“ฉันไม่ไป!” เซียวเวยเวยกล่าวว่า “พวกคุณกำลังก่ออาชญากรรมในเวลากลางวันแสก ๆ! ฉันจะแจ้งตำรวจมาจับกุมพวกคุณ!”
“แจ้งตำรวจ?” เฉินเสี่ยวเฟยเดินเข้ามาและตบหน้าเซียวเวยเวย จากนั้นก็ด่าว่า “แม่งฉิบหาย คุณคิดว่าแจ้งตำรวจแล้วก็จะสามารถข่มขู่ฉันได้หรือ? ฉันจะบอกคุณว่า ผู้หญิงดอกทองอย่างคุณ ฉันเห็นมามากแล้ว! ฉันมีวิธีมากมายที่จะเล่นงานคุณให้ตาย!”
เซียวเวยเวยกล่าวว่า “พวกคุณรังแกคนมากเกินไปแล้ว! ตอนนี้เป็นสังคมที่อยู่ภายใต้หลักกฎหมาย! จะปล่อยให้พวกคุณทำเรื่องเช่นนี้ได้ยังไง!”
เฉินเสี่ยวเฟยยิ้มเยาะเย้ยและกล่าวว่า “รังแกคุณแล้วยังไงล่ะ? สิ่งที่ฉันชอบทำที่สุดก็คือการรังแกคน! ฉันจะบอกคุณว่า ประธานหลิวเป็นคนใหญ่โตเป็นอันดับหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลมืดของเมืองจินหลิง ถ้าคุณกล้าตุกติก ไม่เพียงแต่คุณเท่านั้นที่จะมีจุดจบไม่ดี แต่คนในครอบครัวก็จะมีจุดจบไม่ดีเช่นกัน!”
จากนั้นเธอก็กล่าวต่อไปว่า “เซียวเวยเวย อย่าโทษว่าฉันไม่เตือนคุณน่ะ อย่าพูดอะไรอีก แค่สัญญาที่อยู่ในมือของฉันที่คุณเซ็นชื่อและประทับรอยนิ้วมือไปแล้ว ฉันสามารถขายสัญญานี้ให้กับบริษัททวงหนี้ได้ตลอดเวลาในราคาหนึ่งหรือสองแสนหยวน เมื่อถึงเวลา คนจากบริษัททวงหนี้จะมาที่บ้านคุณทุกวัน และบังคับให้คุณจ่ายเงินคืน ถ้าหากว่าคุณไม่คืนเงิน พวกเขาจะพักอาศัยดื่มกินอยู่ที่บ้านของคุณ แล้วพวกเขาก็จะพ่นสีใส่กำแพงบ้านคุณ ไม่ว่าคุณจะไปทำงานที่ไหน พวกเขาก็จะไปก่อกวนในที่ทำงานของคุณ ทำให้คุณมีแต่เสียกับเสียเท่านั้น!”
บริษัทโมเดลลิ่งของเฉินเสี่ยวเฟย เดิมทีก่อตั้งโดยกลุ่มธุรกิจสีเทาในเมืองจินหลิงอยู่แล้ว
ลักษณะการทำงานของพวกเขาคือใช้การทำงานร่วมกันตามปกติเพื่อล่อให้หญิงสาวเข้ามาก่อน แล้วจึงหลอกล่อหญิงสาวให้ลงนามในข้อตกลงการขายชีวิต จากนั้นจึงใช้ข้อตกลงการขายชีวิตเพื่อควบคุมพวกเธอไว้อย่างแน่นหนา
ถ้าหญิงสาวที่หน้าตาธรรมดา ก็จะกลายเป็นแรงงานให้พวกเขา ทำงานโดยได้ค่าตอบแทนที่ต่ำที่สุด เป็นพริตตี้ช่วยพวกเขาหาเงินตามสถานที่ต่าง ๆ บีบคั้นสุดขีด และบางคนถึงกับต้องไปทำงานสามหรือสี่งานต่อวัน
ส่วนหญิงสาวที่หน้าตาดี จะถูกบังคับให้ไปทำงานเป็นสาวนั่งดริ้งที่ KTV และบางคนถึงกับถูกบังคับให้กลายเป็นโสเภณี
เฉินเสี่ยวเฟยรู้สึกว่ารูปร่างหน้าตาของเซียวเวยเวยสวย จะต้องควบคุมเธอให้ดี แล้วส่งเธอไปที่คลับระดับไฮเอนด์ เธอจะสามารถสร้างผลประโยชน์อย่างน้อยห้าหมื่นหรือหกหมื่นต่อเดือน ซึ่งแน่นอนว่าเฉินเสี่ยวเฟยนั้นมองเธอเป็นบ่อเงินบ่อทอง
เธอกังวลว่าถ้าเรื่องราวยืดเยื้อออกไปอาจมีการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ดีเกิดขึ้น ดังนั้นเธอจึงรีบกล่าวกับชายฉกรรจ์เหล่านั้นว่า “เร็ว รีบพาเธอขึ้นรถ!”
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ ก็ไม่รู้จะเชื่อใครดี
ขณะนี้ เฉินเสี่ยวเฟยกระซิบกับชายฉกรรจ์เหล่านั้นว่า “รีบขึ้นรถเร็ว!”
ชายฉกรรจ์เหล่านั้นดึงตัวเซียวเวยเวยไปที่ประตูรถทันที และกำลังจะผลักเธอเข้าไปในรถ
ตอนนี้เซียวเวยเวยรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก เธอรู้สึกสิ้นหวัง และเธอรู้ดีว่าเมื่อขึ้นรถไปแล้ว ก็เท่ากับเธอได้เข้าไปวงโคจรนั้น ตลอดชีวิตของเธออาจจะไม่สามารถหลุดพ้นได้.....
ขณะที่เธอกำลังสิ้นหวัง และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี เธอก็ได้ยินเสียงคุ้นเคยที่เย็นชา “ปล่อยเธอ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...