ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2280
หวังตงเสวี่ยนส่งเย่เฉินตรงนอกประตูห้อง มองเย่เฉินเดินจากไป ถึงค่อยกลับมายังห้องคนไข้ใหม่อีกครั้ง
เพิ่งเข้ามาในห้อง ซุนยู่ฟางก็รีบร้อนวิ่งมาหา ดึงมือของหวังตงเสวี่ยน ถามอย่างเอาใจใส่ว่า “ตงเสวี่ยน ความสัมพันธ์ของเสี่ยวเย่กับแกเป็นยังไง?”
หวังตงเสวี่ยนรีบกล่าวว่า “ก็แค่เพื่อนกันธรรมดาค่ะ”
“เพื่อนกันธรรมดา?” พอซุนยู่ฟางได้ยินเช่นนี้ ก็รีบร้อนถามเธอว่า “แล้วในใจแกมีความรู้สึกดีในทำนองนั้นกับเสี่ยวเย่ไหม?”
หวังตงเสวี่ยนกล่าวอย่างลนลาน “หา? หนู...หนูไม่มีค่ะ!”
ซุนยู่ฟางส่ายหน้า พูดด้วยสีหน้าไม่เชื่อถือ “แกโกหกแม่อย่างฉันได้เหรอ? สีหน้าท่าทางของแกมองแวบเดียวก็มองออกแล้ว แกต้องมีความรู้สึกดีๆ กับเสี่ยวเย่แน่นอน!”
หวังตงเสวี่ยนไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดีไปชั่วขณะ
ในใจเธอย่อมมีความรู้สึกดีๆ ต่อเย่เฉินอยู่แล้ว อีกทั้งความรู้สึกดียังลึกซึ้งเป็นพิเศษด้วย
โดยเฉพาะในครั้งนี้ เย่เฉินไม่เพียงช่วยตนลงโทษWalterที่วางยาพิษพ่อ ถึงขนาดยังใช้ยาวิเศษที่แสนจะล้ำค่าช่วยชีวิตพ่อด้วย
นี่ทำให้ในใจเธอรู้สึกดีต่อเย่เฉิน จนอยู่ในระดับที่สูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
แต่ในใจเธอชัดเจนดี “เย่เฉินเป็นคุณชายตระกูลเย่อันยิ่งใหญ่ แค่ตี้เหากรุ๊ปแห่งเดียวก็มีค่าแสนล้านแล้ว ฐานะเช่นนี้ ฉันกับเขาจะเป็นไปได้อย่างไร?”
“ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีภรรยานานแล้ว ถึงขนาดที่ว่าฉันกับภรรยาเขาเซียวชูหรัน ก็ติดต่อกันในเรื่องงานไม่น้อย...”
คิดมาถึงตรงนี้ ในใจหวังตงเสวี่ยนจะมากจะน้อยก็ยังไม่เข้าใจอยู่บ้าง “ทำไมเย่เฉินกับเซียวชูหรันถึงแต่งงานกันได้ล่ะ? เซียวชูหรันฉันเองก็เคยเจออยู่หลายครั้ง หน้าตาสวยมากก็จริง แต่ความสามารถในการทำงานยังไม่อาจนับได้ว่าโดดเด่นนัก...”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเย่เฉินแอบช่วยเธออยู่ตลอด ตอนนั้นเธอก็คงไม่สามารถพาเซียวซื่อกรุ๊ปมาร่วมงานกับตี้เหากรุ๊ปได้...”
คิดมาถึงตรงนี้ หวังตงเสวี่ยนก็รู้สึกใจคอแห้งเหี่ยวขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้
เวลานี้ ซุนยู่ฟางกล่าวขึ้นอย่างจริงจังว่า “ตงเสวี่ยน แม่รู้สึกจริงๆ ว่า แกกับเสี่ยวเย่สองคน เหมาะสมกันมากเชียวล่ะ มิหนำซ้ำคนหนุ่มอย่างเสี่ยวเย่ยังดีมากอีกด้วย คนเขาใส่ใจเรื่องของครอบครัวเราขนาดนี้ อาจจะสนใจแกอยู่บ้างก็ได้ ประกอบกับแกเองก็สนใจเขาเหมือนกัน แกไม่ลองแล่นเรือไปตามน้ำพัฒนาความสัมพันธ์กับเขามากขึ้นอีกหน่อยล่ะ?”
หวังตงเสวี่ยนได้ยินมารดาพูดเช่นนี้ เจ้าตัวก็รู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที พูดโพล่งว่า “ตายแล้วแม่ แกคิดอะไรอยู่คะ...เย่เฉินเขาแต่งงานแล้ว!”
“หา?” ซุนยู่ฟางได้ยินคำตอบนี้เข้า ก็อุทานออกมาทันที ถามขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า “ที่แกบอกว่าเสี่ยวเย่แต่งงานแล้ว?! เป็นความจริงเหรอ?!”
หวังตงเสวี่ยนพูดอย่างจนปัญญาว่า “จริงสิคะ...เรื่องแบบนี้หนูโกหกแม่ได้เหรอ?”
ซุนยู่ฟางพลันเปลี่ยนเป็นเสียดายอย่างสุดแสน ถอนหายใจออกมาพร้อมกับพูดว่า “เฮ้อ แกว่าผู้ชายดีๆ แบบนี้ทำไมถึงแต่งงานกันหมดแล้วนะ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...