เย่เฉินพยักหน้า ป้อนชื่อของเธอลงไป จากนั้นจึงคลิกยืนยัน หลังจากการจดจำใบหน้าของอาลีเพย์แล้ว ก็มีข้อความปรากฏขึ้นทันที โดยระบุว่าโอนสำเร็จแล้ว
มือของเฉินเสี่ยวเฟยที่ถือโทรศัพท์ขยับเล็กน้อย และมีข้อความปรากฏขึ้นว่า “เย่เฉินได้โอนเงินห้าแสนหยวนให้คุณแล้ว!”
เมื่อเธอเห็นข้อความก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก และเธอก็แอบตื่นเต้น “แม่ง! ได้เงินราบรื่นจริง ๆ! ในชีวิตนี้ตนเองไม่เคยหาเงินได้ง่ายขนาดนี้มาก่อน! ประธานหลิวจะต้องให้รางวัลตนเองอย่างน้อยหนึ่งแสนหยวนแน่!”
ขณะที่ตื่นเต้น เฉินเสี่ยวเฟยก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเย่เฉิน และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่คิดว่าคุณเย่จะใจกว้างมากเช่นนี้ เพื่อที่จะช่วยเหลือน้องสาว คุณสามารถจ่ายเงินห้าแสนหยวนได้ทันที ดูแล้วฐานะทางการเงินของคุณเย่คงจะไม่ธรรมดาแน่นอน?”
เย่เฉินหัวเราะและกล่าวว่า “ไม่ธรรมดาอะไร ผมเป็นแค่ยาจกคนหนึ่งเท่านั้น มันไม่ง่ายเลยที่จะทำงานหนักเพื่อสะสมเงินได้นิดหน่อย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเป็นน้องสาวของผม ผมคงจะไม่ยอมจ่ายง่าย ๆ เช่นนี้หรอก”
เมื่อเซียวเวยเวยเห็นว่าเย่เฉินโอนเงินห้าแสนหยวนไปให้เฉินเสี่ยวเฟยจริง ๆ เธอร้องไห้และกล่าวว่า “พี่เขย.....คุณอย่าเอาเงินให้พวกเขา .....พวกเขาเป็นพวกกลุ่มโจร...... ”
เฉินเสี่ยวเฟยดุด่าทันทีว่า “เซียวเวยเวย โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย สัญญาของพวกเราเขียนไว้อย่างชัดเจน คุณยังพิมพ์ลายมือด้วยตนเองอีกด้วย ตอนนี้ฉันเอาเงินจำนวนนี้ตามสัญญา ทำไมมาว่าฉันเป็นโจร?”
เซียวเวยเวยตัวสั่นด้วยความโกรธและกล่าวอย่างเคียดแค้นว่า “คุณเป็นโจรหรือเปล่านั้นคุณย่อมรู้ตัวดี! สัญญาฉบับนี้เป็นสัญญาหลอกลวง!”
ขณะนี้เย่เฉินกล่าวว่า “เอาล่ะ เวยเวย อย่าพูดจาเหลวไหล”
เซียวเวยเวยไม่คาดคิดว่าเย่เฉินจะยอมรับและชดเชยอย่างง่ายดาย จึงกล่าวสะอึกสะอื้นว่า “พี่เขย…ฉันรู้ว่าคุณหาเงินได้ไม่ยาก แต่คุณจะให้พวกเขาเอาเปรียบเปล่า ๆเช่นนี้ไม่ได้....... ”
เย่เฉินหัวเราะ “นี่จะเรียกว่าให้พวกเขาเอาเปรียบเปล่า ๆได้อย่างไร?”
หลังจากนั้นเธอก็โบกมือให้ชายฉกรรจ์ที่อยู่รอบ ๆ และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “พวกเราไปกันเถอะ!”
สิ่งที่เฉินเสี่ยวเฟยคิดคือ “เงินห้าแสนหยวนเข้าอาลีเพย์ของตนเองแล้ว ตนเองก็ไม่จำเป็นต้องคุยกับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป และคิดจะไปจากที่นี่ทันที เขาเป็นแค่คนที่ขับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า จะมีความสามารถที่ทำอะไรตนเองได้? ถ้าเขากล้ามาเสแสร้งกับตนเอง ตนเองก็จะให้ชายฉกรรจ์เหล่านี้จัดการเขาที่นี่ทันที!”
เมื่อชายฉกรรจ์ได้ยินเช่นนี้ ก็ผลักเซียวเวยเวยออกไปทันที และเตรียมขึ้นรถเพื่อที่จะไปจากที่นี่
ขณะนี้เย่เฉินชี้ไปที่เฉินเสี่ยวเฟยและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คนอื่นไปได้ แต่คุณเฉินต้องอยู่ก่อน ถ้าคุณจ่ายเงินคืนเมื่อไหร่ ก็สามารถไปได้เมื่อนั้น”
เมื่อเฉินเสี่ยวเฟยได้ยินประโยคนี้ เธอก็ดุด่าทันทีว่า “แม่งฉิบหาย ให้เกียรติแล้วไม่รับอีก! พวกคุณไปจัดการตีสั่งสอนมันเลย!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...