ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2269
Walterที่สิ้นหวัง ถูกลูกน้องของเฉินจื๋อข่ายลากตัวออกไปจากโรงพยาบาล
หลังเขาจากไป ภาพกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเขา ล้วนถูกลูกน้องฝีมือดีของเฉินจื๋อข่ายลบออกไปได้อย่างหมดจด
เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่ว่าใครก็ไร้หนทางที่จะหาข้อมูลภาพถ่ายที่เมืองจินหลิงของเขาเจอ และยิ่งไม่มีทางค้นหาความเคลื่อนไหวของเขาออกมาได้
หลังรอจนครอบครัวของWalterพบว่าเขาหายตัวไป แล้วมาค้นหาที่จินหลิง ก็จะพบว่าคนผู้นี้ได้ระเหยเป็นอากาศไปแล้ว
ตอนที่กำลังจะไป เย่เฉินมอบหมายเฉินจื๋อข่าย ให้เขาจัดหาผู้เชี่ยวชาญนำสองเมอร์คิวริกคลอไรด์ที่Walterชอบใช้ให้Walterกินเข้าไปเล็กน้อย หลังเขาล้มป่วยเหมือนกับบิดาของหวังตงเสวี่ยนแล้ว ก็จะใช้เครื่องฟอกไตกับเขาทันที
นี่ก็คือสิ่งที่เรียกว่าหนามยอกเอาหนามบ่ง
สำหรับปีศาจร้ายบางจำพวกที่นิสัยเลวทรามขั้นสุดแล้ว วิธีเช่นนี้ถึงจะสามารถนำการลงโทษมาให้เขาได้อย่างแท้จริง
หวังตงเสวี่ยนที่อยู่ด้านข้าง เห็นวิธีการกำจัดคนชั่วของเย่เฉินกับตาตนเอง ตัดสินชะตาชีวิตของWalter ในใจก็รู้สึกตื้นตันสุดจะบรรยาย
ระยะนี้ เธอเห็นขั้นตอนทั้งหมดตั้งแต่พ่อป่วยอาการทรุดลง จนสลบไสลไม่ได้สติ
ความลำบากที่พ่อได้รับ เธอมองเห็นกับตา
ดังนั้น หลังจากที่ได้รู้เรื่องทุกอย่างว่าWalterคือคนที่อยู่เบื้องหลังการวางยาพิษ เธอก็เกลียดชังWalterเข้ากระดูกดำ
หากเพียงแค่จับกุมWalter ตัดสินโทษ แล้วติดคุก ในใจเธอก็รู้สึกเช่นกันว่าจะเป็นการทำให้Walterผู้นี้สุขสบายเกินไป
ซึ่งวิธีการลงโทษเช่นนี้ของเย่เฉิน หากเป็นตัวเธอเอง ย่อมไม่กล้าคิดโดยสิ้นเชิง และยิ่งไร้ความสามารถในการปฏิบัติจริง
ดังนั้นความซาบซึ้งในบุญคุณในใจเธอที่มีต่อเย่เฉิน จึงเพิ่มสูงขึ้นจนไม่มีใครตามทัน
ด้วยเหตุนี้ หลังเฉินจื๋อข่ายพาคนออกไปจากห้องคนไข้ หวังตงเสวี่ยนก็ปิดประตูห้อง พริบตาที่หันกลับมา เธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่เฉินทันที พูดสะอึกสะอื้นว่า “คุณชาย เรื่องนี้ฉันขอบคุณคุณจริงๆ ค่ะ...หากไม่ได้คุณ ฉัน อาจจะไม่รู้ว่าทุกอย่างนี้Walterคือคนบงการอยู่เบื้องหลัง หากไม่ได้คุณ ฉันอาจจะไร้หนทางในการช่วยทวงความยุติธรรมให้พ่อตลอดไป...”
เธอสาวเท้ายาวๆ วิ่งมายังหน้าโซฟา ใช้ผ้าขนหนูเช็ดใบหน้าของมารดาอย่างระมัดระวัง ชั่วครู่ให้หลัง ก็พบว่าขนตาของมารดาขยับไหวเล็กน้อย จากนั้นก็ลืมตาขึ้น
“ตงเสวี่ยน...” เรื่องแรกที่ซุนยู่ฟางลืมตาขึ้นมาก็คือการซักถามด้วยความโมโหสุดขีด “แล้วเจ้าWalterคนนั้นล่ะ? เขาทำร้ายพ่อแก ห้ามปล่อยเขาไปเด็ดขาดนะ!”
หวังตงเสวี่ยนมองเย่เฉินแวบหนึ่ง รีบร้อนกล่าวกับซุนยู่ฟางว่า “แม่คะ Walterถูกจับไปแล้วค่ะ คิดว่าน่าจะติดคุกตลอดชีวิต!”
ซุนยู่ฟางพูดด้วยความโกรธแค้นสุดจะกล่าว “เขาทำร้ายพ่อแกจนมีสภาพแบบนี้ แค่ให้เขาติดคุกมันจะสุขสบายเขาเกินไป หากช่วยชีวิตพ่อแกกลับมาไม่ได้ เขาควรจะชดใช้ด้วยชีวิตให้พ่อแก!”
พูดเสร็จ เธอก็คิดถึงความลำบากและความทุกข์ที่สามีตนได้รับ จึงควบคุมน้ำตาไว้ไม่อยู่อีก ปิดหน้าร้องไห้อย่างเจ็บปวดขึ้นมา
หวังตงเสวี่ยนรีบร้อนปลอบใจว่า “แม่คะ แม่ไม่ต้องกังวลใจเกินไปนัก เย่เฉินหายาวิเศษชนิดหนึ่งมาให้พ่อแล้ว พอกินลงไปก็สามารถรักษาไตของพ่อได้!”
“อะไรนะ?” ซุนยู่ฟางอุทานออกมา “กินยาก็รักษาไตของพ่อแกได้แล้ว? นี่...นี่จะเป็นไปได้อย่างไรกัน...ทางการแพทย์ไม่ใช่บอกว่าโรคไตวายแทบจะรักษาไม่ได้แล้วหรอกหรือ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...