“อยู่ที่เมืองจินหลิง?!”
เมื่อหวังตงเสวี่ยนได้ยินคำพูดนี้ ก็อดที่จะเคียดแค้นไม่ได้!
ทันใดนั้น เธอก็เกรี้ยวกราดดูแคลนออกมา “คนที่ทำทุกวิถีทางทำร้ายพ่อของฉัน ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่! หัวหน้าซุนค่ะ ได้โปรดคิดหาวิธี จับคนนี้มาดำเนินคดีให้ได้นะคะ!”
ซุนเหวินปินพยักหน้า กล่าวอย่างตั้งใจว่า “คดีอาญาที่ต้องสงสัยลอบฆ่าแบบนี้ เป็นคดีใหญ่ที่ต้องดำเนินคดีอย่างแน่นอน พวกเราจะพยายามสุดความสามารถไขคดีให้เร็ว!”
พูดพลาง เขาอดที่จะถอนหายใจไม่ได้แล้วกล่าว “เฮ้อ แต่เพราะตอนนี้เบาะแสที่มียังน้อยมาก ผมรับประกันเรื่องเวลาไม่ได้ครับ”
หวังตงเสวี่ยนพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว “เรื่องนี้ฉันทราบค่ะ…”
ซุนเหวินปินกล่าวต่อว่า “อ้อคุณหวัง คุณช่วยผมนึกย้อนกลับไปหน่อย ว่าพัสดุนี้ได้รับมาวันไหนแน่ พวกเราจะได้ดึงคลิปกล้องวงจรปิดของรอบๆในช่วงเวลานั้นมา หาคนส่งพัสดุคนนี้ให้ได้ก่อน!”
หวังตงเสวี่ยนคิดไปคิดมา กล่าว “ช่วงก่อนตรุษจีนฉันยุ่งกับทำงานมาก จำไม่ค่อยได้จริงๆค่ะ คุณรอฉันแป๊บนะคะ ฉันโทรหาแม่ของฉัน ถามเธอว่าจำได้มั้ย”
“ครับ!”
หวังตงเสวี่ยนรีบเอามือถือยกมาที่ตรงหน้า เตรียมจะโทรหาแม่ ในขณะนี้เพิ่งพบว่า ที่แท้สายของเย่เฉินยังไม่ได้วางเลย และตัวเลขของเวลาสนทนายังเพิ่มไปไม่หยุด แสดงว่าตอนนี้ยังอยู่ในการสนทนาอยู่
เธอเคร่งเครียด รีบหยิบขึ้นมา แล้วพูดกับเย่เฉินว่า “ขอโทษค่ะคุณชาย เมื่อกี๊มีเรื่องด่วนนิดหน่อย ดังนั้น…”
ขณะนี้เย่เฉินได้ยินขั้นตอนทั้งหมดของการสนทนาของเธอกับหัวหน้าซุนคนนั้นแล้ว ด้วยเหตุนี้เขาจึงใช้น้ำเสียงที่จริงจัง กล่าวว่า “ตงเสวี่ยน บอกที่ตั้งบ้านของคุณให้ผม!”
หวังตงเสวี่ยนกล่าวอย่างร้อนรนว่า “คุณชายคะ เรื่องของครอบครัวฉัน ไม่รบกวนคุณดีกว่าค่ะ...”
เมื่อวางสาย หวังตงเสวี่ยนได้โทรหาแม่ที่อยู่ที่โรงพยาบาล
หลังจากที่แน่ใจเวลาที่พ่อได้รับหนังสือเล่มนั้นแล้ว ตำรวจก็เริ่มค้นหาจากคลิปกล้องวงจรปิด ดูว่าสามารถล็อกตัวคนที่ส่งพัสดุได้หรือไม่ เมื่อเจอคนนี้ ก็สามารถตามเบาะแสหาคนร้ายที่บงการอยู่เบื้องหลังได้
ในขณะเดียวกัน ซุนเหวินปินก็เสนอให้ช่วงนี้หวังตงเสวี่ยนอย่าอาศัยที่บ้าน เพราะ นี่ได้ขึ้นสู่จุดสูงของคดีอาญาแล้ว และอีกฝ่ายมีทักษะการอำพราง เกิดเขาอยากคิดจะลงมือกับหวังตงเสวี่ยน เกรงว่าหวังตงเสวี่ยนจะป้องกันไว้ไม่อยู่
หวังตงเสวี่ยนยอมรับความเห็นของซุนเหวินปิน ตัดสินใจคืนนี้ย้ายไปนอนที่โรงพยาบาล กับแม่ดูแลพ่อที่โรงพยาบาลด้วยกันโดยตรง
ขณะเดียวกัน ซุนเหวินปินก็รับปากจะส่งเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบมาสองสามคน สอดส่องลับๆที่โรงพยาบาล ป้องกันฆาตกรลงมือกับครอบครัวของพวกเธออีกครั้ง
เมื่อเจ้าหน้าที่เทคนิคของกองบังคับการสอบสวนอาชญากรรมรวบรวมหลักฐานเสร็จ ซุนเหวินปินก็พาทีมงานกลับ

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...