เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2133

ความคิดที่ตู้ไห่ชิงอยากจะไปเที่ยวที่เมืองจินหลิง ฝังอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจมาเกือบยี่สิบปีแล้ว

ตั้งแต่ที่เย่ฉางอิงคู่สามีภรรยาเสียชีวิต เธอก็อยากจะไปเที่ยวที่เมืองจินหลิง เนื่องจากว่านั่นเป็นสถานที่ที่สุดท้ายที่เย่ฉางอิงเสียชีวิต

ในฐานะผู้หญิงที่รักเขามาครึ่งค่อนชีวิต เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไปเที่ยวเดินเล่นที่เมืองจินหลิง ค่อยใช้ชีวิตอยู่สักพักหนึ่ง พยายามตามร่องรอยที่เย่ฉางอิงเคยอยู่ในเมืองจินหลิง

แต่ทว่า ในฐานะผู้หญิงที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ค่านิยมทางศีลธรรมของเธอตักเตือนเธอเสมอว่าไม่ควรไปที่เมืองจินหลิง เพราะว่าแบบนั้นไม่ยุติธรรมต่อสามีของตัวเองจริงๆ

แอบไปที่ไหว้เย่ฉางอิงที่หลุมฝังศพของตระกูลเย่ ก็เป็นเรื่องที่ภายในใจของตู้ไห่ชิงรู้สึกผิดมากที่สุดต่อซูโสว่เต้า ถ้าไปที่เมืองจินหลิงอีก ค่อนข้างไม่เหมาะสมจริงๆ

แต่ว่าตอนนี้ เธอไม่มีข้อจำกัดทางศีลธรรมนั่นแล้ว

ตัวของซูโสว่เต้าเองนอกใจก่อน ได้ทำลายข้อตกลงสุภาพบุรุษระหว่างเธอกับซูโสว่เต้าแล้ว ในเมื่อเป็นแบบนี้ ตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องถูกเหตุผลใดผูกมัดอีก ถึงเวลาที่ตัวเองจะไปเที่ยวหาความปรารถนาที่เมืองจินหลิงสักที

เมื่อซูจือหยูได้ยินว่าแม่พูดว่าจะไปเมืองจินหลิง ก็พูดอย่างมีความสุขในทันทีว่า: “แม่ค่ะ! หนูกับพี่ชายตั้งใจว่าจะไปที่เมืองจินหลิงพอดี! พวกเราไปด้วยกันดีกว่าค่ะ!”

ตู้ไห่ชิงถามด้วยความสงสัยว่า: “พวกลูกไปที่เมืองจินหลิงทำไม? ทำไมไม่เคยได้ยินพวกลูกพูดถึงเลย?”

ซูจือเฟยรีบพูดว่า: “แม่ครับ ผมจะไปที่เมืองจินหลิงเพราะความต้องการทางธุรกิจของบริษัท บังเอิญว่าจะพาจือหยูไปเที่ยวเล่น ถ้าแม่ก็จะไป งั้นผมก็จะจัดเตรียมเครื่องบินและโรงแรม!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน