ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2278

ข้อดีของคนมีความรู้คือ แม้เธอไม่จำเป็นต้องเข้าใจเรื่องทางการแพทย์ แต่เธอก็รู้จักและวินิจฉัยเรื่องราวมากมายได้แม่นยำกว่าคนทั่วไป

หวังตงเสวี่ยนเดินขึ้นหน้ามาประคองมารดา ร้องไห้ไปพลางพูดไปพลาง “แม่คะ แม่วางใจ เย่เฉินช่วยชีวิตพ่อ ต่อไปหนูจะเป็นวัวเป็นม้าตอบแทนเขา...”

ซุนยู่ฟางพยักหน้าเบาๆ สะอึกสะอื้นกล่าวว่า “เสี่ยวเย่ ต่อไปเธอก็คือผู้มีพระคุณของครอบครัวเรา...”

หวังเฉิงหย่วนที่อยู่บนเตียงคนไข้ก็อดขอบตาแดงอย่างห้ามไม่ได้เช่นกัน พลางกล่าวขึ้นอย่างจริงจัง “เสี่ยวเย่ ชีวิตนี้ของลุงเป็นเธอที่ช่วยไว้ ต่อไปหากเธอมีสิ่งใดที่ต้องการให้ลุงช่วย ก็โปรดบอกลุงมาได้เลย ลุงพร้อมพลีชีพทำมันอย่างไม่ลังเล!”

เย่เฉินยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกล่าวขึ้นอย่างจริงจัง “คุณลุงคุณน้ากล่าวหนักไปแล้ว ตงเสวี่ยนเป็นเพื่อนผม นี่เป็นเพียงการช่วยเหลือกันระหว่างเพื่อนเท่านั้นเองครับ ปกติตงเสวี่ยนก็ช่วยเหลือผมไม่น้อย นี่จึงนับเป็นการตอบแทนน้ำใจเธอ”

หวังตงเสวี่ยนได้ยินเช่นนี้ ในสจก็รู้สึกตื้นตันเป็นอย่างยิ่ง

เธอรู้ความหมายในคำพูดของเย่เฉิน จะต้องเป็นเพราะคิดว่าตนช่วยเขาดูแลตี้เหากรุ๊ปสิ้นเปลืองความคิดไม่น้อย

แต่ที่ในใจเธอรู้ชัดเจนดีก็คือ “การดูแลตี้เหากรุ๊ปทั้งหมดคือหน้าที่ของพนักงานอย่างฉัน เป็นเรื่องที่อยู่ในความรับผิดชอบของฉัน...”

“ฉันรับเงินเดือนจากคุณชายแล้ว ก็ต้องรับใช้ตี้เหากรุ๊ป นี่เป็นสัจธรรมที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ดังนั้นจึงไม่นับว่าเป็นการช่วยเหลือคุณชายโดยสิ้นเชิง”

“มิหนำซ้ำ คุณชายเพิ่งจะรับช่วงต่อตี้เหากรุ๊ปได้ไม่นานนัก จึงเพิ่มเงินเดือนให้ฉันเท่าหนึ่ง ฉันทุ่มเททำงานให้เขา ยังไม่ใช่เรื่องสมควรอีกเหรอ...”

ตอนที่เธอกำลังละอายใจอย่างสุดแสนนั้น ที่ด้านข้างหัวหน้าฝ่ายเฉินที่ไม่ได้พูดอะไรมาตลอด ก็รวบรวมความกล้าถามขึ้นมาว่า “น้องชายคนนี้ ขอถามคำถามหนึ่งได้หรือไม่?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน