“แค่ขยับปากก็บอกว่าห้าล้าน ถ้าหากทำตามที่เขาพูด อย่างน้อยตนเองต้องไปเป็นสาวนั่งดริ้งใน KTV นานเป็นสิบปีโดยเปล่า ๆ!”
“นี่มันเป็นเหมือนการฆ่าฉันเลยนะ!”
เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเฉินเสี่ยวเฟยไม่พูดอะไร ก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อคุณไม่ตกลง ผมจะปรับเพิ่มจำนวนเงินให้คุณโดยตรง ตอนแรกจะปรับเพิ่มเป็นสิบล้าน แล้วก็ให้หม่าจงเหลียงและหงห้าคอยจับตาดูคุณไว้ ถ้าหาเงินได้ไม่ครบสิบล้าน ถึงแม้ว่าจะเป็นราชาแห่งสวรรค์ ก็ไม่สามารถช่วยคุณออกมาได้! ผมจะให้เวลาคุณคิดสามวินาที!”
หลังจากกล่าวจบ เย่เฉินเริ่มนับถอยหลังทันที
“สาม สอง....”
ขณะที่เย่เฉินกำลังจะนับถึง “หนึ่ง” เฉินเสี่ยวเฟยก็ไม่กล้าต่อรองอีกต่อไป เธอร้องไห้และกล่าวว่า “คุณเย่ ฉันตกลง ฉันตกลง....”
หลังจากกล่าวจบ เมื่อนึกถึงชะตากรรมของตนเอง ที่ต้องเป็นเหมือนหญิงสาวที่ตนเองบังคับให้ไปทำงานใน KTV ทำให้เธอร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง
ขณะนี้ เย่เฉินมองไปที่หลิวจงฮุยและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ประธานหลิว เรื่องของผู้จัดการเฉินได้จัดการเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาวางแผนทางออกให้คุณแล้ว”
หลิวจงฮุยคิดอย่างสิ้นหวังว่า “เฉินเสี่ยวเฟยช่างน่าสังเวชเหลือเกิน จุดจบของตนเองก็คงไม่ดีแน่นอน ถ้ายังไม่คิดวิธีแก้ไขปัญหา ชีวิตนี้ของตนเองคงจะพังไปทั้งหมดแล้วแน่นอน?”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก้มกราบอย่างต่อเนื่อง และขอร้องอ้อนวอนว่า “อาจารย์เย่ ต่อไปผมยินดีที่จะติดตามเป็นทาสรับใช้ของคุณ ขอเพียงแค่คุณยกโทษให้ผมครั้งนี้ด้วยเถอะ....”
เย่เฉินโบกมือ “อย่ามาพูดเรื่องที่มันไร้ประโยชน์กับผม พวกคุณสองคนสมคบกัน ตอนที่หลอกลวงผู้หญิง ทำไมพวกคุณไม่คิดที่จะปล่อยพวกเธอไปสักครั้งล่ะ?”
“ผม...ผม…” หลิวจงฮุยอยากจะเอาหัวโขกพื้นคอนกรีตให้ตายไปเสีย
เขาร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง “ผมหลิวจงฮุยก็ถือว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลมืด ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเทียบหม่าจงเหลียงได้ แต่อย่างน้อยตนเองก็เป็นบุคคลที่อยู่ระดับกลางขึ้นไป!”
“ตอนนี้ ให้ตนเองที่เป็นบุคคลอันดับหนึ่ง ไปทำงานเป็นบ๋อยใน KTV มันจะไม่กลายเป็นเรื่องตลกให้คนทั่วทั้งเมืองจินหลิงหัวเราะเยาะหรือ?!”
“อีกอย่าง เมื่อก่อนตอนที่ตนเองเป็นคนหยิ่งยโสโอหัง สร้างศัตรูไว้ไม่น้อย!”
“ถ้าศัตรูพวกนั้นเจอตนเองโค้งคำนับและยื่นกระดาษเช็ดมือให้แขกอยู่ที่ประตูห้องน้ำใน KTV พวกเขาคงจะตีตนเองเหมือนสุนัข!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...