ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2261
ตอนที่Walterกำลังร้อนรนยิ่งอยู่นั้น มือถือเขาก็มีข้อความหนึ่งจากวีแชทเด้งขึ้นพอดี
คนที่ส่งวีแชทมา ใช้ชื่อภาษาจีนว่าอาโซ่ง
จากในกล่องแจ้งเตือนที่อาโซ่งส่งมามองเห็นเพียงภาพใบหนึ่ง ด้วยเหตุนี้เย่เฉินจึงเปิดข้อความของอาโซ่งทันที
พอเห็นแล้วก็ไม่ร้อนใจ ภาพที่อาโซ่งส่งมา ถึงกับเป็นศพน้ำลายฟูมปากศพหนึ่ง!
เวลานี้ ศพกำลังนอนเอียงอยู่บนเบาะรถภายในรถคันหนึ่ง ดวงตาเบิกกว้าง สีหน้าท่าทางดูน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง มองแวบเดียวก็รู้ว่าพิษกำเริบตาย
ตอนที่เย่เฉินกำลังแปลกใจอยู่นั้น อาโซ่งก็ส่งมาอีกหนึ่งข้อความ ในนั้นใช้ภาษาอังกฤษเขียนมาประโยคหนึ่ง มีใจความว่า “บอส กำจัดคนเรียบร้อยแล้ว ดึกหน่อยผมจะเอาเขาถ่วงลงแม่น้ำ คุณวางใจได้เลย เบาะแสนี้จะไม่สาวมาถึงคุณแน่นอน!”
เย่เฉินรีบเลื่อนขึ้นไปดูบันทึกสนทนาของอาโซ่งกับWalterผู้นี้
บทสนทนาของคนทั้งสองไม่ได้โต้ตอบกันยาวเหยียดนัก ส่วนใหญ่เป็นประโยคสั้นๆ เช่น “เรียบร้อยแล้ว” “ใกล้ถึงแล้ว” “รีบมาที่นี่” “ทำได้ดี”
ดูเหมือนว่าปกติทั้งสองคนจะไม่ได้ใช้วีแชทในการสนทนากันเท่าไหร่นัก
แต่เย่เฉินก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าในบันทึกการสนทนากันของคนทั้งสอง ถึงกับมีคำสี่คำที่Walterใช้ภาษาจีนส่งให้อาโซ่ง : สองเมอร์คิวริกคลอไรด์
อีกทั้งต่อจากนั้นที่ด้านล่างข้อความWalterก็ใช้ภาษาอังกฤษส่งอีกหนึ่งข้อความ “อย่าลืมคำคำนี้ ห้ามทำพลาดเป็นอันขาด!”
พอเห็นคำคำนี้ รูม่านตาของเย่เฉินก็หดเล็กลงทันที!
วีแชทนี่ของอาโซ่ง ส่งเข้ามาหลังจากที่เย่เฉินนำมือถือของเขาไป ดังนั้นเวลานี้เขาจึงเพิ่งจะเห็นรูปภาพใบนั้นเป็นครั้งแรก
เขามองแวบเดียวก็จำศพร่างนั้นที่อยู่ในภาพได้ ก็คือลูกน้องที่ปลอมตัวเป็นพนักงานส่งของที่ไปส่งของที่บ้านหวังตงเสวี่ยนในตอนนั้น!”
ดูเหมือนอาโซ่งผู้นี้จะทำตามคำสั่งของตนได้อย่างรวดเร็ว โดยหลอกลูกน้องผู้นี้ออกมาให้ถูกพิษตายอยู่ในรถ...
ชั่วขณะนี้ รูขุมขนทั่วตัวเขาก็หลั่งเหงื่อเย็นออกมาในพริบตา ภายในใจตระหนกอย่างยิ่งยวดแล้ว
เมื่อครู่เขากังวลว่าเรื่องที่ตนวางยาพิษบิดาของหวังตงเสวี่ยนจะถูกเปิดโปง แต่จะว่าไป ต่อให้ถูกเปิดโปง อย่างน้อยบิดาของหวังตงเสวี่ยนก็ยังไม่ตาย ถึงศาลตุลาการของหัวเซี่ยตัดสินโทษตน มากน้อยก็ยังเป็นโทษสถานเบาอยู่บ้าง
แต่ลูกน้องคนนี้ตายแล้ว!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...