ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2175
หม่าจงเหลียงเห็นหลิวจงฮุยไม่พูดอะไรสักคำเป็นเวลานาน ดังนั้นเขาจึงเดินไปข้างหน้าและใช้เท้าเตะไปด้วยความโกรธและด่าว่า “เหี้ย! สุนัขอย่างคุณที่มองข้ามความหวังดีของผู้อื่น อาจารย์เย่จะให้คุณมีทางรอด แม่งฉิบหายคุณยังไม่รีบกราบขอบคุณอีก? ถ้ารอถึงตอนที่ส่งคุณไปเป็นอาหารในคอกสุนัขของท่านหงห้า คุณร้องไห้ก็จะไม่มีน้ำตา!”
เมื่อหลิวจงฮุยได้ยินประโยคนี้ เขาตกใจจนตัวสั่น!
ในแวดวงกลุ่มอิทธิพลมืดของเมืองจินหลิง ไม่มีใครไม่รู้จักคอกเลี้ยงสุนัขของท่านหงห้า?
ว่ากันว่าในนั้น มีสุนัขต่อสู้ที่ดุร้ายหลายสิบตัวหรือหลายร้อยตัวเลยทีเดียว
แล้วยังมีคนบอกอีกว่า ท่านหงห้าได้โยนศัตรูเข้าไปในคอกสุนัขไปไม่น้อย
ถ้าหากถูกส่งไปยังคอกสุนัขจริง ๆ ไม่ต้องบอกว่าจะมีชีวิตรอด แม้แต่ศพก็เละเทะไปหมด...
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิวจงฮุยรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก
พูดตามตรง ถ้าให้เขาเป็นบ๋อย ก็ฆ่าตนเองให้ตายเสียจะดีกว่า
อย่างไรก็ตาม หากจะให้เขาตายจริง ๆ เขาก็ไม่มีความกล้าที่จะตาย
เขาสะอึกสะอื้นและอุทานอยู่ในใจ “แม้ว่าการเป็นบ๋อยจะอับอายขายหน้า และชีวิตจืดชืดไร้รสชาติ แต่ท้ายที่สุด การมีชีวิตอยู่นั้นย่อมดีกว่าตาย....”
“ถ้าหากตนเองเอาหัวหัวโขกพื้นคอนกรีตตายอยู่ตรงนี้จริง ๆ แต่เขาก็รู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ…”
แต่ก่อนที่เขาจะดีใจออกมา เย่เฉินกล่าวกับเซียวเวยเวยว่า “เวยเวย ผมมีงานจะมอบหมายให้คุณ”
เซียวเวยเวยอยู่ด้านข้างตลอด เฝ้าดูว่าเย่เฉินจะกำหนดชะตากรรมของหลิวจงฮุยและเฉินเสี่ยวเฟยอย่างไร และเธอรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาเขาอยู่ในหัวใจจนถึงที่สุดแล้ว และแววตาที่มองเขานั้น ราวกับแววตาที่มองเทพพระเจ้า
ตอนนี้ เย่เฉินบอกว่ากำลังจะมอบหมายงานให้ตนเอง เธอรู้สึกปลื้มใจและกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “พี่เขย คุณมีอะไรก็สั่งมาได้อย่างเต็มที่ เวยเวยจะทำจนสุดความสามารถ!”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมต้องการให้คุณไปดูแลบริษัทมารยาทซ่างเหม่ย ต่อไปนี้ให้คุณดูแลรับผิดชอบบริษัทนี้ วันนี้ให้หลิวจงฮุยโอนหุ้นทั้งหมดของบริษัทนี้ให้เป็นชื่อของคุณ”
“ห๊ะ?!” เซียวเวยเวยกล่าวด้วยความประหลาดใจ “พี่.....พี่เขย.....คุณให้ฉันดูแลบริษัทมารยาทซ่างเหม่ย? แต่......แต่ฉันไม่รู้วิธีการบริหารบริษัท.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...