ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2265
“อีกไม่นานก็มีแล้ว?!”
Walterที่อยู่ด้านข้าง พร่ำรำพันเสียงค่อยอย่างตกตะลึงพรึงเพริดออกมาประโยคหนึ่ง...
ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ลอบพิจารณาด้วยความสงสัยเป็นอย่างยิ่ง “อะไรที่เรียกว่าอีกไม่นานก็มีแล้วกัน? คนแซ่เย่ผู้นี้ พูดจาได้พิลึกพิลั่นเหลือเกิน...ฉันเกลียดสิ่งนี้ของคนหัวเซี่ยที่สุด ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ชอบพูดจาสับสนมึนงง คลุมเครือไม่ชัดเจน...”
ขณะที่เขายังไม่เข้าใจว่าเย่เฉินต้องการจะสื่ออะไรกันแน่อยู่นั้น
เย่เฉินก็พูดกับเฉินจื๋อข่ายอีกว่า “แล้วก็ เหล่าเฉินคิดวิธีทำสองเมอร์คิวริกคลอไรด์มาให้ฉันหน่อย ฉันต้องการใช้”
พอเย่เฉินพูดคำนี้ออกมา Walterพลันราวกับถูกสายฟ้าฟาด!
“หา?” ! คนแซ่เย่ต้องการสองเมอร์คิวริกคลอไรด์ไปทำอะไร?!”
“แล้วก็ เขาให้คนเตรียมเครื่องฟอกไตไปทำอะไร?!”
“แล้วก็! เมื่อกี้เขาให้คนเตรียมเครื่องฟอกไต ยังพูดอะไรนะว่าอีกไม่นานก็มีแล้ว อีกไม่นานก็มีแล้วอะไรกัน? มีอะไร?”
“ตอนนี้เขายังให้คนเตรียมสองเมอร์คิวริกคลอไรด์อีก นี่...นี่คงไม่ใช่คิดจะให้ฉันกินหรอกนะ?!”
คิดมาถึงตรงนี้ Walterก็รู้สึกว่าทั่วทั้งตัวจวนจะพังทลายลง
เขาคลานเข่ากับพื้นไปหยุดตรงหน้าเย่เฉิน ร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เย่ ขอร้องคุณล่ะ อย่าล้อฉันเล่นเลย ร้อยล้านดอลลาร์หากคุณไม่พอใจล่ะก็ ผมสามารถเพิ่มให้คุณได้อีกร้อยล้าน ขอร้องได้โปรดเมตตา ปล่อยผมไปเถอะ...”
เย่เฉินโบกมือ พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “Walter หัวเซี่ยของเรามีคำโบราณประโยคหนึ่งกล่าวไว้ว่า หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง!”
“แต่ฉันน่ะ อย่างไรก็ยังคงเป็นปัญญาชน วิธีทำเรื่องต่างๆ ของปัญญาชนอย่างเรา ก็คือในเมื่อสนใจที่จะเข่นฆ่า ก็ต้องสนใจที่จะปกปิดด้วย ฉันไม่เพียงรักษาให้แกฟรี ยังให้ที่อยู่ที่กินกับแก ที่สำคัญที่สุดคืออย่างน้อยฉันก็รับรองได้ว่าสิบปีแกก็ยังไม่ตาย!”
Walterฟังจบ ความรู้สึกและสติปัญญาของเจ้าตัวก็พังทลายลงโดยสมบูรณ์!
เขาเป็นลูกคุณหนูมายี่สิบกว่าปี แม้จะเคยทำร้ายคนมาไม่น้อย แต่ตัวเขาเองกลับไม่เคยได้ลิ้มรสชาติความลำบากใดๆ มาก่อน
เวลานี้เย่เฉินตัดสินอนาคตของเขาแล้ว อนาคตของเขาก็คือต้องนอนอยู่ในกรงสุนัขที่มืดมิดไร้แสงตะวัน อาศัยการฟอกไตในการเอาชีวิตรอด
การลงโทษแบบนี้ สำหรับเขาแล้ว ช่างน่ากลัวกว่าคุกเสียอีก...
เขาฝันก็ยังคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะถึงกับมีมุมที่โหดเหี้ยมเช่นนี้อยู่
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...