ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2305
เฉินจื๋อข่ายขับรถยนต์ออกมาอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เย่เฉินกำลังจะขึ้นรถยนต์ เถ้าแก่ของเจินเป่าเก๋อที่ชื่อเป่าฝู้กุ้ยรีบวิ่งออกมาทันทีและถามด้วยความประหม่า:"อาจารย์เย่ ทำไมคุณถึงจากไปเร็วขนาดนี้?"
เย่เฉินพูดทันที:"จู่ๆมีธุระด่วนต้องไปจัดการ ดังนั้นฉันต้องจากไปก่อน"
เป่าฝู้กุ้ยรีบถามทันที:"อาจารย์เย่ คุณไม่พอใจกับบริการของเจินเป่าเก๋อหรือเปล่า?"
เย่เฉินโบกมือ:"ไม่ใช่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเจินเป่าเก๋อเลย"
เป่าฝู้กุ้ยรู้สึกโล่งอกและถามทันที:"อาจารย์เย่ สิ่งของที่ประมูลในวันนี้ คุณสนใจสิ่งของชิ้นไหนเป็นพิเศษไหม? ถ้าคุณสนใจสิ่งของชิ้นไหนก็บอกฉันได้ ฉันจะช่วยคุณประมูลมันให้ได้!"
เย่เฉินส่ายหัวและยิ้ม:"ในงานประมูลไม่มีสิ่งของที่ฉันสนใจเป็นพิเศษ วันนี้ฉันมาเพื่อร่วมงานเฉยๆ คุณไม่ต้องใส่ใจอะไรมากนัก"
ขณะพูด เขาก็ชี้ไปที่รถยนต์โรลส์รอยซ์ที่จอดอยู่ด้านหน้าและพูดกับเป่าฝู้กุ้ย:"ฉันยังมีธุระ ต้องไปก่อนนะ พวกเราค่อยนัดเจอกันวันหลัง"
เป่าฝู้กุ้ยรีบพยักหน้า โค้งคำนับและพูด:"อาจารย์เย่มีธุระก็ไปจัดการเลยครับ ถ้าครั้งหน้าเจินเป่าเก๋อจัดงานประมูลอีก ฉันจะแจ้งคุณล่วงหน้าอย่างแน่นอน!"
เย่เฉินพยักหน้าและบอกลาเป่าฝู้กุ้ย จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนรถยนต์
หลังจากนั้น เฉินจื๋อข่ายก็ขับรถยนต์และพาเย่เฉินไปที่คฤหาสน์หลังเก่าที่เย่เฉินกับพ่อแม่เคยอาศัยเมื่อตอนเด็ก
เมื่อตู้ไห่ชิงจ่ายเงินก้อนนี้เสร็จ เธอก็จะไม่สามารถกลับใจได้แล้ว เงินจากการประมูลอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด จะใช้ในการชดเชยคดีของจำเลยทั้งหมด และไม่สามารถเรียกคืนได้
ถ้าตู้ไห่ชิงจ่ายเงินเสร็จแล้วและรู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจผิด ถ้าถึงตอนนั้นเธอต้องการหาเรื่องขึ้นมา เธอก็ต้องมาฟ้องร้องที่กรมบังคับคดี ถึงเวลานั้นก็จะทำให้พวกเขาเสื่อมเสียชื่อเสียงไม่มากก็น้อย สำหรับพวกเขามันเป็นเรื่องยุ่งยาก
ดังนั้น เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องยุ่งยากตามมาทีหลัง พวกเขาหวังว่าตู้ไห่ชิงจะไม่ใช่คนโง่ที่ยอมซื้อคฤหาสน์หลังนี้ ถ้าเธอกลับใจตอนนี้ได้ยิ่งดี รอการประมูลของกรมบังคับคดีครั้งหน้า ค่อยเอาคฤหาสน์หลังนี้ออกมาประมูลอีกครั้ง และประมูลในราคาปกติ ถ้าเป็นอย่างนี้คงเป็นเรื่องที่ดีมากๆ
ในความคิดของพวกเขา ตู้ไห่ชิงแค่อยากจะเอาชนะผู้ชายคนนั้นที่แย่งคฤหาสน์หลังนี้กับเธอเฉยๆ ดังนั้นพวกเขาก็เลยเพิ่มราคาขึ้นไปเรื่อยๆ มิฉะนั้น ถ้าเป็นคนทั่วไป คงไม่สามารถให้ราคาที่สูงเกินจริงขนาดนี้
แต่ตู้ไห่ชิงในเวลานี้ดีใจมากๆและพูด:"ฉันไม่จำเป็นต้องคิดทบทวนแล้ว พวกคุณช่วยจัดการเอกสารเรื่องจ่ายเงินให้ฉันโดยเร็วที่สุด และผ่านกระบวนการโอนทรัพย์สินด้วย ยิ่งเร็วยิ่งดี ขอบคุณ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...