ซูจือหยูรีบพูดว่า: “แม่ค่ะ งั้นคืนนี้แม่พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้เช้าหนูโทรหาแม่นะคะ!”
“โอเค”
ซูจือหยูวางสาย ซูจือเฟยที่อยู่ข้างๆก็พูดด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยว่า: “จือหยู พ่อค่อนข้างมีข้อห้ามต่อเมืองจินหลิงมาโดยตลอด ถ้าหากพวกเราไปที่เมืองจินหลิงกับแม่ในเวลานี้ เขาจะโกรธมากหรือเปล่า?”
ซูจือหยูพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “โกรธแล้วยังไง? เขามีลูกสาวนอกสมรสอยู่ข้างนอก ยังพาเธอกลับบ้านมาอย่างสง่าผ่าเผย เอาไว้ต่อหน้าต่อตาพวกเราทั้งครอบครัว ทำไมเขาไม่คิดว่าพวกเราทั้งสามคนก็จะโกรธบ้างล่ะ?”
ชะงักไปชั่วครู่ ซูจือหยูก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า: “เอาจริงๆ ฉันยังอยากจะเผชิญหน้าต่อหน้าต่อตากับเขา! พวกเราสามคนไปที่เมืองจินหลิง ก็เป็นการส่งสัญญาณให้กับเขา ทำให้เขารู้ว่าทุกอย่างนี้ล้วนเป็นความผิดของเขา!”
ซูจือเฟยพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “เฮ้อ เรื่องแบบนี้ พวกเราที่เป็นลูกๆจะพูดอะไรได้…”
จากนั้น ซูจือเฟยก็พูดว่า: “บนโลกใบนี้มีคนรวยชั้นนำมากมาย คนเหล่านี้มีกี่คนบ้างที่ไม่นอกใจภรรยา ปีนั้นพ่อก็แค่วู่วามในครั้งนั้น ในกลุ่มคนเหล่านี้ ถือได้ว่าเป็นคนดีมากคนหนึ่งแล้ว”
ซูจือหยูถามด้วยสีหน้าท่าทางที่จริงจังว่า: “พี่พูดแบบนี้ได้ยังไง? หรือว่าคนรวยก็สามารถที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานได้งั้นเหรอ?”
ซูจือเฟยรีบพูดว่า: “โธ่เอ๊ย ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันแค่จะบอกว่า ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวของพ่อไม่ได้เลวร้ายมากขนาดนั้น ถ้าหากสำนึกผิดยอมรับผิดด้วยท่าทีที่จริงใจ กลับยังสามารถให้อภัยได้ แม่จะหย่ากับเขาอย่างเด็ดขาด ขาดการไตร่ตรองไปหรือเปล่า? เนื่องจากว่าความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยายี่สิบกว่าปี ประกอบกับมีพวกเราสองคนเป็นลูก หรือว่าโอกาสครั้งหนึ่งก็ให้พ่อของเราไม่ได้เลยเหรอ?”
ซูจือหยูพูดอย่างจริงจังว่า: “นี่เป็นรูปแบบความคิดของผู้ชายเฮงซวย! พูดให้กว้างกว่านี้ ก็คือทัศนคติทั้งสามไม่ถูกต้อง! ฉันถามพี่นะ ถ้าหากในอนาคตพี่แต่งงาน ภรรยาของพี่แอบนอกใจพี่ พี่สามารถให้อภัยเธอได้หรือเปล่า?”
“ฉันแนะนำให้พี่ จากนี้ไปหาดาราสาวจากในวงการบันเทิง ที่มีจิตใจมุ่งมั่นเพื่อเงินตั้งอกตั้งใจอยากจะแต่งเข้าบ้านมหาเศรษฐีแต่งงานเถอะ!”
“ถึงเวลานั้นพี่ก็ทำข้อตกลงสามข้อกับคนอื่นเขา: พี่ให้เงินที่เพียงพอกับเธอและให้ชีวิตที่ดีพอกับเธอ เธอจะต้องไม่ก้าวก่ายเวลาที่พี่อยู่กับผู้หญิงคนไหนที่ข้างนอก แบบนี้ก็มีสุขกับทุกคนไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อซูจือเฟยได้ฟังถึงตรงนี้ พูดด้วยสีหน้าหดหู่ว่า: “ฉันผิดไปแล้วพอใจหรือยังฉันผิดไปแล้ว…”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย และเอ่ยปากพูดว่า: “ใช่แล้ว ฉันจะรีบไปจัดเตรียมการเครื่องบิน พรุ่งนี้เช้าพวกเราก็ไปที่เมืองจินหลิงด้วยกัน!”
เมื่อซูจือหยูมองออกว่าเขาอยากจะเปลี่ยนเรื่องคุย ก็พูดด้วยท่าทีแสดงอำนาจบีบคั้นว่า: “ซูจือเฟย! เคารพผู้หญิงเคารพคู่ครองของตัวเอง เป็นวิชาบังคับและความรู้พื้นฐานของผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าหากในอนาคตพี่กลายเป็นผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่ง ฉันก็ไม่มีพี่ชายอย่างพี่!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...