“อะไรนะคะ?”
ซูจือหยูได้ยินคุณตาบอกตัวเองว่าอย่าไปตามหาอีก จึงถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณตา ทำไมคะ?”
ตู้เจิ้นหัวพูดกำกวมว่า “ถ้าตามหาต่อไปไม่มีผลดีอะไรสำหรับหลานเลย ล้มเลิกความคิดนี้ไปเถอะ”
ซูจือหยูขมวดคิ้วแน่น แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณตาคะ คนที่หนูตามหาเป็นคนช่วยชีวิตหนูกับพี่ชาย เขาเคยช่วยชีวิตพวกหนูสองคน! ไม่ว่ายังไงหนูก็จะตามหาให้เจอ ถึงแม้จะตามหาเขาไม่เจอ หนูก็จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!”
ตู้เจิ้นหัวเริ่มร้อนใจ จึงพูดอย่างเข้มงวด “ประเด็นไม่ได้อยู่ที่หนูตามหาเขาหรือเปล่า หรือว่าจะตามหาเขาเจอหรือเปล่า! แต่นี่จะส่งผลต่อความปลอดภัยของหลานในอนาคต!”
ซูจือหยูถามอย่างสงสัย “ความปลอดภัยของหนูในอนาคต? นี่เกี่ยวอะไรกับความปลอดภัยในอนาคตของหนูคะ?”
ตู้เจิ้นหัวพูดอย่างจริงจัง “อาจารย์ล่ายบอกว่า ดวงชะตาของหลานกับเขาไม่ถูกกัน แล้วดวงของเขาแข็งกว่าของหลานเพราะฉะนั้นถ้าหลานไม่ตามหาเขาก็จะไม่เป็นอะไร แต่ว่าถ้าหลานตามหาเขาเจอ ก็เหมือนแมลงบินเข้ากองไฟ สุดท้ายหลานจะเป็นคนที่บาดเจ็บเอง!”
ซูจือหยูรีบเอ่ยเถียงทันที “คุณตาคะ หนูไม่ได้จะเสียมารยาทนะคะ แต่หนูรู้สึกว่า สิ่งที่อาจารย์ล่ายคนนั้นพูด เป็นแค่เรื่องไร้สาระ!”
จากนั้น เธอก็พูดเสริมอย่างไม่ลังเลอีกว่า “เขาเคยช่วยชีวิตหนูไว้ ถ้าเป็นเหมือนที่อาจารย์ล่ายคนนั้นพูดจริง หนูเป็นแมลง แล้วเขาเป็นกองไฟที่ลุกโชน แล้วทำไมหนูถึงไม่โดนเขาเผาไหม้ แต่กลับโดนเขาช่วยชีวิตไว้ล่ะคะ? หนูว่าอาจารย์ล่ายคนนั้น กำลังพูดเหลวไหล!”
ตู้เจิ้นหัวถอนหายใจ “เรื่องของดวงชะตา ถ้าเปลี่ยนแปลงเพราะคำพูดของหลานได้ยังไง? เขาช่วยหลานไว้เป็นเรื่องจริง แต่นั่นมันเป็นอดีต! สิ่งที่อาจารย์ล่ายดูให้หลาน คืออนาคต!”
ตู้ไห่ชิงพูดอย่างจริงจังว่า “จือหยู ลูกรู้ได้ยังไงว่าอี้จิงปากั้วไม่ใช่วิทยาศาสตร์?”
ซูจือหยูพูดพรวดออกมา “เป็นแค่ความเชื่องมงาย จะวิทยาศาสตร์ได้ยังไงคะ? ถ้ามีหลักฐานจริงๆ ทำไมไม่บอกหนูตรงมาตรงๆเลยว่าควรไปตามหาผู้มีบุญคุณที่ไหน? แต่มาบอกหนูว่าดวงชะตาไม่ถูกกัน เป็นเหมือนแมลงบินเข้ากองไฟ หนูไม่เชื่ออะไรพวกนี้หรอก!”
ตู้ไห่ชิงพูดอย่างเข้มงวดว่า “อี้จิงปากั้ว บรรพบุรุษสำรวจมาจากฟ้าดินสวรรค์ ทุกสิ่งในโลก แล้วรวบรวมมานาน เรียนรู้ เก็บรวบรวม แล้วสรุปผล จึงได้ปรัชญา จะพูดว่าเป็นวิทยาศาสตร์ก็ได้!”
“ลูกเคยคิดหรือเปล่า ทำไมคนมายาเมื่อสามพันปีก่อน ถึงได้ทำนายสุริยุปราคาของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดได้แม่นยำทุกครั้ง?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...