ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2239
เมื่อได้ยินเย่เฉินสอบถามยากระเพาะเก้าเสวียน เว่ยเลี่ยงก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันใด แล้วกล่าว “อาจารย์เย่ครับ ตอนนี้ยากระเพาะเก้าเสวียนได้กระจายเต็มไปทั่วประเทศญี่ปุ่น เกาหลี อีกทั้งตลาดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แล้วครับ หลังจากที่พวกเรารวมกับบริษัทผลิตยาโคบายาแล้ว สายการผลิตมากมายของบริษัทผลิตยาโคบายาดั้งเดิมตอนนี้ได้เดินหน้า ผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนเต็มกำลัง นอกจากเอเชียตอนนี้พวกเรากำลังตุนของ เตรียมเคลื่อนกำลังพลสู้ตลาดยุโรปและอเมริกาในเดินหน้า!”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพอใจ ยิ้มพลางถาม “ตลาดยุโรปและอเมริกาน่าจะค่อนข้างต่อต้านยาสมุนไพรจีนของประเทศตะวันออกมาตลอดนะ? คุณมั่นใจมั้ย?”
“มั่นใจครับ!” เว่ยเลี่ยงกล่าวอย่างไม่ลังเล “แม้ยุโรปและอเมริกาจะเป็นจุดเกิดของแพทย์แผนตะวันตก แต่ ยุโรปและอเมริกาก็เป็นกำลังหลักที่ใช้แอลกอฮอล์เช่นกัน เป้นประเทศที่อัตราเฉลี่ยการใช้แอลกอฮอล์ติดยี่สิบอันดับแรก ทั้งหมดเป็นประเทศยุโรป นอกจากยุโรป ยังมีออสเตรเลีย หลายๆประเทศของอเมริกาใต้ อัตราเฉลี่ยการใช้แอลกอฮอล์ต่อคนในทุกปี มากกว่าสิบลิตรขึ้นไป! นี่เป็นทีมที่หนึ่งที่ใช้แอลกอฮอล์ต่อคนเฉลี่ยมากที่สุด”
“จากนั้นตัวแทนของทีมอันดับสองคือสหรัฐอเมริกา แคนนาดา ญี่ปุ่นเกาหลี การใช้แอลกอฮอล์ต่อหัวในทุกปีอยู่ที่ประมาณเจ็ดถึงแปดลิตร”
“เพราะปริมาตรเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สูง ดังนั้นโรคกระเพาะโรคตับ ของคนของประเทศพวกนี้จึงสูงมาก ยากระเพาะเก้าเสวียนไม่มีผลข้างเคียง ใช้ได้สะดวกมาก เห็นผลเร็ว ปกป้องและซ่อมแซมส่วนกระเพาะได้ดีมาก เวชภัณฑ์แบบนี้พอเข้าท้องตลาด ผู้ใช้ที่เห็นผลลัพธ์กลุ่มแรก ก็คือคนที่ดื่มแอลกอฮอล์”
“เมื่อพวกเราได้รับคำชมจากกลุ่มผู้ใช้พวกนี้ ไม่นานก็จะขยายไปทั้งยุโรปและอเมริกา!”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ แล้วกล่าว “ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราสามารถเริ่มที่ร้านอาหาร ผับอีกทั้งโรงแรมก่อน ถึงตอนนั้นส่งกลุ่มโฆษณาท้องถิ่น ไปตามผับ หน้าร้านอาหารของเมืองให้ทดลองใช้ฟรี ปริมาตรทดลองใช้ใส่ให้น้อยหน่อย ต้องมั่นใจว่าพวกเขาใช้แล้วเห็นผล แต่ผลลัพธ์ที่ได้จะอยู่ได้ไม่นาน โฆษณาแบบนี้ซ้ำๆ ก็สามารถดึงดูดคนที่ดื่มแอลกอฮอล์เป็นประจำ มาเป็นผู้ใช้ที่ภักดีของพวกเราได้แล้ว”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ “ง่ายมาก ยากระเพาะเก้าเสวียนในอนาคต ไม่ว่าประเทศใดๆ ต้องจำกัดในการซื้อ หนึ่งคน หนึ่งเดือน มากสุดคือใช้เอกสารยังไม่หมดอายุซื้อหนึ่งกล่อง คุมเข้มแหล่งสินค้า ขณะเดียวกันต้องคุมเข้มป้องกันการขายเกินพื้นที่ที่กำหนด ต้องเรียนรู้จากกิจการยาสูบ เวชภัณฑ์ทุกตัวที่ออกจากโรงงาน ต้องมีบาร์โค้ตพื้นที่ที่สอดคล้องกัน ในขณะเดียวกันก็ดำเนินการตรวจสอบไปด้วย เพื่อมั่นใจว่าจะไม่การขายเกินพื้นที่ระหว่างเขตต่อเขต หรือเหตุการณ์ที่ขายเกินพื้นที่ที่กำหนดระหว่างประเทศ”
เว่ยเลี่ยงรีบกล่าว “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมรับทราบครับ!”
เย่เฉินกล่าวต่อว่า “อีกอย่าง เราต้องคุมเข้มตัวแทนจำหน่าย เซ็นสัญญาให้แน่ชัด ไม่ว่าใครกักตุนสินค้า ขายราคาสูง ยกเลิกการเป็นตัวแทนจำหน่ายของเขาทันที ในขณะเดียวกันให้เขาชดใช้ค่าผิดสัญญามหาศาล ถ้าไม่ชดใช้ ก็สู้กันในชั้นศาลจนเขาล้มละลาย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...