ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 214

บทที่ 214อัมพาตครึ่งท่อนล่างหรอ(2)

หม่าหลันสีหน้าซีดขาว เอ่ยพูด : “เฮ้อ แม่ไม่เป็นอะไร ก็แค่ปวดหัวนิดหน่อย หมอได้ตรวจให้แล้ว บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก หลักๆเลยก็พ่อของลูกนั่นแหละรถบรรทุกโคลนพุ่งชนด้านที่เขานั่ง……”

เมื่อพูดแล้ว น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาทันที

สามีอาจจะต้องเป็นอัมพาต สำหรับเธอแล้วมันก็ร้ายแรงถึงชีวิตเลยนะ

เย่เฉินสอบถามอย่างละเอียดถึงได้รู้ หลังจากที่เกิดเรื่องรถบรรทุกโคลนที่ฝ่าไฟแดงมานั้นได้หลบหนีไปแล้ว ตอนที่แม่ยายและพ่อตาเพิ่งจะเกิดเรื่องขึ้น แต่ก็หมดสติกันหมด จึงมองเห็นป้ายทะเบียนรถของอีกฝ่ายไม่ชัดเจน

หลังจากนั้น ก็มีคนสัญจรไปมาที่มีจิตใจดีนำตัวทั้งสองคนส่งโรงพยาบาลเพื่อช่วยชีวิต

อาการของหม่าหลันดีกว่าหน่อย ที่นั่งข้างเบาะคนขับ เพียงแค่ตอนชนแรกๆทำให้หมดสติไปเท่านั้น บนตัวมากสุดก็แค่รอยขีดข่วน ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย เมื่อมาถึงโรงพยาบาลแล้วถึงฟื้นขึ้นมา

แต่ตำแหน่งคนขับที่พ่อตานั่ง ได้รับแรงกระแทกค่อนข้างหนักมาก ดังนั้นจึงไม่ได้โชคดีขนาดนั้น โดนรถบรรทุกโคลนชนเข้าโดยตรงจนกลายมาเป็นแบบนี้

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ : “พระเจ้า ก็ช่างไม่ดูตาม้าตาเรือเลย”

พ่อตาคนนี้ของตัวเอง แม้ว่าปกติจะชอบขี้โม้ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร แล้วยังจะเสแสร้งเป็นผู้ชำนาญการอีก แต่พูดจากความในใจ เขาไม่ใช่คนเลวอะไร ก็แค่ไม่เอาไหนนิดหน่อยแค่นั้นเอง

ผลสุดท้าย ตอนนี้พ่อตาเป็นอัมพาตแล้ว ถ้าหากตัวเองไม่ยื่นมือออกไปช่วย งั้นชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาก็คงจะจบเห่แล้ว

ในทางกลับกัน แม่ยายของตัวเอง เห็นแก่ได้ ปากร้าย พวกยายแก่ที่ในใจคิดแต่จะขายลูกสาวกิน เป็นคนที่ไร้ซึ่งเกียรติศักดิ์และไร้ขอบเขตมาก

แล้วผลสุดท้ายล่ะ?เธอกลับไม่ได้เป็นอะไรเลย

คิดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ถอนหายใจอีกครั้ง ในใจคิดชั่วร้าย คนที่ถูกชนให้เป็นอัมพาต ทำไมถึงไม่เป็นหม่าหลันแม่ยายของตัวเองละ?

ถ้าหากว่าเธอโดนชนจนเป็นอัมพาต ต่อไปตัวเองอยู่ที่ตระกูลเซียว ก็ช่วยลดความกังวลไปได้เยอะเลย……

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน