เวลานี้เย่เฉินเอ่ยปากกล่าวว่า “คุณน้าครับ สำหรับแพทย์ส่วนใหญ่แล้ว ไตวายรักษาไม่ได้จริงๆ แต่บรรพบุรุษของพวกเรายังคงทิ้งตำรับยาดีไว้ รักษาขึ้นมาก็ใช่ว่าจะรักษายาก”
“จริงหรือ?!” ซุนยู่ฟางเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่ สะอึกสะอื้นกล่าวว่า “งั้นก็รบกวนคุณเย่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือสามีฉันด้วยเถอะ...ชีวิตนี้ของเขาทำแต่บุญกุศล สอนหนังสือผู้คน ไม่เคยทำเรื่องเลวทรามอะไร ไม่ควรจะมีจุดจบเช่นนี้...”
กล่าวจบ เธอก็มองไปที่หวังตงเสวี่ยนที่อยู่ข้างกาย จับมือของหวังตงเสวี่ยนเอาไว้แน่น ก่อนจะร้องไห้พูดว่า “เขาใช้เวลายี่สิบกว่าปีเลี้ยงดูสอนสั่งตงเสวี่ยนจนได้ดี เขายังไม่ได้เห็นตงเสวี่ยนสวมชุดแต่งงานด้วยตาตนเอง ยังไม่ได้เสพสุขกับการที่สามคนครอบครัวอยู่พร้อมหน้ากันด้วยซ้ำ...หากเขาจากไปทั้งอย่างนี้ สวรรค์ก็ช่างไร้ตาจริงๆ แล้ว...”
เวลานี้เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “คุณน้าวางใจได้เลยครับ ขอเพียงคุณลุงทานยาที่ผมเตรียมไว้ให้ จะต้องหายป่วยอย่างแน่นอน”
พูดเสร็จ เขาก็รีบร้อนสั่งหวังตงเสวี่ยนว่า “ตงเสวี่ยน เรื่องจะชักช้าไม่ได้ เธอหาแก้วมาสักใบรินน้ำอุ่นใส่มาครึ่งแก้ว นำยาเม็ดนั้นที่ฉันให้เธอ ใส่ลงไปในน้ำอุ่น จากนั้นก็นำไปป้อนคุณลุง!”
พอหวังตงเสวี่ยนได้ยินเช่นนี้ ก็พยักหน้าติดๆ กันอย่างรีบร้อน พูดโดยสัญชาตญาณว่า “ได้ค่ะ...คุณ...”
ตอนที่คำว่าคุณชายเกือบจะหลุดออกมาจากปากนั้น หวังตงเสวี่ยนถึงพึ่งรู้ตัวว่ามารดาไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของเย่เฉิน ด้วยเหตุนี้จึงรีบร้อนแก้ไขคำพูดว่า “ได้ค่ะ เย่เฉิน ขอบคุณค่ะ ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”
หวังตบเสวี่ยนกล่าวจบ ก็รีบมายังหน้าโต๊ะวางน้ำชา ใช้กาน้ำชาไฟฟ้าต้มน้ำให้อุ่นขึ้นสักหน่อย หลังจากเทน้ำใส่ครึ่งแก้วแล้ว ก็ล้วงกล่องไม้จันทน์ใบนั้นที่เย่เฉินมอบให้ออกมาจากในกระเป๋า
พอเปิดกล่องไม้ออก ก็พบเม็ดยาที่ดูไม่เตะตาเม็ดหนึ่งวางอยู่ในนั้น
ทว่าแม้ยาจะดูไม่เตะตานัก แต่หลังจากที่เปิดกล่องออก ชั่วประเดี๋ยวเดียวกลิ่นหอมที่ซาบซ่านไปถึงหัวใจคนนั้นก็ตลบอบอวลออกมา แผ่กำจายไปทั่วห้องอย่างรวดเร็ว
นี่ ก็คือยาช่วยหัวใจที่เย่เฉินเป็นคนหลอมขึ้นมา
ซุนยู่ฟางก็ได้กลิ่นหอมของยาตัวนี้เช่นกัน ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าทั้งตัวกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาไม่น้อย ด้วยเหตุนี้เธอจึงอดอุทานออกมาอย่างตกตะลึงไม่ได้ “กลิ่นยานี่หอมมากเลย! กลิ่นหอมกว่ายาที่เคยเจอในยามปกติมาก! เหมือนว่าได้กลิ่นแล้วทั้งตัวก็ราวกับผ่อนคลายลงมาก!”
หวังตงเสวี่ยนเองก็มีความรู้สึกแบบเดียวกัน
ตอนที่ได้กลิ่นหอมของยานี้ ความรู้สึกที่เหมือนกับคัดจมูก จู่ๆ ก็ได้กลิ่นของสะระแหน่ที่เข้มข้น ความรู้สึกเช่นนี้ถึงขั้นสามารถทำให้มึนเมาได้ในพริบตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...