ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2307
ถึงแม้ในชื่อของซูโสว่เต๋อจะมีคำว่าเต๋อที่แปลว่าคุณธรรม แต่เขากลับเป็นคนที่ไม่มีคุณธรรมเลย
ไม่เพียงไม่มีคุณธรรมแล้ว และเป็นคนที่โหดเหี้ยมด้วย
และซูเฉิงเฟิงถึงแม้จะเป็นคนที่ไม่มีคุณธรรม แต่อย่างน้อยก็เป็นคนที่เฉลียวฉลาดและมีความสามารถ
คนประเภทนี้ ต่อหน้าจะพูดแต่คุณธรรมและศีลธรรม แต่ในจิตใจมีแต่เรื่องสกปรกและชั่วร้าย
สิ่งสำคัญที่สุดคือ จิตใจที่สกปรกและชั่วร้ายนั้นไม่สามารถเปิดเผยให้คนอื่นเห็นได้
ในจิตใจของคุณท่านใหญ่ซู มีแต่เรื่องสกปรกและชั่วร้ายมาตลอดชีวิต เรื่องผิดศีลธรรมไม่รู้ว่าทำมามากแค่ไหน แต่เรื่องที่ทำให้เขาผิดพลาดมีเพียงเรื่องเดียว นั่นก็คือเรื่องของซูรั่วหลี
เรื่องส่วนใหญ่ คุณท่านใหญ่ซูจะจัดการเรื่องทุกอย่างได้อย่างยอดเยี่ยม
ในเวลานี้ คุณท่านใหญ่ซูได้ฝึกฝนให้ซูโสว่เต๋อกลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลต่อจากเขา ดังนั้นเขาก็เลยพูดสั่งสอนจากใจจริง:"โสว่เต๋อ คุณรู้ไหม การอยู่รอดในชนชั้นสูงและการจัดการปัญหาต่างๆ จำเป็นต้องใช้คำพูดนี้ นั่นก็คือทำเรื่องอะไรก็ต้องมีเหตุผล!"
"ทำเรื่องอะไรก็ต้องมีเหตุผล?"ซูโสว่เต๋อรีบถามทันที:"คุณพ่อ คุณช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม?"
คุณท่านใหญ่ซูอธิบาย:"คำว่าทำเรื่องอะไรก็ต้องมีเหตุผล ก็คือไม่ว่าคุณจะทำเรื่องอะไร ต้องมีเหตุผลมารองรับเรื่องที่จะทำ!"
"ถ้าทำเรื่องนั้นโดยไม่มีเหตุผลอะไรเลย พวกเราตรงเข้าไปและทำร้ายคนอื่นทันที มันเป็นการกระทำที่ไม่สมควร เป็นการกระทำที่โหดเหี้ยมและไม่มีเหตุผล เรื่องอย่างนี้ควรคิดให้ดีๆก่อนจะลงมือทำ
"คุณคิดดูสิ ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงตอนนี้ สงครามระหว่างประเทศต่างๆ ถึงแม้ประเทศนั้นจะเป็นผู้รุกรานก็ตาม โดยปรกติผู้รุกรานก็จะหาเหตุผลต่างๆเพื่อทำสงครามเสมอ"
เมื่อซูโสว่เต๋อได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เข้าใจทันทีและพูด:"คุณพ่อ ฉันเข้าใจความหมายของคุณแล้ว! วันนี้ได้ยินคำพูดเหล่านี้ของคุณพ่อ ทำให้ผมเข้าใจเรื่องต่างๆอย่างกระจ่างทันที! หลังจากนี้ฉันจะอยู่ข้างๆคุณพ่อเพื่อเรียนรู้ทุกอย่าง และจะฝึกฝนตัวเองมากขึ้น!"
ซูโสว่เต๋อโตจนถึงบัดนี้ วันนี้คือครั้งแรกที่เขาได้ยินเล่ห์เหลี่ยมต่างๆจากคุณพ่อ
อันที่จริง คุณท่านใหญ่ซูเป็นคนเล่ห์เหลี่ยมจัด ในสมองมีแผนการต่างๆนับไม่ถ้วน แผนการนี้เป็นเพียงแผนการทั่วๆไป ไม่ใช่แผนการที่ลึกล้ำอะไรมากนัก
แต่เนื่องจากซูโสว่เต๋อเป็นเพียงแค่ลูกชายคนรอง ดังนั้นเขาก็เลยไม่เคยฝึกฝนแผนการที่มีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้
แผนการแบบนี้ ก็เหมือนกับแผนการของจักรพรรดิที่ใช้ในสมัยโบราณ และมักจะสอนให้กับองค์ราชทายาทที่จะสืบทอดบัลลังก์เท่านั้น ส่วนองค์ชายอื่นๆไม่มีโอกาสได้เรียนรู้อยู่แล้ว และไม่มีสิทธิ์ได้ยินแผนการพวกนี้ด้วย
เหตุผลที่จักรพรรดิไม่เต็มใจจะสอนเรื่องการบริหารประเทศ เรื่องของอำนาจและการใช้แผนการต่างๆให้องค์ชายคนอื่นๆ ก็เพราะเกรงกลัวว่าในอนาคตองค์ชายคนอื่นๆจะคุกคามความปลอดภัยขององค์ราชทายาท
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...