ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 231
บทที่ 231 คำบัญชาสังหาร（1）
แรงจูงใจที่แท้จริงของนายหญิงใหญ่เซียวถูกเย่เฉินเปิดโปงเสียแล้ว เธอก็เริ่มลุกลี้ลุกลน
เดิมที่เธอคิดว่า ตนเองจะใช้แผนนิดหน่อย ก็สามารถจัดการกับพวกเซียวชูหรันทั้ง4คนได้อย่างอยู่หมัด โดยเฉพาะไอ้คนไม่เอาไหน
อย่างเย่เฉิน ยิ่งไม่ยากอะไรเลย ขอเพียงให้เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวยไปขอโทษเขา ปฏิบัติกับเขาดีๆ เขาก็จะซาบซึ้งจนน้ำหูน้ำตาไหลแล้ว
แต่ว่า เธอคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะเป็นคนเดียวที่ไม่คล้อยตามแผนของเธอ
เห็นว่าแผนของตนเองถูกเปิดโปง นายหญิงใหญ่เซียวก็บ่นๆ ว่า “ก็เป็นตระกูลเดียวกัน ร่วมแรงร่วมใจกัน ตระกูลหนึ่งเปิดสองบริษัท ถ้าเรื่องมันแพร่ออกไป จะไปเป็นที่น่าขบขันหรือ?”
เย่เฉินยิ้มเย็นๆกล่าวว่า “หลี่เจียเฉิง มหาเศรษฐีของฮ่องกง ลูกชายของเขายังไม่ได้อยู่บริษัทเดียวกับเขาเลย มันจะแปลกอะไร? ผมคิดว่าคุณย่ามีแผนอะไรมากกว่า แกล้งทำเป็นเสียใจ แต่อยากจะหลอกให้ชูหรันกลับบริษัทเซียวซื่อ เพื่อช่วยวิกฤติของบริษัท
มากกว่า！”
“นี่แก.......นี่แก.......” นายหญิงใหญ่เซียวโกรธจนพูดไม่ออก เซียวฉางเฉียนทางด้านข้างก็รีบตวาดว่า “เย่เฉิน พูดจาระวังหน่อย ในตระกูลนายก็เป็นเพียงคนนอก！”
เย่เฉินไม่ได้สนใจเขา แต่หันมาพูดกับเซียวชูหรันผู้เป็นภรรยาว่า “ชูหรัน คุณจะต้องมองให้กระจ่างนะ มีบางคนอยากจะหลอกใช้คุณ พอใช้คุณเสร็จ ก็จะเฉดหัวคุณทิ้งไป คุณลืมไปแล้วหรือว่า ตอนที่คุณช่วยจัดการสัญญาจำนวนเงิน
หกแสนหยวนให้กับตี้เหากรุ๊ป แล้วพวกเขาทำอย่างไรกับคุณ? ปากบอกว่าจะยกคุณเป็นผู้อำนวยการ แล้วความจริงละ? ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง ถึงกับต้องประกาศเลยว่า จะยกเซียวไห่หลงเป็นผู้อำนวยการ เรื่องแบบนี้ หรือว่าคุณอยากจะให้มันเกิดซ้ำรอยเป็นครั้งที่สอง?”
เซียวชูหรันก็มีสีหน้าที่เข้าใจอะไรขึ้นมาทันที
ในตอนนั้น เธอเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้ว
โชคดีที่ได้เย่เฉินผู้เป็นสามีคอยเตือนไว้ ไม่เช่นนั้น ตนเองก็อาจจะติดกับดักของพวกเขาไปแล้ว
ถ้าหากว่าท่านหงห้าเปิดคำบัญชาสังหารกับตนเองจริงๆ ละก็ เช่นนั้นตนเองก็จบเห่แน่？！
พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็รีบอ่อนข้อขึ้นมาทันที แล้วพูดว่า “เย่เฉิน เย่เฉิน ผมล้อเล่นกับคุณเท่านั้นเอง คุณอย่าจริงจังไปเลย คุณเป็นน้องเขยของผม พวกเราเป็นครอบครัวกันนะ”
เย่เฉินพูดหัวเราะว่า “ผมไม่ได้เป็นครอบครัวกับคุณ”
กำลังพูดไป โทรศัพท์ก็ต่อสายสำเร็จ
หงห้าถามอย่างเคารพว่า “อาจารย์เย่ครับ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”
เย่เฉินก็มองเซียวไห่หลงที่สั่นเหมือนตะแกรงร่อนแกลบ แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “หงห้า ถ้าผมอยากจะให้คุณเปิดคำบัญชาสังหารสักหน่อย คุณมีลูกน้องที่ฟังคำสั่งอีกเท่าไร?”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...