ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 229

บทที่ 229 เปิดโปงการหลอกลวง（1）

เพื่อที่จะเปิดโปงโฉมที่แท้จริงของคนพวกนี้ เย่เฉินก็เอ่ยปากพูดว่า “เมื่อครู่ผมบอกไปแล้วว่า จะย้ายกลับไปก็ไม่มีปัญหา เพราะถึงอย่างไรก็เป็นคนบ้านเดียวกัน แต่ตอนนี้ออฟฟิศของเซียวชูหรันได้สร้างขึ้นมาแล้ว ดังนั้นจะต้องตกลงกันก่อนว่า เธอจะไม่กลับไปทำงานที่บริษัทเซียวซื่อแล้ว！”

“อะไรนะ?” นายหญิงใหญ่เซียวตื่นตกใจราวกับถูกเหยียบหาง ทันใดนั้นก็พูดขึ้นมาว่า “ทำอย่างนั้นได้อย่างไร！ฉันบอกไปแล้ว คนบ้านเดียวกัน ไม่เพียงจะพักที่เดียวกัน งานก็ต้องทำด้วยกัน！ชูหรันจะกลับบ้านตระกูลเซียว แต่ไม่ทำงานที่บริษัทเซียวซื่อได้อย่างไร?”

เย่เฉินก็พูดยิ้มๆ ว่า “คุณย่าครับ เมื่อครูคุณย่าบอกว่า ทำไปเพื่อให้คุณพ่อได้พักฟื้นสบายๆ ก็เลยเชิญพวกเราไปพักที่ด้วยกัน จะกลับไปก็ได้ พวกเราก็รับปากแล้ว แต่จะให้กลับทำงานที่บริษัทเซียวซื่อ มันคนละเรื่องกับการไปพักที่บ้านนะครับ อย่านับรวมกันนะ?”

“ไม่ได้！” นายหญิงใหญ่เซียวพูดตัดบทว่า “ในเมื่อกลับบ้านตระกูลเซียวแล้ว ชูหรันก็ต้องกลับไปทำงานที่บริษัทเซียวซื่อด้วย！”

พูดจบ เธอก็มาหว่านล้อมเซียวชูหรันว่า “ชูหรันเอ้ย บริษัทของหนูเพิ่งเปิดตัว ยังไม่มีงานอะไรเลย บริหารบริษัทคนเดียว

มันเหนื่อยนะ หนูจะแบกรับไหวหรือ? ไม่สู้ปิดตัวมันไปเสีย แล้วกลับมาที่บริษัทเซียวซื่อ เช่นนี้ หนูก็จะได้ใช้ชีวิตแต่ละวัน

สบายมากขึ้น ผ่อนคลายมากกว่านะ！”

เซียวชูหรันก็รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติจากคำพูดของนายหญิงใหญ่เซียว

ดูเหมือนว่าเย่เฉินจะพูดถูก ที่นายหญิงใหญ่เซียวอยากให้ตนเองกลับไปตระกูลเซียวนั้น ไม่เป็นความจริง แต่อยากจะให้ตนเองกลับไปบริษัทเซียวซื่อมากกว่า！

คำพูดเช่นนี้ นายหญิงใหญ่เซียวพูดวกไปวนมา ที่แท้ก็ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตนเองกลับไป

แล้วที่เธอแสดงออกมาเมื่อครู่นั้น ก็คงจะเป็นการแสดงทั้งหมดสินะ?

พอคิดถึงจุดนี้ เธอก็ขนสันหลังลุกวูบ！

ถ้าไม่ได้เย่เฉินรับมือได้ไว ตนเองก็คงจะติดกับดักไปเสียแล้ว！