ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2243
เมื่อได้ยินว่าอิโตะ นานาโกะอยากเป็นเพื่อนกับตน ฉินเอ้าเสวี่ยนก็ดีใจอย่างสุดขีด
เธอกล่าวอย่างแอบตื่นเต้นว่า “พี่หวั่นถิงคะ พี่พูดจริงเหรอ?”
ซ่งหวั่นถิงกล่าวอย่างหัวเราะงุงิ “จริงแท้แน่นอนจ่ะ ฉันจะหลอกแกทำไม?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนอดที่จะอุทานไม่ได้ว่า “ความจริงหนูก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอนะคะ เมื่อก่อนหนูเลื่อมใสเธอมาก และถึงแม้ว่าหนูจะพบปะกับเธอไม่มาก แต่ก็รับรู้ได้ ว่าเธอต้องเป็นคนที่ดีมาก และNiceมากแน่ๆ ”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าเบาๆ กล่าวอย่างเห็นด้วยว่า “นานาโกะเป็นเด็กสาวที่ดีมาก เป็นมิตรมาก และถ่อมตัวคนหนึ่งจริงๆ ”
เอ้าเสวี่ยนกล่าวอย่างรู้สึกผิดไม่มากก็น้อยว่า “ความจริงฝีมือของเธอ เดิมทีก็เก่งกว่าหนูอยู่มาก ที่แพ้ให้กับหนู ก็เป็นเพราะหนูใช้ยาที่อาจารย์เย่ให้หนู คิดๆก็รู้สึกละอายมากจริงๆ...”
ซ่งหวั่นถิงยิ้มพลางกล่าวว่า “ไม่เป็นไรจ่ะ ยาที่อาจารย์เย่ให้ เป็นโอกาสของแกล้วนๆ ไม่มีอะไรต้องละอายใจทั้งนั้น”
ขณะนี้เย่เฉินก็เอ่ยปากว่า “เอ้าเสวี่ยน พี่หวั่นถิงของคุณพูดถูกแล้ว ทุกๆคนล้วนมีโอกาสของตัวเอง โอกาสเหล่านี้เค้าไม่มีทางบอกคุณหรอก เช่นอิโตะ นานาโกะ คุณก็ไม่รู้ว่าเธอได้เรียนรู้เทคนิคการต่อสู้กับนินจาขั้นสูงของญี่ปุ่นมาหรือไม่ ดังนั้นเรื่องแบบนี้ มีอะไรต้องละอายใจเหรอ?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพยักหน้าเบาๆ ดังนั้นจึงได้กล่าวอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ เอ้าเสวี่ยนเข้าใจแล้วค่ะ...”
ขณะนี้ คนรับใช้เข้ามารายงาน หลี่ไท่หลายเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองไห่ได้มาถึงแล้ว
…
ขณะนี้ หวังตงเสวี่ยนกำลังอยู่เป็นเพื่อนแม่ในห้องพักฟื้นพิเศษของโรงพยาบาลชุมชนจินหลิง
เมื่อเห็นแม่ทานข้าวแล้ว พยาบาลก็ให้สารละลายธาตุอาหารแก่พ่อแล้ว หวังตงเสวี่ยนถอนหายใจเบาๆ พูดกับแม่ว่า “แม่คะ ตอนกลางคืนหนูมีนัดทานข้าว เถ้าแก่ของหนูเป็นพ่องาน ดังนั้นหนูต้องไปสักหน่อย แต่หนูจะกลับมาโดยเร็วค่ะ”
แม่ซุนยู่ฟางรีบกล่าวว่า “ตงเสวี่ยน หลายวันมานี้แกทรมานมามากแล้ว ในเมื่อมีงานเลี้ยงก็ทานให้เยอะๆ พูดคุยกับเถ้าแก่เพื่อนร่วมงาน ผ่อนคลายอารมณ์ ไม่ต้องรีบกลับมา แม่กลัวแกจะตึงเครียด”
หวังตงเสวี่ยนยิ้มอ่อนๆ แล้วกล่าว “แม่ไม่ต้องห่วงหนูนะคะ หนูปรับตัวเองได้ค่ะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...