ซ่งหวั่นถิงนั่งลงข้างๆเย่เฉิน โดยไม่รู้ตัว
หงห้ายื่นแก้วชาให้เธอ ตอนที่เธอยื่นมือออกมารับ เย่เฉินเห็นสร้อยข้อมือเพชรเส้นนั้นที่ข้อมือเธอ ในใจก็อดที่จะสะอีกไม่ได้
พูดถึงการรู้จักกับซ่งหวั่นถิง มีหงห้าเป็นสะพานเชื่อม คือเขาที่ขอร้องให้ตนไปดูฮวงจุ้ยให้ซ่งหวั่นถิง ตนจึงได้รู้จักกับซ่งหวั่นถิง
หลังจากนั่งลง ซ่งหวั่นถิงเอ่ยปากพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ครับ วันนี้ตอนที่นานาโกะวิดีโอคอลกับฉัน ให้ฉันทักทายคุณให้ด้วยค่ะ”
เย่เฉินถามอย่างแปลกใจว่า “อ๋อ!วันนี้พวกคุณวิดีโอคอลกันแล้ว?”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มพลางกล่าว “โดยพื้นฐานฉันก็จะวิดีโอคอลกับนานาโกะอยู่แล้วค่ะ เธอให้ลูกหมากับฉันตัวหนึ่งไม่ใช่เหรอคะ ดูออกว่าในใจของเธอค่อนข้างเป็นห่วง อยากเห็นความเป็นอยู่ของน้องหมาทุกวัน”
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ยิ้มแล้วกล่าว “เอ้าเสวี่ยนยังพูดว่ารอให้สุนัขของคุณโต มีลูกแล้วให้เธอสักตัว”
ซ่งหวั่นถิงหัวเราะ “ค่ะ เธอพูดกับฉันแล้ว วันนี้ฉันและนานาโกะพูดถึงเรื่องนี้กันพอดี นานาโกะพูดว่าอีกไม่กี่วันตอนที่เธอมาหัวเซี่ย สามารถพามาได้อีกตัว ให้เอ้าเสวี่ยน ฉันยังอยากบอกข่าวดีนี้บอกกับเอ้าเสวี่ยนด้วยตัวเอง ทำไมเธอไม่อยู่ตรงนี้ล่ะคะ?”
ฉินกางที่อยู่ข้างๆรีบกล่าว “คุณซ่งครับ เอ้าเสวี่ยนเพิ่งฝึกซ้อมเสร็จ ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วครับ”
เย่เฉินถามอย่างค่อนข้างตกใจ “อีกไม่กี่วันนานาโก๊ะจะมาหัวเซี่ย?”
“ค่ะ” ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า กล่าว “นานาโกะบอกว่าชอบกู้ชิวอี๋ดาราของหัวเซี่ยของเรามาโดยตลอด กู้ชิวอี๋จะจัดคอนเสิร์ตที่เมืองจินหลิงพอดี เธอจึงอยากมาดู ฉันตกลงกับเธอแล้วค่ะ ถึงตอนนั้นมาก็พักที่บ้านของฉัน”
เย่เฉินชะงักไปทันใด ถามอย่างตกใจว่า “นานาโกะชอบกู้ชิวอี๋?! จริงเปล่าเนี่ย?”
ซ่งหวั่นถิงหัวเราะกล่าว “ฉันก็ไป อิโตะ นานาโกะที่ให้สุนัขกับฉันก็อยากมาดูด้วย ฉันนัดกับเธอแล้วว่าจะไปด้วยกัน”
“อ๊าก!” ฉินเอ้าเสวี่ยนตกใจ “อิโตะ นานาโกะก็จะมาดูคอนเสิร์ตที่เมืองจินหลิงเหรอคะ?”
“ถูกจ่ะ” ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า กล่าว “แล้วก็ยังมีข่าวดีจะบอกแกด้วยนะ ฉันพูดกับนานาโกะว่าแกชอบหมาน้อย เธอบอกว่าครั้งนี้ที่มา จะเอาพี่ชายน้องชายไม่ก็พี่สาวน้องสาวของยูกิตัวหนึ่งให้แก”
“หา? จริงเหรอ?!” เมื่อฉินเอ้าเสวี่ยนได้ยินประโยคนี้ อารมณ์ก็เซอร์ไพรส์ขึ้นมาก่อน แต่ไม่นานก็กลายเป็นอับอายมากขึ้นมา...
เธอกล่าวอย่างอ้ำๆอึ้งๆว่า “พี่หวั่นถิงคะ ฉันเคยต่อสู้กับอิโตะ นานาโกะ แล้วยังสู้จนเธอบาดเจ็บ จะกล้ารับน้องหมาของเธอให้ได้ที่ไหนกันคะ...”
ซ่งหวั่นถิงหัวเราะฮ่าๆ พูดอย่างจริงจังว่า “นานาโกะเค้ารู้ว่าแกต้องแคร์เรื่องนี้แน่นอน ดังนั้นจึงให้ฉันบอกแกโดยเฉพาะ เธอพูดว่า การแข่งขันส่วนการแข่งขัน เรื่องที่เกิดขึ้นในการแข่งขัน ทิ้งไว้ในสนามแข่งก็พอแล้ว อย่าเอาเรื่องของในสนามแข่งเข้ามาพัวพันกับการดำรงชีวิต เธอบอกว่าเธออยากเป็นเพื่อนกับแกด้วยนะ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...