ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2250

หวังตงเสวี่ยนกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “งั้นก็ขอบคุณคุณชายจริงๆนะคะ!”

เย่เฉินยิ้มอย่างสงบ “ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องเกรงใจกับผมขนาดนี้”

ตอนที่พูดถึงจุดนี้ เย่เฉินอยากให้เธอทำธุระก่อน ตนจะไม่กวนเธอจัดการธุระทางบ้านแล้ว แต่ในขณะเดียวกันนี้เอง เขาได้ยินเสียงปลายสายของหวังตงเสวี่ยน จู่ๆมีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา “คุณหวัง เราหาที่มาของสารพิษที่พ่อคุณโดนได้แล้วครับ!”

หวังตงเสวี่ยนในขณะนี้ยังถือมือถืออยู่ แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เธอก็ลืมว่ายังคุยกับเย่เฉินอยู่เรื่องนี้ไปเลย จึงได้ถามอย่างเคร่งเครียดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ว่า “หัวหน้าซุนคะ ที่มาของยาพิษที่คุณพูดนั้นอยู่ที่ไหนกันแน่คะ?!”

ในมือที่ใส่ถุงมือยางพาราของซุนเหวินปิน กำลังถือหนังสือที่หนาหนักเล่มหนึ่งอยู่ เอ่ยปากถามว่า “เจ้าหน้าที่สืบสวนคดีอาชญากรรมของเราพบว่า ทุกๆหน้าของหนังสือเล่มนี้ มีHgCI2อยู่ทั้งนั้น!”

“แล้ว พวกเราพบร่องรอยของการเปิดหนังสือเล่มนี้ว่าใหม่มาก และเยอะมาก คาดว่าช่วงนี้พ่อของคุณอ่านหนังสือเล่มนี้ค่อนข้างบ่อยครั้ง

“ปกติตอนที่เขาดูหนังสือเล่มนี้ ในมือจะติดHgCI2ที่ละเลงติดอยู่ด้านบนตลอดเวลา ส่วนน้อยบางส่วนจะดูดซึมเข้าไปผ่านผิวหนังโดยตรง แล้วยังมีอีกส่วน อาจจะตอนที่เขาหยิบจับอาหาร ตามไปกับอาหารที่ทานเข้าไปในท้อง”

“และ ตอนที่คนรุ่นก่อนอ่านหนังสือ มักจะติดนิสัย ตอนที่พลิกหน้าชอบใช้ลิ้นเลียนิ้ว ผมไม่รู้ว่าพ่อของคุณมีความเคยชินแบบนี้หรือไม่ครับ?”

หวังตงเสวี่ยนพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว “ตอนที่พ่ออ่านหนังสือมีนิสัยแบบนี้จริงๆค่ะ…เมื่อก่อนฉันก็เคยว่าเขา พลิกหน้าแบบนั้นไม่ดี แต่พวกเขาคนรุ่นนั้นคุ้นเคยไปนานแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้เปลี่ยนนิสัยเสียนี้มาโดยตลอด…”

ซุนเหวินปินพยักหน้า “งั้นก็ถูกแล้วล่ะครับ ผมคิดว่าHgCI2ที่เกินขนาดที่อยู่ในร่างกายของพ่อของคุณ มาจากหนังสือเล่มนี้แหละคร้บ!”

หวังตงเสวี่ยนราวกับถูกฟ้าผ่า แล้วกล่าวว่า “หัวหน้าซุนคะ มีคนจงใจวางยาพ่อฉันเหรอคะ?!”

ซุนเหวินปินพยักหน้า กล่าว “ดูจากฝีมือของการละเลงแบบนี้บนหนังสือ HgCI2เป็นผงลักษณะละเอียด ราบเรียบไปกับกระดาษโดยสิ้นเชิง เมื่อเป็นแบบนี้ แทบจะไม่มีสีไม่มีรส และยากที่จะแยกแยะได้ ดังนั้นเดาได้ว่า นี่ต้องเป็นฝีมือคนแน่ๆ และอีกฝั่งระมัดระวังมาก มีการพรางตัวที่เยี่ยมยอดมาก！

หวังตงเสวี่ยนกล่าวอย่างเกรี้ยวกราดสุดๆว่า “พ่อของฉันสอนหนังสือให้ความรู้คนมาทั้งชีวิต ไม่เคยผิดใจกับใครมาก่อน ใครกันแน่ที่ใช้วิธีสกปรกแบบนี้กับเขาได้!”

ซุนเหวินปินรีบถามเธอว่า “คุณรู้มั้ยครับว่าหนังสือนี้มาได้อย่างไร?”