ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2276
อาจจะไปพิชิตภูเขาเอเวอเรตต์ และอาจไปเล่นสกีที่ภูเขาแอลป์ ไปเที่ยวพักผ่อนที่ฝรั่งเศส ไปสำรวจขั้วโลกใต้หรือไปดำน้ำที่เกาะตาฮิติ
แต่อุบัติเหตุในครั้งนั้น ทำให้ชีวิตของเขาพลิกผันเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
เดิมทีเขาคือลูกคุณหนูตระกูลเศรษฐีอยู่บนจุดสูงสุดของโลกใบนี้ หกเจ็ดพันล้านคนทั่วโลก คนที่สามารถมีชาติกำเนิดดีขนาดนี้ มีไม่เกินร้อยคน
แต่ว่าหลังอายุแปดขวบ เขาก็กลายเป็นเด็กกำพร้าที่น่าสงสารและน่าเวทนาที่สุด
เทียบกับเด็กกำพร้าคนอื่นๆ แล้ว ชีวิตของเขาลำบากมากกว่านัก
นี่เป็นเพราะเขาไม่เพียงไร้พ่อไร้แม่เหมือนกับเด็กกำพร้าคนอื่นๆ แต่ยังต้องใช้ชีวิตอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหมือนคนอื่นๆ ด้วย
ภายในใจของเขาในวัยเด็ก ยังต้องแบกรับความเจ็บปวดทรมานที่พ่อกับแม่ถูกฆาตกรรมอยู่เป็นนิจ แบกรับความเคียดแค้นที่อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ แบกรับการหล่นลงมาจากสวรรค์ลงสู่นรก
พริบตาเดียว ก็ผ่านมาแล้วสิบเก้าปี
เด็กชายตัวเล็กๆ ที่ยืนร้องไห้ปริ่มจะขาดใจอยู่หน้าประตูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคนนั้น ปัจจุบันนี้ได้เติบใหญ่กลายเป็นชายหนุ่มอายุยี่สิบเจ็ดปีคนหนึ่ง
ดังเช่นที่ซุนยู่ฟางพูด ชีวิตคนเราช่วงอายุที่สวยงามที่สุด อยู่ระหว่างยี่สิบปีถึงสามสิบปี แต่สำหรับเย่เฉินแล้ว เวลาสิบปีนี้ได้ผ่านไปเจ็ดปีแล้ว
เย่เฉินเอามือแตะที่หน้าอกแล้วอดถามตัวเองอย่างห้ามไม่ได้ “เจ็ดปีที่ผ่านมานี้ ฉันไม่มีโอกาสได้เสพสุขกับชีวิต แล้วหลังจากนี้อีกสามปีล่ะ? หากสามปีนี้ความแค้นใหญ่หลวงของพ่อแม่ยังไม่ได้สะสาง อย่างนั้นเวลาสิบปีของฉัน ก็คงจะผ่านไปทั้งอย่างนี่แล้ว...”
พอคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของเย่เฉินจะมากจะน้อยก็รู้สึกหดหู่อยู่บ้าง
หวังเฉิงหย่วนพูดด้วยความสงสารอย่างห้ามไม่ได้ “อั้ยหยา ลูกจะวิ่งเร็วขนาดนี้ไปทำไม? ค่อยๆ เดิน ค่อยๆ ซื้อก็พอแล้ว ไม่ใช่เรื่องด่วนมากสักหน่อย”
หวังตงเสวี่ยนพูดอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินัก “พ่อหิวไม่ใช่เหรอคะ? ไม่ได้กินข้าวมานานขนาดนี้ หนูก็กลัวว่าพ่อจะหิวจนทำลายสุขภาพ...”
อันที่จริง หวังตงเสวี่ยนเขินที่จะพูดความจริงออกมา
ที่เธอวิ่งมาเร็วขนาดนี้ ก็เพราะกลัวว่าพ่อกับแม่จะพูดอะไรที่ไม่ควรพูดกับเย่เฉิน
ดังนั้นเธอจงตั้งใจวิ่งให้เร็วขึ้นนิดหน่อย พยายามย่นเวลาที่เย่เฉินอยู่กับพ่อแม่ตามลำพัง
ในเวลานี้เอง พยาบาลก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับบิน พูดโพล่งออกมาด้วยความดีใจเต็มใบหน้า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน! ผลเลือดคนไข้ออกมาแล้ว ค่าซีรั่มครีเอตินินมีแค่45!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...