ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2298
ตู้ไห่ชิงอมยิ้ม“ไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่ว่าเครื่องของลูกจะบินกลับไปตอนสิบโมง ตอนเย็นค่อยบินกลับมาก็ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ต้องให้คนอื่นเห็นถึงการแสดงจุดยืนของลูก”
พูดจบ ตู้ไห่ชิงก็กำชับอีกประโยคว่า“จือเฟย เกี่ยวกับผลดีหรือเสียหรือเปล่า？แม่พูดชัดเจนแล้วนะ ลูกเป็นเด็กฉลาด อย่าให้แม่ต้องพูดอีกรอบ”
ซูจือเฟยเม้มริมฝีปาก แล้วพยักหน้าอย่างทำอะไรไม่ได้“ได้ครับแม่ ผมจะไปเก็บสัมภาระง่ายๆหน่อย แล้วไปสนามบินกับปู่หวาง”
……
หลังจากผ่านไปยี่สิบนาที รถสีดำคันหนึ่ง ก็เดินทางออกจากคฤหาสน์ตระกูลตู้ไป
หนึ่งในนั้นมุ่งหน้าไปยังหอเพชรนิลจินดาที่อยู่ภายในเมือง อีกคันหนึ่ง ออกไปยังสนามบินนานาชาติจินหลิงที่อยู่นอกเมือง
ภายในรถคันแรก มีตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูสองแม่ลูก
สองแม่ลูกใบหน้าคล้ายกันมาก สามารถถือได้เลยว่าเป็นหญิงงามล่มเมือง
ในเวลานั้น ตู้ไห่ชิงได้รับฉายาว่าเป็นสาวงามที่หนึ่งของเย่นจิง และกล่าวได้เลยว่าเป็นคู่ครองที่บรรดาคนชั้นสูงนับไม่ถ้วนพากันเฝ้าถวิลหา
แต่น่าเสียดายตู้ไห่ชิงที่มีความงามสามารถล่มเมือง แต่ยังคงต้องแพ้ให้กับแม่ของเย่เฉิน
ซูจือหยูยังเด็กมาก แต่แม่จะดูไม่เป็นผู้ใหญ่สู้ตู้ไห่ชิงไม่ได้ แต่ความงามกลับมีมากกว่าตู้ไห่ชิง
ระหว่างทางที่มางานประมูล สองแม่ลูกนั่งอยู่ข้างกัน ตู้ไห่ชิงมองไปที่นอกหน้าต่าง ความคิดล่องลอยไปไกล
เธอคิดถึงเย่ฉางอิงโดยไม่รู้ตัว และนึกถึงบ้านหลังเก่าของเย่ฉางอิงหลังนั้น หลังจากนั้น ก็นึกถึงชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่อยู่บ้านเก่าในวันนั้น
“เขาต้องเป็นลูกชายของฉางอิงแน่ๆ……ไม่อย่างนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะหน้าตาเหมือนฉางอิงขนาดนั้น…… เพียงแต่สองวันมานี้สืบข้อมูลที่เกี่ยวกับเขาไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าวันนี้เชาจะไปร่วมงานประมูลไหม？”
ณ ขณะนี้ ภายในหอเพชรนิลจินดา
เย่เฉินที่สวมหน้ากากอนามัยแบบใช้แล้วทิ้ง ก้าวเข้าไปในสถานที่ประมูล ภายใต้การต้อนรับอย่างยินดีปรีดาของเป่าฝู้กุ้ย
เขาสังเกตดูทุกคนที่เข้ามาอย่างละเอียด พบว่าคนส่วนใหญ่สวมเสื้อผ้าเรียบง่ายธรรมดามาก ดูๆไปแล้วคนที่เข้ามาประมูลในการประมูลของสำนักอัยการ ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นแรงงานธรรมดา
ในเวลานี้เอง เขามองเห็นผู้หญิงสองคนที่ใบหน้าคุ้นเคยเดินเคียงข้างด้วยกันมา
ผู้หญิงสองคนดูเหมือนคนที่อายุต่างกันไม่มาก คนที่อายุเยอะกว่าดูมีเสน่ห์ อายุน้อยกว่าเองก็มีความงามที่ทำให้คนหวั่นไหวเช่นกัน
ถ้าหากว่าไม่รู้ ต้องคิดว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นพี่น้องกันอย่างแน่นอน
แต่เย่เฉินกลับจำสองคนนี้ได้ในทันที
เขาจำผู้หญิงคนนั้นที่อายุน้อยกว่าได้ เธอคือซูจือหยูคนที่ตัวเองช่วยที่ญี่ปุ่นด้วยความบังเอิญ
สำหรับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าหน่อย เธอคือตู้ชิงไห่ ผู้หญิงที่ตนเห็นที่บ้านเก่าพ่อกับแม่！
เย่เฉินมองเห็นรูปร่างสง่างามทั้งสองคน อดที่จะทอดถอนใจไม่ได้“คิดไม่ถึง ตู้ไห่ชิงจะมาร่วมงานประมูลจริงๆ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...