ตู้เจิ้นหัวได้ยินเช่นนี้ แม้จะแปลกใจ แต่ในใจก็นึกยินดีอย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน
เขายิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ “อาจารย์ล่าย วันกันว่าคนคนนี้อาศัยกำลังตัวคนเดียว สามารถสังหารนินจาชั้นยอดมากมายของญี่ปุ่นได้ ความสามารถของเขาไม่เหมือนกับคนทั่วไปจริงๆ ชะตาแข็งอยู่บ้าง คงจะเป็นคนธรรมดาสินะ?”
ล่ายชิงหวาพูดอย่างเคร่งขรึมเป็นพิเศษ “เจิ้นหัว คนที่ชะตาแข็งมีมากมาย เรื่องอื่นไม่พูดถึง แต่แม่หม้ายดวงกินผัวทุกคน ชะตาล้วนแข็งราวกับเหล็ก แต่ชะตาของเทพมังกรตัวจริง กลับพบเห็นได้ยากยิ่ง หากเป็นสมัยโบราณ ไม่กล้าฟันธงว่าจะได้เป็นผู้ครองราชบัลลังก์ แต่อย่างน้อยก็ต้องได้เป็นอ๋อง โหว แม่ทัพ หรืออัครมหาเสนาบดี ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!”
ตู้เจิ้นหัวเงียบไปชั่วครู่ กล่าวอย่างจริงจัง “อาจารย์ล่าย หลานสาวคนนั้นของผมอยากพบคนผู้นี้อย่างมาก ไม่รู้ว่าคุณจะชี้ทางให้เธอได้ไหม?”
ล่ายชิงหวาทอดถอนใจ “คนผู้นี้ชะตาสูงกว่าฉันระดับหนึ่ง ฉัน มองเห็นไม่ชัดนัก...”
ตู้เจิ้นหัวอุทานว่า “อาจารย์ล่าย ยังมีดวงชะตาที่คุณดูไม่ได้อีกหรือ?!”
ล่ายชิงหวาหัวเราะเสียงขื่น กล่าวอย่างจริงจังว่า “ของอย่างดวงชะตานี้ ก็เหมือนกับตำแหน่งขุนนางในสมัยโบราณ ตั้งแต่โบราณมาขุนนางใหญ่กว่าหนึ่งขั้นกดคนตายได้ ใหญ่กว่าฉันหนึ่งขั้น ก็เป็นการอยู่นอกเหนือขอบเขตความสามารถของฉัน ไม่ว่าอย่างไร ก็มองเห็นไม่ชัด”
ตู้เจิ้นหัวถามอย่างประหลาดใจ “หากว่าคุณมองไม่ชัด อย่างนั้นคุณรู้ได้อย่างไรว่าเขามีชะตาของเทพมังกรตัวจริง?”
ล่ายชิงหวายิ้มกล่าวว่า “ดวงชะตาของฉันก็คือดวงชะตาหม่าง อยู่ในกฎตายตัวของดวงชะตาฮวงจุ้ย หม่างด้อยกว่ามังกร ดังนั้นที่อยู่เหนือกว่าฉัน จึงมีเพียงดวงชะตามังกร ก็เหมือนกับอัครเสนาบดีของราชสำนักหนึ่ง ผู้ที่สามารถอยู่เหนือศีรษะเขาได้ ก็มีเพียงผู้ครองบัลลังก์เท่านั้น ตราบใดที่ฉันมองดวงชะตาเขาไม่ชัด ก็ต้องเป็นดวงชะตาเทพมังกรตัวจริงอย่างแน่นอส”
พูดเสร็จ ในสมองเขาก็หวนนึกไปถึงหน้าตาของเย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคารพ “ฉันเคยมีวาสนาเคยพบคนที่มีดวงชะตาเทพมังกรตัวจริงอยู่คนหนึ่ง ความสามารถที่อยู่ในตัวของคนผู้นั้น เกินกว่าที่คนธรรมดาจะนึกภาพออก แม้ฉันจะไม่รู้ว่าคนผู้นี้ที่หลานสาวคุณได้พบ แท้จริงแล้วมีความสามารถมากแค่ไหน แต่คิดดูแล้วก็คงจะไม่ต่าง...”
กับเย่เฉิน ในใจล่ายชิงหวาเต็มไปด้วยความเคารพนับถือมาตลอด
ตอนนั้น เขาคิดได้ว่าตนเองจวนเจียนจะตายแล้ว ขณะเดียวกันก็คิดออกว่าทางตะวันออกมีโอกาสที่ตนจะรอดชีวิตอยู่ต่อ ดังนั้นจึงรับปากคำขอร้องของเย่โจงฉวน มุ่งหน้าไปยังเย่นจิง ค้นหาสถานที่ตรงตามหลักฮวงจุ้ยผืนหนึ่งให้ตระกูลเย่
ตู้เจิ้นหัวถามอย่างแปลกใจว่า “เพราะอะไร? อาจารย์ล่าย ทำไมถึงพูดเช่นนี้ล่ะ?”
ล่ายชิงหวากล่าวอย่างจริงจัง “แผนภาพเสี่ยงทายบ่งชี้ว่า หลานสาวคนนี้ของคุณกับคนผู้นี้ที่เธอต้องการตามหามีดวงชะตาชงกัน ซึ่งอีกฝ่ายเป็นดวงชะตามังกรที่ทั้งสูงส่งทั้งแข็งแกร่ง นี่ก็เหมือนกับรถจักรยานคันหนึ่ง กับรถไฟบรรทุกของหนักที่ขับเคลื่อนด้วยความเร็วสูงขบวนหนึ่ง หากทั้งสองไม่ชนกัน ย่อมจะปลอดภัยไร้เรื่องราว แต่หากชนกันเข้าจริงๆ รถจักรยานจะต้องพ่ายแพ้ยับเยินอย่างแน่นอน”
ตู้เจิ้นหัวฟังมาถึงตรงนี้ เจ้าตัวก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าด้วยความหนาวเหน็บ
เขาเชื่อถือล่ายชิงหวาอย่างมาก
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบร้อนพูดว่า “อาจารย์ล่าย ขอบคุณในคำเตือนของคุณ ผมจะโทรหาหลานสาวของผมเดี๋ยวนี้ บอกให้เธออย่าตามหาอีก”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...