ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2300
สีหน้าของนายท่านใหญ่ซูเปลี่ยนเป็นหน้าเสีย
คำพูดของซูโสว่เต๋อ ทำให้เขารู้ชัดว่า ถ้าหากตัวเองตัดสินใจลงมือกับตู้ไห่ชิง ถ้าอย่างนั้น ทั้งครอบครัวของลูกชายคนโตอย่างซูโสว่เต้า จะต้องหันมาเกลียดตัวเอง！
แต่ว่า ในใจของเขารู้ดี ถ้าหากตัวเองไม่ลงมือกับตู้ไห่ชิง ศักดิ์ศรีของตระกูลซูจะต้องหายใจ！
ไม่ว่าจะต้องทำอย่างไร จะไม่มีทางปล่อยให้ตู้ไห่ชิงบังอาจอย่างนี้ต่อไป
เมื่อไรที่ศักดิ์ศรีของตระกูลซู สามารถถูกคนหญิงอย่างนี้บังอาจเหยียบย่ำ ตระกูลจะรักษาตำแหน่งและศักดิ์ศรีของตัวเองอย่างไร？
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็พูดอย่างเย็นชาออกไปว่า“รอเรื่องนี้สิ้นสุดลง ก็ให้จือเฟยไปพบพี่ใหญ่ของแกที่อยู่ออสเตรเลีย หลังจากนี้ไปอย่าให้เขากลับมาอีก！”
ซูโสว่เต๋อที่ได้ยินอย่างนั้น เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก！
“พ่อจะให้จือเฟยไปเจอพี่ใหญ่ที่ออสเตรเลีย นั่นก็เท่ากับว่าถูกเนรเทศน่ะสิครับ พ่อลูกคู่นี้จะไม่สามารถแย่งชิงการสืบทอดของตระกูลซูได้อีกต่อไป จะต้องใช้ชีวิตอย่างรอวันตายที่ออสเตรเลีย！”
“ด้วยวิธีนี้ ฉันจะเป็นตัวเลือกของผู้สืบทอดที่ดีที่สุดในสายตาของคุณพ่อ มีความสุขจริงๆเลย！มีความสุขจริงๆ！”
……
ในขณะเดียวกัน
ใกล้ถึงเวลาสิบโมงตรงแล้ว
ณ งานประมูล มีคนนั่งอยู่ประมาณสิบกว่าคนแล้ว
ผู้ประมูลที่เข้าร่วมการประมูลของสำนักอัยการในวันนี้
สิ่งที่พวกเขาต้องตา ส่วนใหญ่เป็นพวกบ้านมือสองและรถยนต์
ราคาซื้อขายรถมือสองแบบนี้และรถมือสองในสภาพเดียวกันในตลาดปกติโดยทั่วไปจะอยู่ที่ประมาณ 210,000หยวน
เพราะเพดานของมันคือ210,000หยวน ดังนั้นทุกคนจึงเสนอราคาอย่างสมเหตุสมผล
หลังจากที่เสนอราคาไปหลายครั้ง ราคาถูกเสนอจนถึงหนึ่งแสนแปดหมื่นหยวน คนที่เสนอราคาต่างค่อยๆพากันยอมแพ้ มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัด
อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ราคาใกล้บีบจนถึงเพดานแล้ว คนที่เหลือทั้งสองคนจึงเสนอราคาอย่างระมัดระวัง หลังจากผ่านไปหลายนาที หนึ่งในนั้นจึงเสนอราคาถึง195,000หยวน อีกคนหนึ่งก็ไม่ได้ตามไปอีก
พิธีกรประมูลประกาศ ของชิ้นแรกที่ประมูล ตกลงกันในราคา195,000หยวน
ในห้องวีไอพี เฉินจื๋อข่ายพลิกเปิดดูทรัพย์สินในการประมูลอย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดกับเย่เฉินว่า“คุณชายครับ วันนี้มีรถเข้าร่วมการประมูลทั้งหมดสิบเอ็ดคัน หลังจากที่ประมูลรถหมดก็จะเริ่มประมูลอสังหาริมทรัพย์ครับ อสังหาริมทรัพย์จะถูกประมูลเป็นชิ้นแรก จะเริ่มประมูลในราคา880,000หยวน”
“ผมได้บอกกับคนขับรถแล้ว ไม่ว่าราคาจะเสนอไปถึงเท่าไร เขาจะต้องตามให้ถึงที่สุด จะต้องช่วยคุณประมูลบ้านหลังนี้ให้ได้！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...