เมื่อได้ยินเสียงทอดถอนใจของแม่ ก้นบึ้งหัวใจของหวางตงเสวี่ยนเศร้าใจมาก
ภายในใจของเธอ เต็มไปด้วยความรักที่มีต่อเย่เฉิน
แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ เธอรู้ว่าตัวเองแทบไม่มีโอกาสเลย
สิ่งเดียวที่สามารถทำได้ นั่นก็คือการตั้งใจทำงานในตี้เหากรุ๊ปให้ดี แล้วพาตี้เหากรุ๊ปไปให้ถึงจุดสูงสุด ที่กลับมาในตอนนี้ก็เพื่อตอบแทนบุญคุณของเย่เฉิน ในขณะเดียวกันก็เพื่อดับความรู้สึกที่ตนเองมีต่อเย่เฉินให้จบลงไป
ซุนยู่ฟางเห็นลูกสาวเงียบไป แน่นอนว่าเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก เธอค่อยๆดึงมือของหวางตงเสวี่ยนมาจับไว้ แล้วพูดอย่างจริงจัง“ลูกรัก เมื่อก่อนแม่เอาแต่เร่งให้ลูกแต่งงานเร็วๆ แต่ตอนนี้ หัวใจของแม่รู้ดี มีบางเรื่องยากที่จะทำถูๆไถๆได้ เพราะฉะนั้นจากนี้ไปลูกก็ทำงานและใช้ชีวิตตามความคิดของลูกนะ แม่จะไม่ชี้นิ้วบงการชีวิตและการทำงานของลูกอีกแล้ว”
หวางเฉิงหย่วนที่อยู่ข้างๆจึงอดที่จะถอนหายใจไม่ได้“ตงเสวี่ยน แม่ลูกพูดถูก!เมื่อก่อนเรามองปัญหาของลูก จากมุมมองของเรา ความคิดแบบนี้เป็นเรื่องที่ขาดความเคารพของลูกจริงๆนั่นแหละ จากนี้ไปเรื่องของลูก ลูกตัดสินใจได้เอง พ่อกับแม่จะไม่เข้าไปยุ่งอีก……”
เมื่อหวางตงเสวี่ยนได้ยิน ในใจของเธอเศร้าใจเป็นอย่างมาก
ระหว่างลูกกับพ่อแม่ มีหลายครั้งที่มักจะมีช่องว่างระหว่างวัย อีกทั้งยังมีความเข้าใจผิดมากมายหลายสิ่ง
แต่ความจริงช่องว่างระหว่างวันกับความเข้าใจผิดแบบนี้ ที่มันเกิดขึ้นได้ มันไม่ใช่เพราะเรื่องสิ่งของ และไม่ใช่เรื่องของเงินทอง แต่เป็นเพราะขาดความเข้าใจ
พ่อแม่ขาดความเข้าใจลูก และลูกกับพ่อแม่ก็เหมือนกัน
เหมือนพ่อกับแม่ในสมัยนี้ ที่พวกเขาหวังว่าลูกจะสอบเข้ามาวิทยาลัยดีๆได้ และหางานที่มั่นคงพร้อมทั้งรายได้ดี หลังจากนั้นก็ตั้งรกรากอยู่ในเมืองให้ใหญ่ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และมีชีวิตราบรื่นตลอดชีวิต
แต่พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่า ลูกของตัวเองอยากทำอะไร
เรื่องราวของโรเมโอและจูเลียต ก็เป็นเรื่องแบบนี้เช่นกัน และก็เช่นเดียวกับเรื่องของ เหลียงซานปั๋วกับจูอิงไถ
ดังนั้นความไม่เข้าใจระหว่างพ่อแม่กับลูก ไม่ใช่ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเฉพาะในสังคมยุคใหม่ แต่แทบจะครอบคลุมทะลุผ่านกาลเวลาของการพัฒนาเผ่าพันธุ์มนุษย์
หวางตงเสวี่ยนคิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจตนเองมาโดยตลอด พวกเขาไม่เข้าใจที่ตนเองทุ่มเทกับงาน และไม่เข้าใจว่าตนเองยอมขาดแคลนดีกว่าได้ของด้อยคุณภาพ
พวกเขาคิดว่า ตนเองไม่จำเป็นต้องทุ่มเทเพื่องาน กระทั่งยังทำให้ตนเองเสียเวลาของชีวิตส่วนตัว
พวกเขายังคิดว่าตนเองควรรีบหาแฟนหนุ่มที่พอไปวัดไปวาในทุกๆด้านได้แล้ว รีบแต่งงานมีลูก แล้วทำให้ชีวิตมั่นคง
เวลาผ่านไปไม่นาน เพราะหวางตงเสวี่ยนต้องพบเจอกับการเร่งเร้าให้เธอรีบแต่งงานจึงทำให้เธอรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมาก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...