ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2282

ในตอนนั้นเอง ความหวังอันสูงสุดของเธอ ก็คือสักวันหนึ่งพ่อกับแม่จะเข้าใจตนเอง

คิดไม่ถึง ณ ขณะนี้ ความปรารถนานี้จะเป็นจริงได้สักที！

พอคิดมาถึงตรงนี้ หวางตงเสวี่ยนรู้สึกตื้นตันจนดวงตาแดงก่ำ แสบจมูกไปหมด แทบจะร้องไห้หลั่งน้ำตาออกมา

เพื่อที่จะไม่ให้พ่อกับแม่เห็นว่าตัวเองร้องไห้ หวางตงเสวี่ยนรีบพูดกับทั้งสองไปว่า“พ่อคะ แม่คะ รอหนูแป๊บหนึ่งนะคะ หนูจะไปจัดการเรื่องออกจากโรงพยาบาล เดี๋ยวเรากลับบ้านกันนะคะ！”

……

ในตอนที่หวางตงเสวี่ยนกำลังจัดการเรื่องออกจากโรงพยาบาลให้หวางเฉิงหย่วนผู้ซึ่งเป็นพ่อ เฉินจื๋อข่ายและหงห้า ได้จับตัวเพื่อนของหวางตงเสวี่ยนที่เรียนที่สหรัฐอเมริกาด้วยกันมา Walter Horowitzผู้ซึ่งเป็นลูกชายคนโตของตระกูลHorowitzที่อยู่สหรัฐอเมริกา รวมถึงลูกน้องของWalterทั้งหมด ไปยังฟาร์มสุนัขของหงห้าเรียบร้อยแล้ว

ฟาร์มสุนัขของหงห้า ในเวลาปกติเขาไม่ได้เลี้ยงสุนัขเพื่อการต่อสู้เท่านั้น แต่ยังคอยจัดการเรื่องเทาๆให้เขาอีกด้วย ดังนั้นนับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นมา จึงใช้ความคิดไปเยอะมาก

ก่อนอื่น ฟาร์มสุนัขของหงห้าถูกสร้างขึ้นบริเวณชานเมืองในพื้นที่ห่างไกล ซึ่งเดิมทีที่นี่มีขนาดใหญ่และประชากรเบาบาง แต่หงห้าจดทะเบียนบริษัทเทคโนโลยีการเกษตร เพื่อขจัดปัญหาในอนาคตอีกด้วย พื้นที่เพาะปลูกบริเวณโดยรอบของโรงงานเซียงหยางถูกเช่าออกไปทั้งหมด

หงห้าเช่าพื้นที่เพาะปลูกเหล่านี้เพื่อปิดหูปิดตาของผู้คน เพราะฉะนั้นเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัย เขายังเลือกกลุ่มนักเลง มาเพาะปลูก พื้นที่บริเวณโดยรอบฟาร์มสุนัขขนาดใหญ่โดยเฉพาะ

ด้วยวิธีนี้ ฟาร์มสุนัขจึงมีความปลอดภัยขึ้น อีกทั้งยังไม่ดึงดูดความสนใจของผู้อื่น

ไม่เพียงแต่รอบนอกเท่านั้น แต่ยังใส่ใจเรื่องความปลอดภัย ภายในฟาร์มสุนัข มีอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยครบครัน

ดูจากภายนอก กำแพงของฟาร์มสุนัขอาจจะไม่สูงมากนัก และไม่มีโครงข่ายไฟฟ้าแรงสูง ลวดหนามใดๆทั้งสิ้น มองดูไปแล้วเป็นที่ไม่ใช่สำคัญอะไร