ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2172

หม่าจงเหลียงที่อยู่ข้างๆ ได้ยินประโยคนี้ จึงเดินไปข้างหน้าตบหน้าเธออย่างแรง

ก่อนที่เฉินเสี่ยวเฟยจะได้สติจากการถูกตบ เขาดึงผมของเฉินเสี่ยวเฟยแล้วก็ลากเธอไปอยู่ตรงหน้าหลิวจงฮุย จากนั้นใช้เท้าเตะเธอไปอยู่ข้างหลิวจงฮุย และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “แม่งฉิบหาย คุณกล้าที่จะอ้างหลักศีลธรรมกับอาจารย์เย่? อาจาย์เย่เป็นผู้สูงส่งในโลกมนุษย์ ปกติจะไม่ทำร้ายผู้หญิงอยู่แล้ว แต่ผมหม่าจงเหลียงไม่ได้พิถีพิถันขนาดนั้น! ถ้าคุณยังกล้าพูดอีก ผมจะทำให้คุณเสียโฉม!”

เฉินเสี่ยวเฟยหวาดกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก

เธออยากจะอ้างหลักศีลธรรมกับเย่เฉินจริง ๆ ก่อนอื่นต้องเน้นประเด็นว่าตนเองนั้นเป็นผู้หญิง ทำให้เย่เฉินไม่สามารถทำอะไรตนเองได้

แต่เธอไม่คาดคิดว่า เย่เฉินไม่ทำอะไรตนเองจริง ๆ แต่หม่าจงเหลียงไม่เป็นเช่นนั้น...

ขณะนี้ หม่าจงเหลียงมองไปที่เย่เฉินและกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ จะจัดการกับไอ้สารเลวสองคนนี้ยังไง คุณแค่ออกคำสั่ง!”

เย่เฉินกล่าวเบา ๆ ว่า “จัดการทีละเรื่องก่อน พูดเรื่องที่พวกคุณติดหนี้ผมก่อน”

ตอนนี้หลิวจงฮุยรู้แล้วว่าเรื่องในวันนี้เลวร้ายแน่นอน

ถ้าตนเองไม่รีบขอให้เย่เฉินยกโทษให้ ไม่รู้ว่าต่อไปตนเองจะต้องทนทุกข์ทรมานสักแค่ไหน

ดังนั้น เขาจึงรีบกล่าวด้วยความนอบน้อมว่า “อาจารย์เย่ ผมมีเงินฝากสามล้านเจ็ดแสนกว่าหยวน ผมจะมอบให้คุณทั้งหมด ขอให้คุณโปรดเข้าใจ และปล่อยผมไปสักครั้ง..…”

เฉินเสี่ยวเฟยที่อยู่ด้านข้างก็รีบกล่าวว่า “คุณเย่ ฉัน.....ฉันมีเงินเก็บอยู่เจ็ดแสนกว่าหยวน และฉันยินดีจะมอบให้คุณทั้งหมด ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ..…”

เย่เฉินโบกมือ “เงินของพวกคุณสองคนรวมกันแล้วยังไม่ถึงห้าล้านหยวน ตัวเลขนี้มันห่างเกินไป? พวกคุณเห็นไหมว่า ตอนนี้พวกคุณล่าช้าไปหลายนาทีแล้ว และในไม่ช้าดอกเบี้ยกำลังจะถึงยี่สิบล้านหยวนแล้ว ดังนั้นผมขอแนะนำพวกคุณรีบจ่ายเงินทั้งหมดโดยเร็วที่สุด มิฉะนั้น ดอกเบี้ยจะพุ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ และสำหรับพวกคุณแล้ว ความกดดันในการจ่ายเงินจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ”

เมื่อหลิวจงฮุยได้ยินประโยคนี้ เขาร้องไห้และกล่าวว่า “อาจารย์เย่.....ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้นจริง ๆ.......ถึงคุณจะถลกหนังผมจนตาย ผมก็ไม่มีเงินยี่สิบล้านหยวน โปรดเข้าใจและเห็นใจด้วยเถอะ..... ”