ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2247
หวังตงเสวี่ยนในขณะนี้ ได้ยินคำพูดของซุนเหวินปิน ในใจก็เคร่งเครียดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ รีบซักไซ้ว่า “หัวหน้าซุนคะ จากประสบการณ์ของคุณ ความเป็นไปได้ที่พ่อของฉันไม่ระวังแตะต้องเข้ากับสารพิษนี่มากกว่า หรือความเป็นไปได้ที่ถูกคนลอบวางยามากกว่าเหรอคะ?”
“พูดยากครับ” ซุนเหวินปินตั้งใจอธิบายว่า “เหตุการณ์และเบาะแสที่เรามีอยู่ในตอนนี้ มีขีดจำกัดจริงๆครับ โดยพื้นฐานไม่มีเบาะแสที่มีประโยชน์มากสักเท่าไหร่ที่จะช่วยให้พวกเรากำหนดทิศทางได้”
พูดจบ เขาได้เอ่ยปากถามอีกว่า “อ้อคุณหวังครับ สภาพของพ่อคุณในตอนนี้ สามารถรับการสอบได้มั้ยครับ? บางเรื่องถ้าถามเขาโดยตรงล่ะก็ บางทีอาจจะได้รับเบาะแสที่มีประโยชน์มากกว่าก็เป็นได้ครับ”
หวังตงเสวี่ยนส่ายหน้า ถอนหายใจ “ช่วงสองสามวันนี้พ่อของฉัน อยู่ในสภาพโคม่าตลอดเลยคะ่...”
ซุนเหวินปินลังเลไปสักพัก จิ๊จ๊ะออกมา กล่าว “จุ๊ๆ...ไม่งั้นเอางี้มั้ยครับ!”
“ในเมื่อเมื่อกี๊คุณพูด ว่าช่วงหนึ่งที่ก่อนพ่อคุณจะอาการกำเริบแทบจะไม่ได้ออกไปไหน งั้นผมสันนิษฐานว่าเขามีความเป็นไปได้ที่จะโดยยาพิษตอนอยู่ในบ้านมากกว่าครับ!”
“แต่ เป็นไปได้มากว่าโดนพิษจากอาหารหรือเครื่องดื่ม”
“ถ้าคุณสะดวกล่ะก็ ให้พวกเราไปที่บ้านของคุณรวบรวมเบาะแสหน่อยได้มั้ยครับ? ถ้าสามารถหาสารพิษเจอในบ้านของคุณ งั้นก็มีวิธีย้อนถึงต้นกำเนิดได้แล้วครับ!”
“หลังจากที่เจ้าหน้าที่สืบสวนคดีอาชญากรรมมืออาชีพเข้าไปสืบค้นแล้ว บางทีอาจจะพบเจอสิ่งที่มีค่ากว่า”
เมื่อหวังตงเสวี่ยนได้ยินดังนี้ แทบจะกล่าวอย่างไม่ลังเลว่า “ไม่มีปัญหาค่ะ！ได้ตลอดเวลาค่ะ คุณสะดวกเมื่อไหร่คะ？”
ซุนเหวินปินกล่าวทันใดว่า “เรื่องเร่งด่วน ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ เราไปกันตอนนี้เลยครับ！”
หวังคงเสวี่ยนรีบกล่าว “ไม่มีปัญหาค่ะ！งั้นฉันจะพาคนไปสองสามคนตอนนี้เลยค่ะ”
พูดจบ เธอหันไปมองหัวหน้าฝ่ายเฉิน กล่าวด้วยสีหน้าวิงวอนว่า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน ช่วงหลายวันนี้อารมณ์ของแม่ฉันเคร่งเครียดมากมาโดยตลอด คุณไม่ต้องบอกเธอเรื่องนี้นะคะ”
หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้าทันทีแล้วกล่าว “ไม่มีปัญหาครับประธานหวัง คุณสบายใจได้ครับ ผมจะรักษาความลับกับแม่ของคุณอย่างเคร่งครัดครับ”
หวังตงเสวี่ยนในขณะนี้ ในใจมีแต่เรื่องที่พ่อโดนยาพิษทั้งนั้น เพราะเรื่องนี้ใหญ่มาก จนถึงขั้นสมองของเธอได้เอาเรื่องทานข้าวของเย่เฉินไว้ด้านหลัง โดยไม่รู้ตัวไปแล้ว
เธอในตอนนี้ เพียงแค่อยากรู้ชัดเจน ว่าทำไมพ่อถึงโดนยาพิษกันแน่ เป็นอุบัติเหตุ หรือมีคนปองร้ายวางยา!
...
ณ บ้านของฉินกางในขณะนี้
เวลาอาหารค่ำมาถึง หวังตงเสวี่ยนยังไม่มา ฉินกางมาที่ข้างกายเย่เฉิน ถามเสียงเบาว่า “อาจารย์เย่ครับ หวังตงเสวี่ยนรองประธานหวังยังไม่มา ท่านว่าเราจะเริ่มก่อนหรือว่ารอเธอครับ?”
เย่เฉินคิดๆ หวังตงเสวี่ยนไม่มา ต้องมีเรื่องจัดการ ถ้าตอนนี้ตัวเองโทรหาเธอ ต่อให้เดิมตนไม่ได้เร่งเธอ แต่เธอมองว่า ต้องมีความหมายของการเร่งอยู่บ้างแหละ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...