ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2260

เย่เฉินยิ้ม “ไม่เป็นไร ถ้าเสียหายต่อเศรษฐกิจ มากสุดฉันชดใช้ให้แก ฉันชิลล์ๆอยู่แล้ว ก็แค่เงินป้ะ？แกลองถามที่เมืองจินหลิงดู ว่าอาจารย์เย่ขาดแคลนเงินเมื่อไหร่กัน？”

Walterยังอยากคิดหาข้ออ้างปฏิเสธ แต่เย่เฉินได้เอากล้องหน้าจ่อไว้ที่หน้าเขาแล้ว

จะว่าไป ระบบการจดจำใบหน้าของมือถือใช้ดีมากจริงๆ

แม้แก้มของWalterจะบวมเปล่ง มือถือยังคงปฏิบัติการปลดล็อกผ่านใบหน้าของเขาได้อยู่ดี

มือถือของWalterเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด แต่สำหรับเย่เฉินแล้ว ไม่ได้เป็นปัญหาใดๆเลย

แม้เข้าไม่เคยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ตอนเด็กๆเข้าได้รับการศึกษานานาชาติขั้นสูง เหมือนกับโรงเรียนนานาชาติในตอนนี้ เติบโตมากับการเรียนในสภาพแวดล้อมหลายภาษาตั้งแต่เด็ก

โดยเฉพาะแม่ของเย่เฉิน โดยส่วนตัวเป็นคนเชื้อสายจีนของสหรัฐอเมริกา ภาษาอังกฤษเป็นหนึ่งในภาษาแม่ของเธอ และเธอได้รับการศึกษาผู้ดีขั้นสูงตั้งแต่ยังเด็ก แต่เพียงชำนาญภาษาอังกฤษและภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น ภาษาฝรั่งเศสอีกทั้งภาษาสเปนล้วนเข้าใจอย่างลึกซึ้ง

ที่หัวเซี่ย คนหนึ่งได้หลายภาษาเหมือนจะเจอได้น้อยมาก นี่หลักๆเป็นเพราะแต่เดิมหัวเซี่ยไม่ได้เป็นประเทศลี้ภัย ประชากรพันกว่าล้านคนโดยส่วนใหญ่ล้วนพูดภาษาจีน

แต่สหรัฐอเมริกาไม่เหมือนกัน

แต่เดิมสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศลี้ภัยประเทศหนึ่ง มีคนยุโรปที่พูดภาษาอังกฤษเยอะ และมีคนหัวเซี่ยที่พูดภาษาจีนมากเช่นกัน เพราะอยู่ใกล้กับแม็กซิโกมาก ดังนั้นคนที่พูดภาษาสเปนก็เยอะมาก

นอกจากนี้ ประเทศญี่ปุ่น เกาหลี เวียดนามของเอเชีย เยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลีของยุโรป ในช่วงสองร้อยปีมานี้ ล้วนมีผู้อพยพจำนวนมากเดินทางลงหลักปักฐานที่สหรัฐอเมริกา

ใช้ชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ ข้อดีที่สุดก็คือได้เจอกับภาษาและวัฒนธรรมของแต่ล่ะพื้นที่ของโลก