“ได้ครับ คุณชาย!”
วางสายแล้ว เย่เฉินก็ปวดศีรษะขึ้นมาเล็กน้อยอย่างเลี่ยงไม่ได้
เขาพบว่าระหว่างตนกับตระกูลซู ราวกับมีสนามแม่เหล็กที่ทั้งแข็งแกร่งและแปลกประหลาดชนิดหนึ่งอยู่
แม้ว่าเขาจะรอโอกาสไปหาตระกูลซูเพื่อซักถามเรื่องพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ในปีนั้นมาตลอด ให้ตระกูลซูชดใช้ในเรื่องนั้น แต่ว่าระยะนี้ เขายังไม่ทันได้ไปหาตระกูลซูเพื่อคิดบัญชีเลยด้วยซ้ำ เรื่องราวต่างๆ นานาก็เกิดขึ้นกับคนตระกูลซูติดๆ กัน
ลำดับแรกตอนอยู่ญี่ปุ่นเขาบังเอิญช่วยทายาทสองคนของตระกูลซูไว้ได้โดยบังเอิญ นั่นก็คือซูจือเฟยกับซูจือหยู แต่ตอนที่เย่เฉินช่วยพวกเขา ไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนคือลูกๆ ของซูโสว่เต้า
ต่อมาที่โรงพยาบาลในโตเกียว ก็เคยเดินเฉียดไหล่กับซูโสว่เต้า เพียงแต่เย่เฉินในเวลานั้น ไม่รู้ว่าชายที่อยู่ใกล้แค่คืบจะเป็นซูโสว่เต้า
ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ด้วยนิสัยของเย่เฉิน ต่อให้ไม่ฆ่าซูโสว่เต้าให้ตาย อย่างน้อยก็ต้องทำให้นกเขาของเขาเสื่อม จากนั้นก็จะจดจำสภาพของเขาไว้ แล้วค่อยๆ คิดบัญชีกับเขา
ต่อมาสิ่งที่ทำให้เย่เฉินคิดไม่ถึงก็คือกลับมาจากญี่ปุ่นครั้งนี้ ก็คือซูรั่วหลีที่ตกอยู่ในมือสังหารของตระกูลซูโดยบังเอิญ แต่ที่ไร้เหตุผลเสียยิ่งกว่าก็คือ หลังจากช่วยเหลือเธอแล้ว เย่เฉินค่อยพบว่าที่แท้เด็กผูหญิงคนนี้คือลูกนอกสมรสของซูโสว่เต้า!
เรื่องราวมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ได้ช่วยชีวิตเด็กสามคนที่เป็นลูกสาวสองลูกชายหนึ่งของซูโสว่เต้าเอาไว้หนหนึ่ง!
ประเด็นอยู่ตรงที่สามคนนี้ ดันเป็นลูกของศัตรู!
เพราะบังเอิญช่วยลูกของศัตรูไว้หนแล้วหนเล่า สำหรับเย่เฉินแล้ว การล้อเล่นของโชคชะตาเช่นนี้ ทำให้เขาไร้กำลังจะต่อว่าโดยแท้
ผลคือใครจะไปคิดได้ว่าวันนี้ถือโอกาสอยากไปดูบ้านเก่าสักหน่อย จะได้พบภรรยาของซูโสว่เต้า ตู้ไห่ชิงแม่ของซูจือเฟย ซูจือหยูกัน!
ที่แย่ไปกว่านั้นคือดูเหมือนตู้ไห่ชิงจะยังรักพ่อของตนมาหลายปี...
คิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ราวกับโดนตีศีรษะอย่างแรง อดถอนหายใจออกมาด้วยอารมณ์ขุ่นมัวไม่ได้ ลอบด่าว่า “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ!”
ดังนั้น ตอนที่พ่อบ้านชราเริ่มสืบเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับเย่เฉิน เขาก็ได้ข่าวแล้ว พร้อมกับรายงานกับเย่เฉินทันที
พอเย่เฉินได้ยินว่าพวกเขาต้องการจะลงมือหาจากบันทึกการรับเลี้ยงรวมถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก่อน ก็วางใจลงได้มากกว่าครึ่งทันที
ตามที่พูดไว้ต้องมาทิศทางนี้ไม่มีผิด
แต่ประเด็นสำคัญคือ เบาะแสตอนที่พ่อกับแม่เขาเพิ่งจากโลกนี้ไปได้ถูกถังซื่อไห่ทำลายไปนานแล้ว
ถังซื่อไห่ตัดเบาะแสทั้งหมดของตนหมดแล้ว แม้แต่ตอนที่ตนใช้ชีวิตอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ก็เป็นคนของเขาที่ควบคุมอยู่ข้างใน ดังนั้นไม่ว่าข้างนอกจะสืบอย่างไร ก็จะไม่สืบเจอผลลัพธ์ใดๆ
ตอนนี้ ตู้ไห่ชิงคิดจะลงมือหาตนจากที่นี่ ก็ได้แต่เป็นเรื่องเพ้อฝันไปเสียแล้ว

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...