ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2267
คนของเฉินจื๋อข่ายและหงห้าเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ใช้เวลาไม่กี่สิบนาที ลูกน้องทั้งหมดของWalterที่อยู่ในจินหลิง รวมถึงอาโซ่งที่เตรียมจะทิ้งศพคนนั้น ก็ถูกคนที่พวกเขาสองคนส่งออกไปควบคุมตัวไว้ได้ทั้งหมด
ทางโรงพยาบาลชุมชนของจินหลิง เฉินจื๋อข่ายรุดมาด้วยตนเอง
คนของเขาพร้อมด้วยปืน ล้อมรถสองคันของลูกน้องWalterไว้ ปากกระบอกปืนเล็งไปที่คนห้าคนนั้น คนทั้งห้าจึงรีบวางอาวุธ ยอมจำนนแต่โดยดี
ต่อมา คนทั้งห้านี้ก็ถูกพาเข้าไปในรถตู้ที่ผ่านการดัดแปลงมาแล้วคันหนึ่ง
ซึ่งรถโรลส์-รอยซ์และรถบูอิกของพวกเขา ก็ถูกลูกน้องของหงห้าขับออกไป
รถสองคันนี้ คืนนี้จะส่งไปยังโรงงานรีไซเคิลรถยนต์แห่งหนึ่งของหงห้า จากนั้นจะถูกรื้อออก บีบอัดจนกลายเป็นเศษเหล็กกองหนึ่ง แล้วโยนเข้าไปในเตาหลอมเหล็ก
ซึ่งเท่ากับว่าเมื่อผ่านคืนนี้ไป เทพเซียนตนไหนก็ไม่อาจหาที่อยู่ของรถสองคันนี้เจอ
ทันทีหลังจากนั้น เฉินจื๋อข่ายก็โทรหาเย่เฉิน พูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายครับ คนทั้งห้าที่ใต้ตึกโรงพยาบาลควบคุมตัวไว้ได้หมดแล้ว คุณอยู่ที่ไหนครับ? ผมจะพาคนไปที่นั่น พาไปพร้อมกับWalterคนนั้น!”
เย่เฉินจึงกล่าวว่า “นายมาที่ห้องพิเศษหมายเลขหนึ่งที่แผนกผู้ป่วยไตได้เลย”
“ได้ครับ คุณชาย!”
Walterที่ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรอีกมาตลอด ได้ยินบทสนทนาทางโทรศัพท์ของเย่เฉินกับเฉินจื๋อข่าย เจ้าตัวก็น้ำตานองหน้าแล้ว
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตนจะมีจุดจบที่น่าเวทนาเช่นนี้
เดิมนึกว่าตนจะเป็นมังกรแกร่งข้ามแม่น้ำ ว่ายอย่างสุขสำราญตามอำเภอใจในสถานที่เล็กๆ อย่างจินหลิง ดังนั้นย่อมไม่เห็นหวังตงเสวี่ยนอยู่ในสายตา คิดเพียงอาศัยโอกาสเก็บเธอไว้เป็นของเล่น จากนั้นค่อยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากตัวเธอ
เหตุผลที่มาเยี่ยมเยียนเฉินจื๋อข่าย ก็เป็นเพราะเขารู้ว่าเฉินจื๋อข่ายเป็นตัวแทนของตระกูลเย่อยู่ที่จินหลิง เขาเป็นคนมีภูมิหลังแข็งแกร่งที่สุดในจินหลิงเลยก็ว่าได้ ตนเพิ่งจะมาถึงเป็นครั้งแรก ย่อมต้องแวะเวียนไปหาเพื่อให้คุ้นหน้าค่าตา
ทว่าครั้งนั้นคนทั้งสองก็เพียงพบกันแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว
ในความจำของWalter เฉินจื๋อข่ายเป็นตัวแทนของยอดเขาที่มีแรงสั่นสะเทือนจินหลิงได้ แต่เขาฝันก็ยังคิดไม่ถึงว่าเฉินจื๋อข่ายจะถึงกับปรากฏตัวอยู่ที่นี่
เฉินจื๋อข่ายมองWalter ยิ้มพลางนิ่งคิด แล้วเอ่ยปากกล่าวว่า “Walter คราวก่อนตอนที่คุณเจอผม ไม่ใช่บอกว่าชื่นชมตระกูลเย่มานานแล้วหรอกหรือ? คุณเย่ เย่เฉินที่อยู่ตรงหน้าคุณท่านนี้ ก็คือคุณชายตระกูลเย่ไงล่ะ!”
“อะไรนะ?” Walterรู้สึกราวกับว่าหัวใจถูกรถไฟบรรทุกของหนักเหยียบจนแหลกละเอียด!
“ฉันถึงกับยั่วโมโหคุณชายตระกูลเย่โดยไม่ได้ตั้งใจ?!”
“ที่แท้ฉันก็เป็นไอ้โง่คนหนึ่ง ถึงกับยั่วโมโหคุณชายตระกูลเย่?!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...