ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2238
หงห้ารีบพยักหน้ากล่าว “อาจารย์เย่ครับ ผมทราบเรื่องนี้แล้วครับ หม่าจงเหลียงไอ้ระยำนั่นบอกผมแล้ว ผมตบหน้ามันไปยี่สิบครั้ง เป็นการลงโทษที่ช่วยคนเลว และผมได้เตือนมันไปแล้ว ว่าต่อไปถ้ายังกล้ายุ่งเรื่องที่เลวทรามต่ำช้าใดๆอีก ผมจะจัดการมันซะ!”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจังว่า “ต่อไป บอกพรรคพวกของโลกใต้ดินพวกนั้นของคุณ ทุกคนหลอกกินก็หลอกกินไป แต่คุณธรรมที่ควรมีก็ต้องจะมี อบายมุขเป็นสิ่งต้องห้าม ห้ามแตะต้องเด็ดขาด ต่อให้มีเงินก็ห้ามแตะต้อง!”
หงห้ารีบกล่าวว่า “อาจารย์เย่ครับ จุดนี้คุณสบายใจได้ครับ ผมได้พูดกับลูกน้องไว้นานแล้วครับ ครั้งนี้หลังจากได้ยินเรื่องที่หลิวจงฮุยทำไว้ที่บริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ย ผมก็ได้บอกกับลูกน้องไว้โดยเฉพาะแล้ว ว่าใครกล้าทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผม ผมจะไม่ปล่อยมันเอาไว้แน่”
เย่เฉินพอใจ แล้วกล่าวต่อว่า “อ้อ ที่น้องสาวลูกพี่ลูกน้องภรรยาผม ถ้าปกติพวกคุณต้องการพิธีการอะไร ก็ไปอุดหนุนเธอได้นะครับ แต่อย่าทำให้มันเอิกเกริกเกินไป เมื่อก่อนเซียวเวยเวยนิสัยทะนงตัว ผมกลัวว่าหลังจากที่เธอมีอำนาจแล้วจะลืมตัวอีก”
หงห้าพยักหน้า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมทราบแล้วครับ！”
พูดจบ เขาก็ถามอย่างสงสัยว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณกับน้องสาวภรรยาคนนี้ ไม่ค่อยลงรอยกันมาตลอดเหรอครับ？ผมจำได้เหมือนว่าเมื่อก่อนเธอทำนิสัยแย่กับคุณมาก เมื่อก่อนตอนที่อยู่กับเซียวอี้เชียนก็อวดดีกับคุณ ต่อมาตอนที่อยู่กับเว่ยฉางหมิงตระกูลเว่ย เหมือนจะเคยเลียโถชักโครกคลับเฮาส์ฮุยหวง ทำไมคุณถึงมาดูแลเธอได้ล่ะครับ？”
เย่เฉินหัวเราะ “รู้ผิดแล้วแก้ไข นับว่าเยี่ยมนัก เว่ยฉางหมิงกับเขาตาเฒ่าลามกคนนั้น ไม่ใช่ว่าผมปล่อยพวกเขาไป ให้พวกเขาปรับปรุงตัวใหม่ที่ภูเขาฉางไบเหรอ”
เมื่อหงห้าฟังจบ พยักหน้าหน้า ชื่นชมว่า “อาจารย์เย่ คนที่ผิดใจกับคุณเมื่อก่อน คุณล้วนเมตตา ให้โอกาสอีกฝ่ายได้ปรับเปลี่ยน จิตใจนี้ของคุณ หงห้านับถือยิ่งนัก！”
เฉินจื๋อข่ายอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “ใช่ครับอาจารย์เย่ เปลี่ยนเป็นคนอื่น มีฝีมือแบบคุณ ตอนที่เผชิญกับกากเดนพวกนี้ เกรงว่าจะมีแต่ฆ่ากับฆ่า”
เย่เฉินส่ายหน้า “ถ้าโดยส่วนตัวความผิดไม่ถึงขั้นเสียชีวิต กลับใช้วิธีเอาชีวิตลงโทษเขา นี่จะเป็นการใช้พลังเกินไป”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าว “กำลังพูดถึงตระกูลเว่ยอยู่ คุณก็มาพอดี”
เว่ยเลี่ยงถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ คุณกำลังพูดถึงตระกูลเว่ย？ตระกูลเว่ยทำไมเหรอครับ？”
เย่เฉินกล่าวอย่างสงบ “ก็แค่พูดไปเรื่อย พูดถึงพ่อและพี่ชายที่ต่างมารดาคนนั้นของคุณ ผมบอกว่าที่ผมส่งพวกเขาไปที่ภูเขาฉางไบ หลักๆเลยเป็นเพราะความผิดของพวกเขาไม่ถึงขั้นประหารชีวิต”
เว่ยเลี่ยงอดที่จะพยักหน้าไม่ได้ “อาจารย์เย่ คุณเป็นคนที่มีความยุติธรรม พ่อของผมดูถูกฐานะเดิมของแม่ผม ดูถูกภูเขาฉางไบที่เติบโตของผมตลอดมา คุณให้เขาไปใช้ชีวิตที่เหลือที่เขาฉางไบ สำหรับเขา เป็นการลงโทษที่ดีที่สุดแล้วครับ！”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว “อ้อเว่ยเลี่ยง ช่วงนี้ไม่หาเวลาถามคุณ ช่วงนี้ยากระเพาะเก้าเสวียนขายเป็นอย่างไรบ้าง?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...