ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2237
ได้ฟังการเปรียบเทียบของเย่เฉิน ราวกับฉินเอ้าเสวี่ยนเข้าใจแล้วบ้าง
เธอถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่คะ เพียงแค่ฉันตั้งใจฝึกฝน ก็สามารถรับรู้ได้ถึงชี่ และสามารถควบคุมชี่ไหลเวียนในร่างกายได้?”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพลางกล่าว “ใช่! คุณอย่าคิดว่าเรื่องนี้ลึกซึ้งมากแค่ไหน เหมือนกับคนทั่วไปร้องเพลง อ้าปากก็ร้องได้ แต่นักร้องอาชีพสามารถควบคุมชี่ของตัวเองได้ ใช้ส่วนหนึ่งของร่างกายตัวเอง มาเข้าร่วมเสียงสะท้อน ตอนร้องเพลง”
“มีนักร้องบางคนสามารถใช้หัวส่งเสียงสะท้อน บ้างก็ใช้หน้าอกหรือช่องท้องส่งเสียงสะท้อน ความจริงไม่ได้เป็นสิ่งที่ลึกลับอะไร เพียงแค่หาวิธีที่เหมาะสมถูกต้องฝึกฝนให้หนัก ก็สามารถทำได้อย่างธรรมชาติ”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างตื่นเต้นสุดๆว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่นะคะ! เอ้าเสวี่ยนจะตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ให้อาจารย์เย่ผิดหวังเลยค่ะ!”
เย่เฉินยิ้มอย่างพอใจ พยักหน้ากล่าว “คุณต้องตั้งใจฝึกซ้อมนะครับ ถ้าคุณสามารถฝึกฝนมวยภายในได้ถึงระดับหนึ่ง อนาคตคุณอาจจะเป็นปรมาจารย์ที่เปิดสำนักก็เป็นได้”
ฉินเอ้าเสวี่ยนแลบลิ้นออกมา กล่าวอย่างจริงจังว่า “เอ้าเสวี่ยนไม่กล้าคิดจะเปิดสำนักอะไรเหรอค่ะ เพียงแค่ไม่ทำให้อาจารย์เย่ผิดหวัง เอ้าเสวี่ยนก็พอใจที่สุดแล้วค่ะ!”
เย่เฉินพยักหน้ากล่าว “ครับ ดีครับที่คุณมีความคิดนี้ ของแบบนี้ไม่ใช่ทำแค่วันสองวันแล้วจะเห็นผล อย่าว่าแต่มวยภายในเลยครับ ต่อให้เป็นการดัดเสียง บางทีอาจจะต้องฝึกฝนเป็นปีสองปีจึงจะเริ่มใช้งานได้ ดังนั้นคุณต้องใจเย็นๆ ไม่รีบร้อน และไม่ต้องหุนหันพลันแล่น”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบรับปากว่า “อาจารย์เย่สบายใจได้ค่ะ เอ้าเสวี่ยนจะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ทำอย่างมั่นคง ไม่หุนหันพลันแล่นแน่นอนค่ะ!”
เย่เฉินยิ้ม “งั้นก็ดีมากครับ!”
จากนั้น เย่เฉินเริ่มช่วยฉินเอ้าเสวี่ยน ให้เธอค่อยๆคุ้นเคยเคล็บลับพลังภายในของฝ่ามือสี่สภาพ แต่ เรื่องแบบนี้เป็นอย่างที่เขาพูดไว้ อย่าผลีผลาม อยากให้ฉินเอ้าเสวี่ยนกุมเคล็บลับของมวยภายในได้ในช่วงบ่าย แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยล่ะ
เมื่อเห็นเย่เฉินเข้ามา ทั้งสองก็ยืนขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย แล้วกล่าวอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับอาจารย์เย่!”
เฉินจื๋อข่ายและหงห้าล้วนรู้ตัวตนของเย่เฉิน รู้ว่าเขาคือคุณชายของตระกูลเย่ ตอนอยู่ตามลำพัง ล้วนเรียกเขาว่าคุณชาย แต่เมื่อรอบๆกายมีคนอื่นอยู่ด้วย คำเรียกของพวกเขาต่อเย่เฉินจะเปลี่ยนเป็นอาจารย์เย่ทั้งหมด
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆให้ทั้งคู่ ยิ้มแล้วกล่าว “พวกคุณทั้งสองมาเร็วอยู่นะ มาพร้อมกันเหรอครับ?”
ขณะนี้หงห้าหัวเราะออกมา “อาจารย์เย่ครับ ผมทำธุระข้างๆโรงแรมของผู้จัดการทั่วไปเฉินพอดี จึงได้นัดกับผู้จัดการทั่วไปเฉิน แล้วมาพร้อมกัน”
เย่เฉินยิ้มอ่อนๆ แล้วกล่าว “อ้อหงห้า ผมมอบบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยของหลิวจงฮุยนั่น ให้กับน้องสาวลูกพี่ลูกน้องของภรรยาผมจัดการ คุณทราบเรื่องนี้แล้วสินะ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...