ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2314
ในเวลานี้ ตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูได้ยินเสียงปืน และพวกเธอก็ตระหนักได้ในทันทีว่าต้องเกิดอะไรบางอย่างขึ้น ตู้ไห่ชิงดึงซูจือหยูและเอ่ยปากพูด:"จือหยู พวกเรารีบออกไปกันเถอะ!"
ซูจือหยูก็รู้เช่นกันว่ามันเป็นเรื่องสำคัญมากๆ ดังนั้นเธอจึงวิ่งออกไปพร้อมกับคุณแม่โดยไม่ลังเล
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเธอกำลังวิ่งออกมา ก็เห็นคนจำนวนไม่น้อยวิ่งอย่างโกลาหลในโถงทางเดิน
ในเวลานี้ หลิวจ้านที่ถือปืนอยู่ จู่ๆก็ปรากฏตัวที่ทางเข้าโถงทางเดิน เขาเล็งปืนไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งหนี เมื่อมีเสียงปืนดังขึ้น ท้ายถอยของผู้ชายคนนั้นก็มีเลือดไหลออกมา!
หลังจากสิ้นเสียงปืนแล้ว ผู้ชายที่โดนยิงที่ท้ายถอยก็ล้มลงไปนอนกับพื้น และผู้คนที่ตื่นตระหนกโดยรอบๆต่างส่งเสียงกรีดร้องออกมา
หลิวจ้านพูดด้วยความเย็นชา:"ฟังที่ฉันพูดให้ดีๆ ทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องโถง ทุกคนห้ามหนีอีก! มิฉะนั้น มันจะมีจุดจบเหมือนกับผู้ชายคนนี้!"
เดิมทีคนพวกนี้ กำลังวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนกตกใจ
แต่จู่ๆก็มีคนโดนยิงและเสียชีวิตอยู่ตรงด้านหน้าพวกเขา ซึ่งเรื่องนี้เป็นการกระตุ้นประสาทของพวกเขาอย่างมาก
ในเวลาแบบนี้ ทุกคนต่างมีแผนการของตัวเองอยู่ในใจ
ถ้าตอนนี้ยังยืนกรานที่จะวิ่งหนีอีก เป็นไปได้มากที่จะโดนอีกฝ่ายยิงจนเสียชีวิต
แต่ถ้าตอนนี้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทุกคนในงานประมูลรวมทั้งพนักงานในงานประมูล อย่างน้อยก็มีหนึ่งร้อยกว่าคน เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะฆ่าคนทั้งหมด
ดังนั้น ถ้าตัวเองให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โอกาสที่จะมีชีวิตรอดก็สูงมากๆ
ดังนั้น คนพวกนี้ไม่มีใครกล้าวิ่งหนีอีก แต่ละคนก็ใช้สองมือจับที่ศีรษะ และหันหลังกลับมา และเดินไปห้องโถงทีละคนๆ
ซูจือหยูถามตู้ไห่ชิงเบาๆ:"คุณแม่ พวกเราควรทำยังไงดี?"
ตู้ไห่ชิงพูดโดยไม่ลังเล:"พวกเราก็ออกไปกันเถอะ ในเวลาแบบนี้ พวกเราต้องให้ความร่วมมือ ถึงจะมีโอกาสสูงที่จะมีชีวิตรอด!"
ซูจือหยูพยักหน้าเบาๆ
หลังจากนั้น แม่ลูกสองคนนี้ก็ยกสองมือเหนือศีรษะ และเดินตามพนักงานสองคนนั้นออกมา
หลิวจ้านจับปืนไว้ตลอด และสังเกตทุกคนที่เดินออกมาจากห้องทำงานทั้งสองฝั่ง เมื่อเขาเห็นตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูแล้ว เขาก็รู้สึกโล่งอกทันที
เขารู้แล้ว ผู้หญิงวัยกลางคนสวยๆที่อยู่ตรงหน้าเขาก็คือตู้ไห่ชิง เธอคือสิ่งเดียวที่จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...