ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2281

เมื่อได้ยินเสียงทอดถอนใจของแม่ ก้นบึ้งหัวใจของหวางตงเสวี่ยนเศร้าใจมาก

ภายในใจของเธอ เต็มไปด้วยความรักที่มีต่อเย่เฉิน

แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ เธอรู้ว่าตัวเองแทบไม่มีโอกาสเลย

สิ่งเดียวที่สามารถทำได้ นั่นก็คือการตั้งใจทำงานในตี้เหากรุ๊ปให้ดี แล้วพาตี้เหากรุ๊ปไปให้ถึงจุดสูงสุด ที่กลับมาในตอนนี้ก็เพื่อตอบแทนบุญคุณของเย่เฉิน ในขณะเดียวกันก็เพื่อดับความรู้สึกที่ตนเองมีต่อเย่เฉินให้จบลงไป

ซุนยู่ฟางเห็นลูกสาวเงียบไป แน่นอนว่าเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก เธอค่อยๆดึงมือของหวางตงเสวี่ยนมาจับไว้ แล้วพูดอย่างจริงจัง“ลูกรัก เมื่อก่อนแม่เอาแต่เร่งให้ลูกแต่งงานเร็วๆ แต่ตอนนี้ หัวใจของแม่รู้ดี มีบางเรื่องยากที่จะทำถูๆไถๆได้ เพราะฉะนั้นจากนี้ไปลูกก็ทำงานและใช้ชีวิตตามความคิดของลูกนะ แม่จะไม่ชี้นิ้วบงการชีวิตและการทำงานของลูกอีกแล้ว”

หวางเฉิงหย่วนที่อยู่ข้างๆจึงอดที่จะถอนหายใจไม่ได้“ตงเสวี่ยน แม่ลูกพูดถูก！เมื่อก่อนเรามองปัญหาของลูก จากมุมมองของเรา ความคิดแบบนี้เป็นเรื่องที่ขาดความเคารพของลูกจริงๆนั่นแหละ จากนี้ไปเรื่องของลูก ลูกตัดสินใจได้เอง พ่อกับแม่จะไม่เข้าไปยุ่งอีก……”

เมื่อหวางตงเสวี่ยนได้ยิน ในใจของเธอเศร้าใจเป็นอย่างมาก

ระหว่างลูกกับพ่อแม่ มีหลายครั้งที่มักจะมีช่องว่างระหว่างวัย อีกทั้งยังมีความเข้าใจผิดมากมายหลายสิ่ง

แต่ความจริงช่องว่างระหว่างวันกับความเข้าใจผิดแบบนี้ ที่มันเกิดขึ้นได้ มันไม่ใช่เพราะเรื่องสิ่งของ และไม่ใช่เรื่องของเงินทอง แต่เป็นเพราะขาดความเข้าใจ

พ่อแม่ขาดความเข้าใจลูก และลูกกับพ่อแม่ก็เหมือนกัน

เหมือนพ่อกับแม่ในสมัยนี้ ที่พวกเขาหวังว่าลูกจะสอบเข้ามาวิทยาลัยดีๆได้ และหางานที่มั่นคงพร้อมทั้งรายได้ดี หลังจากนั้นก็ตั้งรกรากอยู่ในเมืองให้ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และมีชีวิตราบรื่นตลอดชีวิต

แต่พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่า ลูกของตัวเองอยากทำอะไร