ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2229
คำพูดของWalter ทำให้จิตใจของหวังตงเสวี่ยนเคร่งเครียดขึ้นมา ความกดดันอันหนักหน่วง ทำให้เธอรู้สึกจะหายใจไม่ออกแล้ว
แม้เธอจะขยะแขยงถึงขั้นเกลียดชังมากกับข้อเสนอที่Walterให้ไว้กับเธอ แต่ในใจของเธอก็เข้าใจมาก ว่าไตที่ไกลถึงสหรัฐอเมริกาที่Walterหาเจอ เป็นไตที่สามารถเข้ากับลักษณะของพ่อเพียงอันเดียว ที่ตนรู้อยู่ในตอนนี้ นอกจากนี้ ไม่มีอย่างอื่นแล้ว
ถ้าไตนี้ถูกคนอื่นซื้อไปจริงๆ งั้นตนก็จะสูญเสียความหวังทุกอย่างไปโดยสิ้นเชิง
หวังตงเสวี่ยนเรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกาในปีนั้น ดังนั้นเธอจึงเข้าใจสถานการณ์ของสหรัฐอเมริกามาก
เทียบกับหัวเซี่ย กฎหมายของสหรัฐอเมริกาค่อนข้างอยู่ในระดับผ่อนปรน
ไม่ใช่แค่การครอบครองอาวุธปืน การครอบครองสารเสพติด แม้แต่การแลกเปลี่ยนอวัยวะมนุษย์ก็ไม่ควบคุมแต่อย่างใด
ถ้าคนๆหนึ่งต้องการขายไตของตัวเอง ต่อให้อยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์ที่สหรัฐอเมริกา ก็สามารถทำการผ่าตัดไตออกมาสำเร็จได้ ทุกอย่างสบายมาก
และนี่ก็หมายความว่า ถ้าผู้บริจาคเจอผู้ซื้อที่เหมาะสม เขาแทบจะใช้เวลาของอาหารแค่มื้อเดียว ก็ขายไตไปได้แล้ว
แต่ไตถูกตัดออก ก็จะใช้วิธีที่เร็วที่สุด ส่งถึงมือของผู้ซื้อทันที
ถ้าเป็นแบบนั้น ตนก็ไม่มีโอกาสอีกต่อไปแล้ว…
แต่ ในใจของหวังตงเสวี่ยนยังคงไม่สามารถตัดสินใจได้
เพราะ การลงทุนได้มาซึ่งไตชิ้นนี้ของพ่อนั้นช่างมากเหลือเกิน
มากถึงขั้น ตนต้องเสียสละทุกอย่างของตัวเอง
“ถ้าเป็นแบบนี้ คุณในอีกสิบปีข้างหน้า จะเป็นสาวโสดที่ทรัพย์สินเป็นร้อยล้าน ถึงขั้นพันล้าน!”
“ใช้คำพูดของคนหัวเซี่ยของพวกคุณมาพูด ก็คือชายโสดเพชรที่ดั้งเดิม!”
“ถึงตอนนั้น เด็กหนุ่มที่20ต้นๆ วัยรุ่นหล่อเหลา จะคุกเข่าล้อมรอบคุณเหมือนหมา ในชีวิตจะมีอะไรที่สวยงามไปกว่านี้อีกมั้ย?” หวังตงเสวี่ยนนิ่งสงบ ไม่พูดไม่จา แต่แม่ที่ร้องไห้ฟูมฟายบนโซฟา ยากที่จะรับได้ มือทั้งสองอดหูไว้แล้ว
เธออยากไล่Walterออกไปมาก จนถึงขั้นอยากตีออกไป แต่ เธอและหวังตงเสวี่ยนมีความกังวลจุดเดียวกัน
ไล่Walterอะง่ายมาก แต่นั่นก็เท่ากับปิดประตูการอยู่รอดของพ่อหวังตงเสวีายนด้วยน้ำมือตัวเอง
ใช้ชีวิตของครอบครัวอีกฝ่ายมาบีบ พูดได้ว่าWalterทำได้อย่างดีเลิศ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...