เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2267

คนของเฉินจื๋อข่ายและหงห้าเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

ใช้เวลาไม่กี่สิบนาที ลูกน้องทั้งหมดของWalterที่อยู่ในจินหลิง รวมถึงอาโซ่งที่เตรียมจะทิ้งศพคนนั้น ก็ถูกคนที่พวกเขาสองคนส่งออกไปควบคุมตัวไว้ได้ทั้งหมด

ทางโรงพยาบาลชุมชนของจินหลิง เฉินจื๋อข่ายรุดมาด้วยตนเอง

คนของเขาพร้อมด้วยปืน ล้อมรถสองคันของลูกน้องWalterไว้ ปากกระบอกปืนเล็งไปที่คนห้าคนนั้น คนทั้งห้าจึงรีบวางอาวุธ ยอมจำนนแต่โดยดี

ต่อมา คนทั้งห้านี้ก็ถูกพาเข้าไปในรถตู้ที่ผ่านการดัดแปลงมาแล้วคันหนึ่ง

ซึ่งรถโรลส์-รอยซ์และรถบูอิกของพวกเขา ก็ถูกลูกน้องของหงห้าขับออกไป

รถสองคันนี้ คืนนี้จะส่งไปยังโรงงานรีไซเคิลรถยนต์แห่งหนึ่งของหงห้า จากนั้นจะถูกรื้อออก บีบอัดจนกลายเป็นเศษเหล็กกองหนึ่ง แล้วโยนเข้าไปในเตาหลอมเหล็ก

ซึ่งเท่ากับว่าเมื่อผ่านคืนนี้ไป เทพเซียนตนไหนก็ไม่อาจหาที่อยู่ของรถสองคันนี้เจอ

ทันทีหลังจากนั้น เฉินจื๋อข่ายก็โทรหาเย่เฉิน พูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายครับ คนทั้งห้าที่ใต้ตึกโรงพยาบาลควบคุมตัวไว้ได้หมดแล้ว คุณอยู่ที่ไหนครับ? ผมจะพาคนไปที่นั่น พาไปพร้อมกับWalterคนนั้น!”

เย่เฉินจึงกล่าวว่า “นายมาที่ห้องพิเศษหมายเลขหนึ่งที่แผนกผู้ป่วยไตได้เลย”

“ได้ครับ คุณชาย!”

Walterที่ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรอีกมาตลอด ได้ยินบทสนทนาทางโทรศัพท์ของเย่เฉินกับเฉินจื๋อข่าย เจ้าตัวก็น้ำตานองหน้าแล้ว

เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตนจะมีจุดจบที่น่าเวทนาเช่นนี้

เดิมนึกว่าตนจะเป็นมังกรแกร่งข้ามแม่น้ำ ว่ายอย่างสุขสำราญตามอำเภอใจในสถานที่เล็กๆ อย่างจินหลิง ดังนั้นย่อมไม่เห็นหวังตงเสวี่ยนอยู่ในสายตา คิดเพียงอาศัยโอกาสเก็บเธอไว้เป็นของเล่น จากนั้นค่อยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากตัวเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน