ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2201

“อะไรนะคะ?” 

ซูจือหยูได้ยินคุณตาบอกตัวเองว่าอย่าไปตามหาอีก จึงถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณตา ทำไมคะ?” 

ตู้เจิ้นหัวพูดกำกวมว่า “ถ้าตามหาต่อไปไม่มีผลดีอะไรสำหรับหลานเลย ล้มเลิกความคิดนี้ไปเถอะ” 

ซูจือหยูขมวดคิ้วแน่น แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณตาคะ คนที่หนูตามหาเป็นคนช่วยชีวิตหนูกับพี่ชาย เขาเคยช่วยชีวิตพวกหนูสองคน! ไม่ว่ายังไงหนูก็จะตามหาให้เจอ ถึงแม้จะตามหาเขาไม่เจอ หนูก็จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!” 

ตู้เจิ้นหัวเริ่มร้อนใจ จึงพูดอย่างเข้มงวด “ประเด็นไม่ได้อยู่ที่หนูตามหาเขาหรือเปล่า หรือว่าจะตามหาเขาเจอหรือเปล่า! แต่นี่จะส่งผลต่อความปลอดภัยของหลานในอนาคต!” 

ซูจือหยูถามอย่างสงสัย “ความปลอดภัยของหนูในอนาคต? นี่เกี่ยวอะไรกับความปลอดภัยในอนาคตของหนูคะ?” 

ตู้เจิ้นหัวพูดอย่างจริงจัง “อาจารย์ล่ายบอกว่า ดวงชะตาของหลานกับเขาไม่ถูกกัน แล้วดวงของเขาแข็งกว่าของหลานเพราะฉะนั้นถ้าหลานไม่ตามหาเขาก็จะไม่เป็นอะไร แต่ว่าถ้าหลานตามหาเขาเจอ ก็เหมือนแมลงบินเข้ากองไฟ สุดท้ายหลานจะเป็นคนที่บาดเจ็บเอง!” 

ซูจือหยูรีบเอ่ยเถียงทันที “คุณตาคะ หนูไม่ได้จะเสียมารยาทนะคะ แต่หนูรู้สึกว่า สิ่งที่อาจารย์ล่ายคนนั้นพูด เป็นแค่เรื่องไร้สาระ!” 

จากนั้น เธอก็พูดเสริมอย่างไม่ลังเลอีกว่า “เขาเคยช่วยชีวิตหนูไว้ ถ้าเป็นเหมือนที่อาจารย์ล่ายคนนั้นพูดจริง หนูเป็นแมลง แล้วเขาเป็นกองไฟที่ลุกโชน แล้วทำไมหนูถึงไม่โดนเขาเผาไหม้ แต่กลับโดนเขาช่วยชีวิตไว้ล่ะคะ? หนูว่าอาจารย์ล่ายคนนั้น กำลังพูดเหลวไหล!” 

ตู้เจิ้นหัวถอนหายใจ “เรื่องของดวงชะตา ถ้าเปลี่ยนแปลงเพราะคำพูดของหลานได้ยังไง? เขาช่วยหลานไว้เป็นเรื่องจริง แต่นั่นมันเป็นอดีต! สิ่งที่อาจารย์ล่ายดูให้หลาน คืออนาคต!”