ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2213

สำหรับเซียวเวยเวย เย่เฉินไม่ได้มีความคิดอันใดมากมาย

เดิมทีเพียงแค่เห็นแก่ที่เธอคิดทบทวนตัวเอง รู้ว่าตนเองผิด และต้องการที่จะปรับปรุงตัวเองจากใจจริง จึงคิดอยากจะช่วยเหลือเธอสักเล็กน้อย ให้เงินแก่เธอเล็กน้อย ทำให้เธอสามารถแก้ไขความทุกข์ยากที่กำลังเผชิญอยู่ได้

ทว่าหลังจากที่พบว่าเธอถูกคนอื่นรังแก ทั้งยังพบว่าหลิวจงฮุยและเฉินเสี่ยวเฟยรังแกเธออย่างเกินไป อย่างน้อยๆ เย่เฉินเองก็มีความคิดที่จะอยากเข้าไปช่วยเหลือเธอจากการถูกกลั่นแกล้งด้วยเช่นกัน

ดังนั้น เขาจึงถือโอกาสมอบบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยของหลิวจงฮุย ให้กับเซียวเวยเวยในการบริหารจัดการ

ทว่า ภายในใจเย่เฉินยังคงมีความระวังและฝังใจกับเซียวเวยเวยเล็กน้อยอยู่ เพราะฉะนั้นเขาจึงกำหนดข้อจำกัดให้แก่เซียวเวยเวย แม้ว่าเธอจะต้องบริหารทั้งบริษัท ทว่าเธอจะได้รับเพียงเงินเดือนหนึ่งหมื่นหยวนเท่านั้น

สาเหตุที่ทำเช่นนี้ ก็เพื่อกำหนดขอบเขตของรายได้และสิทธิของเธอ ทำให้เธอทำอะไรอย่างซื่อสัตย์อยู่ในกฎเกณฑ์ มิใช่หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยภายในเวลาอันสั้นอีก

เซียวเวยเวยไม่ได้คิดมากมายขนาดนั้น การที่เย่เฉินช่วยเหลือเธอได้จนถึงขั้นนี้ ลึกๆ ภายในใจของเธอก็พึงพอใจมากๆ แล้ว เธอคิดแต่เพียงว่า ขอเพียงขยันทำงานอย่างดี บริหารบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยให้ดีๆ ก็พอ

ยอมรับความคิดที่ว่ามีเรื่องน้อยก็ทุกข์น้อย เย่เฉินก็ไม่ได้นำเรื่องนี้บอกเซียวชูหรันภรรยาของตนแต่อย่างใด

อีกทั้ง ช่วงนี้เซียวชูหรันก็ค่อนข้างยุ่งมากจริงๆ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ก็บึ่งไปยังห้องหนังสือทำงานต่อทันที ไม่กล้าที่จะเสียเวลาแม้แต่น้อย

ตอนนี้เซียวชูหรันได้เริ่มจัดเตรียมงานประมูลตกแต่งโรงแรมหกดาวของตี้เหากรุ๊ปแล้ว เธอเมื่ออยู่ในช่วงขาขึ้นของอาชีพการงาน ความรับผิดชอบต่องานจึงมีมากเป็นพิเศษ ในความคิดของเธอ ตอนนี้เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถแบ่งเบาภาระหนักในการเลี้ยงดูครอบครัวของเย่เฉินมาได้บ้าง

เย่เฉินเมื่อเห็นภรรยาเลิกงาน แล้วยังต้องเร่งรีบทำงานทำโอทีต่อ อย่างน้อยภายในใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่บ้าง