บทที่228 เกือบจะเป็นเรื่องใหญ่(2)
นายหญิงใหญ่เซียวก็ดีใจมาก รีบพูดกับเซียวชูหรันว่า “ชูหรันเอ้ย พ่อเธอยังต้องการพักผ่อนเพื่อฟื้นตัว จะต้องพักฟื้นเยอะๆ ถึงจะดี ถึงแม้คฤหาสน์ตระกูลเซียวจะเก่าไปหน่อย แต่ก็ยังดีกว่าคอนโดที่พวกเธออยู่ เอาอย่างนี้ พวกเธอทั้งบ้านย้ายกลับมาอยู่ดีไหม?”
เซียวฉางเฉียนก็รีบพูดเสริมว่า “ใช่แล้วชูหรัน สุขภาพพ่อเธอสำคัญสุด ไม่เพียงจะต้องมีสภาพแวดล้อมที่ดี แล้วยังต้องมีสุขภาพจิต
ที่ดีด้วย ดังนั้น พวกเธอต้องฟังคุณย่าจัดการ กลับมาอยู่เถอะ เดี๋ยวลุงจะจ้างแม่บ้านมาคอยดูแล คอยดูแลพ่อเธอวันละ24ชั่วโมงเลย”
เซียวฉางควนนอนอยู่บนเตียงผู่ป่วย พอได้ยินดังนั้น ก็ซาบซึ้งอย่างมาก
ในตอนที่กำลังซาบซึ้ง ใจเขาก็เริ่มสั่นคลอน หัวเริ่มร้อนผ่าว แล้วก็อดที่จะถามเซียวชูหรันไม่ได้ว่า “ชูหรัน พวกเรากลับดีไหม?”
เซียวชูหรันเองก็เริ่มสับสน
เธอเริ่มไม่เข้าใจ ว่าคุณย่าทำทุกอย่างด้วยความรู้สึกจริงๆ หรือแกล้งกันแน่
แต่ว่าเห็นคุณย่า คุณพ่อ และคุณลุงสามคนแม่ลูกจับมือพากันร้องไห้ ตนเองก็ต้องมีซาบซึ้งกันบ้าง
อีกอย่าง เพื่อที่จะให้คุณพ่อได้ฟื้นตัว ถ้าได้กลับคฤหาสน์ตระกูลเซียว สภาพแวดล้อมก็ดี สุขภาพจิตดี การดูแลก็ดี เช่นนั้นพ่อก็จะสามารถฟื้นตัวได้เร็ว
หม่าหลันเองก็ได้พูดเสริมขึ้นทางด้านข้างว่า “ชูหรัน นี่มันโอกาสดีมากเลยนะ! เธอจะช้าอยู่ทำไมกัน? รีบตอบรับไปสิ!”
เดิมทีเซียวชูหรันก็ลังเลอยู่ แต่พอเห็นพ่อแม่พูดโน้มน้าวตนเอง ก็เลยใจร้อน พูดออกมาว่า “งั้นก็ได้ ก็ย้ายกลับไปแล้วกัน......”
นายหญิงใหญ่เซียวก็มีใบหน้าดีใจขึ้นทันตา ในใจนี่ตื่นเต้นอย่าบอกใคร
สำเร็จแล้ว!
ฮ่าๆๆ !
อ๋า!เกือบประชดเย่เฉินออกไปไม่ได้ จนเกือบจะเสียแผน!
ตนเองทนไม่ได้จริงๆ ที่จะแดกดันเย่เฉิน ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่รู้สึกผิด แต่ในใจยังรู้สึกเหมือนเดิม เช่นนั้นแผนแกล้งเสียใจ
ที่คุณย่าเอามาหลอกเซียวชูหรันทั้งบ้านอย่างสมบูรณ์แบบ ก็อาจจะล้มเหลวได้!
พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็กังวลในใจ แล้วรีบพูดกับเย่เฉินว่า “ขอโทษด้วยนะน้องเขย พี่พูดมากไปเอง! พี่ปากเสียเอง! ให้อภัยพี่ด้วย!”
พูดไป แล้วก็ตบบ้องหูตนเองไปด้วย เห็นแล้วจริงใจอย่างมาก
ในใจเย่เฉินก็ขำขึ้นในใจ ดีจริงๆ คนตระกูลเซียวจะแสดงละครแกล้งทำเป็นเสียใจ อะไรก็ยอมไปเสียหมดเลย.............
......

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...