ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2234

ครั้งที่แล้วในงานประมูลที่ประมูลราคาสูงถึงร้อยล้าน ก็เป็นเพราะเย่เฉินจงใจเป็นปฏิปักษ์กับเซียวอี้เชียน ดึงราคาขึ้นสูงกะทันหัน ต่อให้ถือว่าร่วมหุ้นจริงๆ ทุนสี่ห้าล้าน ก็ไม่สามารถได้กลับมาเป็นสองสามพันล้าน ดังนั้น ไม่ว่าจะพูดยังไง การที่เย่เฉินให้ยาอายุวัฒนะเขาหนึ่งเม็ด ก็เป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่แล้วจริงๆ

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาลุกขึ้นทันใด ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว คุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองกำหมัดขึ้น กล่าวอย่างเคารพว่า “พระคุณของอาจารย์เย่ ผมยากที่จะลืมได้ กรุณารับการเคารพจากผมด้วยครับ！”

เย่เฉินใช้มือเดียวพยุงเขาขึ้นมา ยิ้มพลางกล่าวว่า “เก็บยาอายุวัฒนะไป แล้ววางไว้ให้ดี วันนี้ในทุกคนที่ผมเชิญมา มีเพียงคุณคนเดียวที่มียาอายุวัฒนะ ดังนั้นกรุณาเก็บเป็นความลับด้วยนะครับ ห้ามให้คนอื่นรู้เป็นอันขาด มิเช่นนั้นผมกลัวว่าทุกคนจะคิดมาก”

ฉินกางพยักหน้าทันที กล่าวอย่างแน่วแน่ว่า “อาจารย์เย่ครับ วางใจได้ครับ ต่อให้ฆ่าผม ผมก็ไม่มีทางบอกเรื่องนี้กับใคร”

พูดจบ ได้รีบสั่งฉินเอ้าเสวี่ยนและฉินเอ้าตง “พวกแกทั้งสองฟังฉันให้ดี ห้าม เผยแพร่เกี่ยวกับยาอายุวัฒนะแม้แต่นิดเดียว เข้าใจมั้ย？！”

ฉินเอ้าเสวี่ยนและฉินเอ้าตงกล่าวในเวลาเดียวกันว่า “รับทราบ！”

ฉินกางมองฉินเอ้าตง กล่าวอย่างจริงจังว่า “เอ้าตง เมื่อก่อนแกสร้างเรื่อง นึกไม่ถึงว่าจะไปอยู่กับหยูจิ้งไห่พวกฮ่องกง ดังนั้นแกต้องจำไว้เป็นบทเรียน ในเวลาเดียวกันก็จำคำเมื่อกี๊ของฉันด้วย เข้าใจมั้ย？”

ฉินเอ้าตงจะกล้าพูดคำว่าไม่ที่ไหนกัน รีบแสดงจุดยืนทันทีว่า “อารองผมทราบแล้วครับ วางใจได้ ถ้าผมกล้าเผยต่อคนภายนอกแม้แต่น้อย ก็ให้อาจารย์เย่ฟ้าผ่าผมตายไปเลยครับ！”

ฉินกางพอใจแล้ว จึงได้กลับไปพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ เอ้าเสวี่ยนเคารพท่านอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ท่านสบายใจได้ครับ เอ้าตงเด็กคนนี้ถึงแม้เมื่อก่อนจะค่อนข้างระยำ แต่ช่วงนี้เชื่อฟังขึ้นมาก ท่านไม่ต้องกังวลนะครับ”