ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2188

“ได้ครับ คุณชาย!”

วางสายแล้ว เย่เฉินก็ปวดศีรษะขึ้นมาเล็กน้อยอย่างเลี่ยงไม่ได้

เขาพบว่าระหว่างตนกับตระกูลซู ราวกับมีสนามแม่เหล็กที่ทั้งแข็งแกร่งและแปลกประหลาดชนิดหนึ่งอยู่

แม้ว่าเขาจะรอโอกาสไปหาตระกูลซูเพื่อซักถามเรื่องพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ในปีนั้นมาตลอด ให้ตระกูลซูชดใช้ในเรื่องนั้น แต่ว่าระยะนี้ เขายังไม่ทันได้ไปหาตระกูลซูเพื่อคิดบัญชีเลยด้วยซ้ำ เรื่องราวต่างๆ นานาก็เกิดขึ้นกับคนตระกูลซูติดๆ กัน

ลำดับแรกตอนอยู่ญี่ปุ่นเขาบังเอิญช่วยทายาทสองคนของตระกูลซูไว้ได้โดยบังเอิญ นั่นก็คือซูจือเฟยกับซูจือหยู แต่ตอนที่เย่เฉินช่วยพวกเขา ไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนคือลูกๆ ของซูโสว่เต้า

ต่อมาที่โรงพยาบาลในโตเกียว ก็เคยเดินเฉียดไหล่กับซูโสว่เต้า เพียงแต่เย่เฉินในเวลานั้น ไม่รู้ว่าชายที่อยู่ใกล้แค่คืบจะเป็นซูโสว่เต้า

ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ด้วยนิสัยของเย่เฉิน ต่อให้ไม่ฆ่าซูโสว่เต้าให้ตาย อย่างน้อยก็ต้องทำให้นกเขาของเขาเสื่อม จากนั้นก็จะจดจำสภาพของเขาไว้ แล้วค่อยๆ คิดบัญชีกับเขา

ต่อมาสิ่งที่ทำให้เย่เฉินคิดไม่ถึงก็คือกลับมาจากญี่ปุ่นครั้งนี้ ก็คือซูรั่วหลีที่ตกอยู่ในมือสังหารของตระกูลซูโดยบังเอิญ แต่ที่ไร้เหตุผลเสียยิ่งกว่าก็คือ หลังจากช่วยเหลือเธอแล้ว เย่เฉินค่อยพบว่าที่แท้เด็กผูหญิงคนนี้คือลูกนอกสมรสของซูโสว่เต้า!

เรื่องราวมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ได้ช่วยชีวิตเด็กสามคนที่เป็นลูกสาวสองลูกชายหนึ่งของซูโสว่เต้าเอาไว้หนหนึ่ง!

ประเด็นอยู่ตรงที่สามคนนี้ ดันเป็นลูกของศัตรู!

เพราะบังเอิญช่วยลูกของศัตรูไว้หนแล้วหนเล่า สำหรับเย่เฉินแล้ว การล้อเล่นของโชคชะตาเช่นนี้ ทำให้เขาไร้กำลังจะต่อว่าโดยแท้

ผลคือใครจะไปคิดได้ว่าวันนี้ถือโอกาสอยากไปดูบ้านเก่าสักหน่อย จะได้พบภรรยาของซูโสว่เต้า ตู้ไห่ชิงแม่ของซูจือเฟย ซูจือหยูกัน!

ที่แย่ไปกว่านั้นคือดูเหมือนตู้ไห่ชิงจะยังรักพ่อของตนมาหลายปี...

คิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ราวกับโดนตีศีรษะอย่างแรง อดถอนหายใจออกมาด้วยอารมณ์ขุ่นมัวไม่ได้ ลอบด่าว่า “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ!”