ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 230
บทที่ 230 เปิดโปงการหลอกลวง（2）
ดังนั้น เธอก็ได้แต่กัดฟัน ในขณะเดียวกันก็เปิดใช้ไม้ตายขึ้นมา！
เห็นเธอเดินสั่นๆ ไปยังตรงหน้าของเซียวชูหรัน ฟุบ แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ！
คนในห้องทั้งหมดก็อึ้ง！
ใครจะคิดว่า ว่าคนที่สูงส่งมาตลอด คนที่ชี้นิ้วสั่งอย่างนายหญิงใหญ่เซียว จะมาคุกเข่าให้กับเซียวชูหรัน！
นี่มันขัดกับทัศนะคติของพวกเขาอย่างมาก！
แม้แต่เซียวฉางเฉียนเองก็ไม่คิด ว่าแม่ตนทำเพื่อจะหลอกให้เซียวชูหรันกลับไป ถึงขั้นต้องยอมลงทุนทำขนาดนี้！
เธออยากแข็งแกร่งมาทั้งชีวิต อยากควบคุมคนอื่นมาทั้งชีวิต อยากให้คนอื่นคุกเข่าให้ แล้วมาคุกเข่าให้คนอื่นได้อย่างไรกัน?
เซียวชูหรันก็ทำอะไรไม่ถูก รีบพูดขึ้นว่า “คุณย่าคะ คุณย่าจะทำอะไรคะ มีอะไรก็ลุกขึ้นคุยกันดีกว่า！”
นายหญิงใหญ่เซียวคุกเข่าตรงหน้าเธอ พูดอย่างรู้สึกผิดว่า “ชูหรัน ก่อนหน้านี้ย่าผิดเอง ย่าขอโทษเธอด้วยแล้วกัน！เธอก็ให้อภัยย่าเถอะ กลับตระกูลเซียวไปช่วยเหลืองานเถอะ ตระกูลเซียวจะขาดเธอไม่ได้！ถ้าไม่มีเธอ ตระกูลเซียวจบเห่แน่ ย่าขอล่ะนะ เธอกลับมาเถอะ！”
นายหญิงใหญ่เซียวในตอนนี้ มีทีท่าที่ทำต่อเซียวชูหรันผิดไป ไม่มีความทะนงตนอยู่อีกแล้ว ใช้ความแก่มาขอร้อง มีแต่ความรู้สึกผิดและอ้อนวอน
ตระกูลเซียวตอนนี้ กำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย เธอรู้สึกว่า ต่อให้ตนเองจะต้องคุกเข่าขอร้อง ก็ต้องพาเซียวชูหรันกลับไปให้ได้
ไม่เช่นนั้น ธุรกิจของตระกูลทั้งหมด ก็จะพังลงด้วยเงื้อมมือของเธอ
เซียวฉางเฉียนเห็นนายหญิงใหญ่เซียวคุกเข่าขอร้องที่พื้น สีหน้าก็เปลี่ยน แล้วก็พาเซียวไห่หลงและเซียวเวยเวย คุกเข่าลงไปด้วย เพื่อขอร้องเซียวชูหรัน
นายหญิงใหญ่เซียวน้ำตาไหลตลอดเวลา แล้วพูดอย่างโมโหว่า “เย่เฉิน ตอนที่แกไม่มีอะไรเลย ก็มาแต่งเข้าตระกูลเซียว พวกเราให้แกกิน ให้แกดื่ม ให้แกใส่ ให้แกนอน แกจะไม่มีใจจะตอบแทนบุญคุณบ้างหรือไง? เวลาแบบนี้ ยังอยากจะแตกแยกตระกูลเซียว
อีกอย่างนั้นหรือ?”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า “ขอโทษด้วยนะครับคุณย่า คนที่ให้ผมกินให้ผมนอน ก็คือชูหรันและพ่อตาแม่ยายผม คุณย่าเอง นอกจากจะประชดแดกดันผม ด่าผมแล้ว ก็ไม่เคยให้อะไรผมเลย แล้วทำไมผมต้องซาบซึ้งกับคุณย่าด้วยครับ?”
พูดจบ เย่เฉินก็หน้านิ่งไป แล้วพูดไม่พอใจว่า “อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ ว่าพวกคุณคิดจะทำอะไรกัน พวกคุณจะมาใช้แผนแกล้งเสียเสียใจ
เพื่อหลอกให้ชูหรันกลับไป ให้ชูหรันไปช่วยหาคู่ค้าให้กับบริษัทเซียวซื่อ แล้วก็ฟื้นตัวตัวบริษัทเซียวซื่อ ใช่ไหมล่ะ?”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...