ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2277
“45?!”
ได้ยินค่านี้เข้า ตัวหัวหน้าฝ่ายเฉินก็งุนงงไปหมดแล้ว
จาก1500ลดลงมา45? นี่จะมหัศจรรย์เกินไปหรือเปล่า?
หวังตงเสวี่ยนสามคนครอบครัวรู้สึกมีปฏิกิริยาต่อตัวเลขนี้มากขึ้น
เพราะอย่างไรเมื่อไม่กี่ปีก่อน บิดาของหวังตงเสวี่ยนก็เริ่มได้รับความทรมานจากโรคยูเรเมียแล้ว ครอบครัวนี้เมื่อป่วยนานเข้า จึงนับว่าป่วยนานจนกลายเป็นหมอไปแล้ว
พวกเขาเข้าใจดีต่อการแบ่งช่วงของค่าซีรั่มครีเอตินิน แต่ละช่วงที่ต่างกันแสดงให้เห็นว่าไตมีสภาพเป็นอย่างไร พวกเขารู้ชัดเจนดี
ซึ่งค่าปกติของซีรั่มครีเอตินินจะอยู่ที่ประมาณ40-130
ดังนั้น พอได้ยินตัวเลข45นี้ สามคนครอบครัวก็น้ำตานองหน้าด้วยความตื่นเต้นทันที!
หวังตงเสวี่ยนคิงถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ถึงค่อยซักถามหัวหน้าฝ่ายเฉินว่า “สวัสดีค่ะหัวหน้าฝ่ายเฉิน เหมือนฉันจะจำได้ว่าค่า45นี้ สำหรับคนทั่วไปแล้ว จะมากจะน้อยก็ต่ำอยู่บ้าง?”
ที่หวังตงเสวี่ยนพูดมาไม่ผิด ค่า45นี้ แทบจะเป็นค่าที่เกือบต่ำสุด ดังนั้นสำหรับคนธรรมดาส่วนใหญ่แล้วจึงยังคงต่ำอยู่บ้างจริงๆ
ปกติแล้วค่าซีรั่มครีเอตินินของเพศชายวัยผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่ค่าจะอยู่ในช่วงเจ็ดสิบแปดสิบโดยประมาณ
ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่เย่เฉิน จู่ๆ ก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่เฉิน พูดด้วยความซาบซึ้งสุดจะบรรยาย “เสี่ยวเย่...ขอบใจ...ขอบใจเธอมากจริงๆ ...”
เย่เฉินเห็นเช่นนี้ ก็รีบร้อนเดินขึ้นหน้าไปประคองเธอขึ้นมา ปากพูดว่า “โธ่ คุณน้า นี่คุณทำอะไรครับ? รีบลุกขึ้น...”
เวลานี้ซุนยู่ฟางจึงสะอึกสะอื้นกล่าวว่า “น้ารู้สึกว่าบุญคุณนี้ของเธอสำหรับครอบครัวของเราแล้ว ช่างมากมายเกินไปจริงๆ น้าเลยไม่รู้ว่าจะขอบคุณเธออย่างไร...”
พูดมาถึงตรงนี้ ซุนยู่ฟางก็ทอดถอนใจว่า “เสี่ยวเย่ น้าเองก็ไม่ใช่คนโง่ ยาเม็ดนั้นที่เธอให้พวกเรา มีสรรพคุณที่วิเศษเช่นนี้ หากขายให้คนมีเงินเหล่านั้น จะต้องได้ราคาสูงแน่ อย่าว่าแต่หลายสิบล้านเลย ต่อให้เป็นร้อยล้าน สำหรับคนมีเงินที่ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายเหล่านั้นแล้ว ก็คงมีค่ามากมายเช่นกัน”
แม้ซุนยู่ฟางจะไม่ใช่อาจารย์สอนมหาวิทยาลัย แต่เธอเองก็เป็นพวกคนแก่มีความรู้เช่นกัน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...