ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2167
ชายฉกรรจ์ที่อยู่รอบเฉินเสี่ยวเฟยเตรียมพร้อมแล้ว
บริษัทของพวกเขาเป็นบริษัทที่ทำธุรกิจสีเทาโดยเฉพาะ ถ้าต้องการรายได้ต้องอาศัยผลงานทั้งหมด
ผลงานของเฉินเสี่ยวเฟยขึ้นอยู่กับจำนวนผู้หญิงที่เธอหลอกลวงมาได้ และจากนั้นเธอก็บีบบังคับเอาผลประโยชน์จากผู้หญิงเหล่านี้ได้อีกไม่น้อย
ส่วนผลงานของอันธพาลเหล่านี้ก็ขึ้นอยู่กับจำนวนครั้งที่พวกเขาลงมือ
กล่าวง่าย ๆ ก็คือ ถ้าเดือนไหนไม่มีโอกาสได้ลงมือ พวกเขาก็จะได้แค่เงินเดือนพื้นฐานเท่านั้น
แต่ถ้าเดือนนี้มีการลงมือต่อสู้ทุกวัน พวกเขาจะได้รับค่าจ้างอย่างน้อยหลายหมื่น
วันนี้พวกเขาได้เห็นรายได้แล้ว เพราะอาลีเพย์ของเฉินเสี่ยวเฟยมีเงินเข้ามาห้าแสนหยวน หากพวกเขาสั่งสอนคนปัญญาอ่อนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เงินในห้าแสนหยวนนี้อย่างน้อยพวกเขาจะได้สองถึงสามหมื่นหยวน
ดังนั้น ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำสั่งของเฉินเสี่ยวเฟย พวกเขาเดินเข้าไปหาเย่เฉินด้วยใบหน้าที่โหดเหี้ยม
เย่เฉินยิ้มจาง ๆ
ไม่ต้องกล่าวถึงพวกอันธพาลสี่ห้าคนนี้ แม้แต่ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อย่างซูรั่วหลี ฝีมือก็ไม่พอเมื่ออยู่ต่อหน้าตนเอง
ดังนั้นเขาจึงทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
เย่เฉินใช้เท้าเตะคนหนึ่งล้มลงเสียงดังปัง แล้วก็ใช้หมัดชกไปที่อีกคนล้มลงเช่นกัน จากนั้นใช้มือทั้งสองข้างจึงยกชายฉกรรจ์ข้างล่ะหนึ่งคน จากนั้นก็เหวี่ยงแขนทั้งสองข้างเบา ๆ แล้วก็เหวี่ยงทั้งสองคนออกไปอยู่ริมถนนที่ปลูกต้นสนแคะไว้ แล้วพวกเขาก็หมดสติไม่รู้สึกตัวอีกเลย
เมื่อคนที่เหลืออีกสองคนเห็นว่าเย่เฉินต่อสู้ได้อย่างคล่องแคล่ว เขาสามารถจัดการเพื่อนทั้งสี่ของตนเองได้อย่างง่ายดาย ทำให้พวกเขากลัวจนกำลังจะหันหลังหนีไป
แต่ก่อนที่พวกเขาจะหันหลัง เย่เฉินก็จับหลังคอของพวกเขาไว้ทันที จากนั้นพวกเขาสองคนนั้นก็เหมือนพาราโบลาที่พุ่งไปตกอยู่ริมถนนที่ปลูกต้นสนแคะเอาไว้
เฉินเสี่ยวเฟยส่ายศีรษะและกล่าวว่า “คุณเย่ ฉันไม่เคยได้ยินอัตราดอกเบี้ยที่สูงขนาดนี้มาก่อน…...”
เย่เฉินพยักหน้า “เอาล่ะ ตอนนี้ไม่เพียงแต่คุณเคยได้ยินเรื่องนี้ แต่คุณยังได้เห็นกับตาตนเองด้วย ผมแนะนำให้คุณหยุดพูดไร้สาระ มิเช่นนั้น ดอกเบี้ยจะเพิ่มขึ้นอีกห้าแสนหยวนทันที”
เฉินเสี่ยวเฟยปาดเหงื่ออันเย็นเฉียบและกล่าวอย่างอึดอัดว่า “คุณเย่ คุณอย่าล้อฉันเล่นเลย ฉันแค่ทำงานให้กับบริษัท แม้ว่าคุณจะโอนเงินนี้ให้ฉัน แต่เงินนี้ฉันก็ต้องโอนไปให้กับเจ้านายอีกที ฉันเป็นแค่พนักงานทั่วไป ฉันจะมีเงินมากมายมาชดใช้ให้คุณได้อย่างไร...”
เย่เฉินกล่าวด้วยเสียงราบเรียบว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณก็โทรเรียกเจ้านายของคุณมาที่นี่ แต่อย่าโทษว่าผมไม่เตือนคุณล่วงหน้า ถ้าเจ้านายของคุณใช้เวลาเดินทางมาที่นี่ 20 นาที ดอกเบี้ยจะเพิ่มขึ้นอีกสิบล้านหยวน”
เมื่อเฉินเสี่ยวเฟยได้ยินเย่เฉินบอกให้ตนเองโทรหาเจ้านาย เธอรู้สึกปีติทันที
เหตุผลที่เธอยอมรับผิดและขอความเมตตากับเย่เฉิน นั้นเป็นเพราะว่าตนเองไม่สามารถจัดการกับเขาเพียงลำพังได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...