ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2171
นี่เป็นครั้งแรกที่หลิวจงฮุยได้พบคนอย่างเย่เฉิน
ไม่ชกต่อย ไม่ดุด่า ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนมีอารยะมากกว่าใคร ๆ แต่คำพูดที่กล่าวออกมา โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก
สิบห้าล้านห้าแสนหยวน? ตนเองจะเอาเงินมากมายเช่นนี้มาจากไหน?
ถึงแม้ว่าเขาจะเปิดบริษัทโมเดลลิ่ง บังคับให้ผู้หญิงเหล่านั้นไปเป็นโสเภณีขายตัวตลอดเวลา สามารถหาเงินได้ไม่น้อยก็จริง แต่คนอย่างเขา ยิ่งหาเงินได้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งใช้เงินมากขึ้นเท่านั้น
เดิมคนที่เคยอยู่ในโลกสีเทานั้น ล้วนมีสัญชาตญาณที่ชอบดื่มเหล้าเที่ยวเตร่ และโดยทั่วไปแล้วคนพวกนี้ที่มีเงินเท่าไหร่ก็ใช้ไปจนหมด
ดังนั้น หลิวจงฮุยหาเงินได้มากก็จริง แต่เขาก็ใช้เงินไปเป็นจำนวนมาก
เขาสามารถหาเงินได้อย่างน้อยหลายล้านต่อปี แต่เขาไม่สามารถควบคุมการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยของตนเองได้ ดังนั้นแต่ละปีเขาจะเหลือเงินอยู่ในมือแค่ประมาณแปดแสนหรือหนึ่งล้านเท่านั้น
หลิวจงฮุยมีเงินเก็บทั้งหมดประมาณสามถึงสี่ล้านหยวน ตอนนี้เย่เฉินขอให้เขาคืนเงินสิบห้าล้านห้าแสนหยวน ถึงแม้ว่าเขาจะขายไตก็ไม่มีเงินมากขนาดนั้น
ดังนั้น เขาจึงร้องไห้อ้อนวอนว่า “อาจารย์เย่ บอกตามตรง ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้นจริง ๆ ... ”
ทันทีที่หม่าจงเหลียงได้ยินประโยคนี้ ก็ใช้เท้าเตะไปที่หลิวจงฮุย และดุด่าว่า “เหี้ย! ให้เกียรติแล้วยังไม่รับอีก อาจารย์เย่ได้เสนอวิธีแก้ปัญหาให้คุณแล้ว คุณยังจะมาแสร้งร้องว่าตนเองจนอยู่ที่นี่อีก? หรือจะให้ผมเล่นงานคุณให้ตายคุณถึงจะพอใจใช่ไหม?”
หลิวจงฮุยตัวสั่น “ไม่.....พี่จงเหลียง ผมไม่ได้แสร้งร้องว่าตนเองจน แต่ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้นจริง ๆ.....”
หม่าจงเหลียงดุด่าว่า “ถ้าไม่มีเงิน? ถ้าไม่มีเงินก็ตัดขาทั้งสองข้างของคุณทิ้งไว้ที่นี่!”
หลิวจงฮุยตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว จ้องไปที่เฉินเสี่ยวเฟย ด่าสาปแช่งอย่างโกรธเคืองว่า “เป็นเพราะผู้หญิงสารเลวอย่างคุณ ที่สร้างปัญหาให้กูอยู่ข้างนอกทั้งวัน!”
“ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะผม คุณคงเสียโฉมไปนานแล้ว! ตอนนี้คุณยังจะมาแว้งกัดผมอีก แม่งฉิบหาย คุณยังมีมโนธรรมอยู่หรือเปล่า?”
เฉินเสี่ยวเฟยกล่าวด้วยความตระหนกว่า “คุณ.....คุณอย่าพูดจาเหลวไหล เรื่องเหล่านี้คุณเป็นคนกุขึ้นมาเอง!”
ตอนนี้เย่เฉินตะโกนด้วยเสียงที่เย็นชาว่า “ทุกคนหุบปาก!”
เฉินเสี่ยวเฟยหดคอด้วยความตกใจ และหุบปากทันที
เย่เฉินจ้องไปที่เธอ และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คุณเฉิน รีบใส่ร้ายป้ายสี มันไม่มีความหมายอะไรหรอก รอให้ผมคิดบัญชีกับประธานหลิวเสร็จแล้ว ผมจะคิดบัญชีกับคุณอีกที”
เฉินเสี่ยวเฟยตกใจจนคุกเข่าลงบนพื้น และขอร้องอ้อนวอนว่า “คุณเย่ ฉัน...ฉันถูกบังคับจริง ๆ.....โปรดเห็นแก่ว่าฉันเป็นผู้หญิง ได้โปรดอย่าถือสาฉันเลย.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...