ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2163

เมื่อเซียวเวยเวยได้ยินสิ่งที่เฉินเสี่ยวเฟยพูด เธอถามด้วยความประหลาดใจว่า “พี่เฉินเมื่อสักครู่คุณเป็นคนพูดเองว่า เงินสำหรับออกงานคือเงินสำหรับออกงาน ไม่รวมกับเงินเดือนพื้นฐาน!”

เฉินเสี่ยวเฟยเบะปากและกล่าวว่า “คุณช่างคิดได้สวยหรูน่ะ! ฉันจะบอกคุณว่า ประธานหลิวบอกว่าต่อจากไปนี้พริตตี้ทุกคนจะได้รับค่าแรงเป็นรายเดือน ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องทำงานให้กับบริษัทด้วยความสงบ ขอแค่คุณทำงานครบ 28 งานต่อเดือน คุณจะได้รับเงินเดือนพื้นฐานห้าพันในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป!”

สีหน้าของเซียวเวยเวยเริ่มอึดอัด และกล่าวว่า “พี่เฉิน รับงานหนึ่งเท่ากับสองร้อยหยวน แล้วถ้ารับงาน 28 งานควรจะเป็นห้าพันหกร้อยหยวน แต่บริษัทให้แค่ห้าพันหยวนเท่านั้น นั่นก็หมายความว่าฉันต้องทำงานให้บริษัทฟรีเดือนละสามครั้ง......”

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงกล่าวอย่างลำบากใจว่า “ช่วงนี้ฉันค่อนข้างร้อนเงิน และฉันไม่สามารถยอมรับวิธีการทำงานแบบรายเดือนเช่นนี้ได้ ฉันไม่เซ็นสัญญาดีกว่า..... ”

“อะไรน่ะ? ไม่เซ็น?” เฉินเสี่ยวเฟยยิ้มเยาะเย้ย “เซียวเวยเวย หลังจากทำงานมาไม่กี่วันคุณก็คิดว่าตนเองปีกกล้าขาแข็งหรือ?”

เซียวเวยเวยส่ายศีรษะและกล่าวอย่างเคร่งขรึม “พี่เฉิน ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันคิดว่าการทำงานร่วมกันเช่นนี้ไม่เหมาะกับฉันจริง ๆ…”

เฉินเสี่ยวเฟยฮึ่มประโยคหนึ่ง และกล่าวอย่างจริงจัง “เซียวเวยเวย ฉันจะบอกคุณว่า คุณได้เซ็นสัญญาไปแล้ว ตอนนี้หากคุณต้องการยกเลิกสัญญา คุณต้องรับผิดชอบต่อการละเมิดสัญญา!”

เซียวเวยเวยรู้แล้วว่าตนเองถูกหลอก ดังนั้นเธอจึงรีบถามว่า “ความรับผิดชอบต่อการละเมิดสัญญาคืออะไร?”

เฉินเสี่ยวเฟยโบกสัญญาในมือและยิ้มเยาะเย้ยว่า “ในสัญญาได้ระบุไว้อย่างชัดเจน คุณเซ็นสัญญากับบริษัทโดยสมัครใจ หากคุณละเมิดสัญญา คุณจะต้องจ่ายเงินห้าแสนหยวนให้บริษัทเป็นค่าเสียหายจากการละเมิดสัญญา มิฉะนั้นบริษัทก็จะทำการฟ้องคุณขึ้นศาล!”

ทันทีที่เซียวเวยเวยได้ยินเรื่องนี้ เธอรู้สึกตะลึงเล็กน้อยและรีบอ้อนวอนว่า “พี่เฉิน ทุกวันนี้ฉันพึ่งพาเงินสองร้อยหยวนเพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ขอให้คุณเห็นแก่ว่าบ้านฉันนั้นมีผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตอยู่บนเตียงสองคน ได้โปรดเข้าใจและเห็นใจด้วย ขอให้สัญญานั้นเป็นโมฆะ...”

“เป็นโมฆะ?” เฉินเสี่ยวเฟยกล่าวถากถางว่า “คุณฝันไปเถอะ? ถ้าจะทำให้สัญญานี้เป็นโมฆะก็ได้ แต่ก่อนอื่นให้คุณจ่ายค่าปรับห้าแสนหยวนก่อน!”