เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2220

ในเวลานี้ ประตูห้องข้างในมีคนผลักเปิดออกเบาๆ

หญิงวัยกลางคนเดินออกมา จากนั้นก็ถามเธอว่า “ตงเสวี่ยน Walter กลับแล้วเหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้ ก็คือคุณแม่ของหวังตงเสวี่ยน ซุนยู่ฟาง

หวังตงเสวี่ยนรีบเช็ดน้ำตาให้แห้ง จากนั้นก็หันหลังมองไปยังผู้หญิงคนนั้น พยักหน้าและเอ่ยว่า “ใช่ค่ะคุณแม่ เขากลับไปแล้ว”

พูดจบ เธอก็รีบเอ่ยถามทันที “แม่คะ คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง?”

ซุนยู่ฟางถอนหายใจ “เป็นเหมือนเดิม ยังไม่ฟื้น”

ขณะที่พูดอยู่ เธอเห็นว่าหวังตงเสวี่ยนเพิ่งจะร้องไห้ไป จึงรีบเดินมาข้างหน้า สอบถามด้วยความเป็นห่วงว่า “ตงเสวี่ยน ทำไมถึงร้องไห้? เจ้าคนชื่อ Walter พูดอะไรกับลูกบ้าง? เขาบอกว่าหาไตบริจาคให้พ่อลูกแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วเขาบอกว่าอะไรอีก?”

หวังตงเสวี่ยนถอนหายใจเฮือก เอ่ยเสียงเบา “ไตบริจาคหาเจอแล้วค่ะ แต่ความต้องการของเขาคือให้หนูไปทำงานให้เขา ขณะเดียวกันก็เป็นคนรักของเขาด้วย...”

“อะไรนะ?!” ซุนยู่ฟางเบิกตากว้างขึ้นทันที เอ่ยว่า “คน...คนนี้ไม่ใช่เพื่อนเก่าลูกหรอกเหรอ? ทำไมเขาถึงหน้าไม่อายได้ขนาดนี้?!”

หวังตงเสวี่ยนเอ่ย ด้วยความเอือมระอาสุดซึ้ง “หนูก็คิดไม่ถึงเหมือนกันค่ะ หลังจากเรียนจบมาหลายปี เขาก็กลายเป็นคนแบบนี้ไปแล้ว”

ซุนยู่ฟางรีบเอ่ยขึ้น “เราให้เงินเขามากขึ้นไม่ได้เหรอ? ถ้าไตบริจาคสองล้าน เราก็ให้เขาสี่ล้านหรือหกล้านก็ได้ ขอแค่เขาสามารถช่วยหาไตบริจาคให้ได้ รับประกันว่าพ่อของลูกจะได้รับการปลูกถ่ายทันท่วงที ต่อให้เราต้องทุ่มด้วยทุกอย่างที่เรามี ก็เต็มใจ!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน