เมื่อหลิวจ้านบอกว่าให้เฉินเจ๋อข่ายกับเย่เฉินออกไป ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวก็คือ “ไม่รู้ไงว่าคุณชายของเขาเป็นใคร คิดว่าจะยอมไปง่ายๆเหรอ?”
“อีกอย่าง ไม่รู้ว่าคุณชายจะลงมือกับหลิวจ้านหรือเปล่า? ระดับความเก่งกาจของคุณชาย เพียงแค่เสกยันต์ฟ้าร้อง รับรองได้เลยว่าหลิวจ้านได้กลายเป็นผุยผงไม่เหลือซากแน่!”
“หรือต่อให้คุณชายไม่ยอมลงมือต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ แต่จากพลังวิเศษที่คุณชายมี ก็สามารถจัดการหลิวจ้านคนนี้ได้อย่างง่ายดายไม่ใช่เหรอ?”
ดังนั้น เขาจึงรีบหันไปหาเย่เฉิน เพื่อดูว่าเย่เฉินจะตัดสินใจยังไง
แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ เย่เฉินกวักมือเรียกเขา พร้อมกับเอ่ยพูดว่า “เรารีบไปกันเถอะ”
พูดจบ เย่เฉินก็หันหลังเดินออกไปก่อน
เฉินจื๋อข่ายชะงักนิ่ง จากนั้นถึงได้ดึงสติกลับมา แล้วเดินตามไป
เมื่อทั้งสองเดินออกมาจากลานกว้างของหอเพชรนิลจินดา หัวหน้าทีมหวังไห่ซินก็เดินเข้ามาหา พร้อมกับเอ่ยพูดขอบคุณว่า “ไอหยาผู้จัดการเฉิน เรื่องวันนี้ขอบคุณคุณมากจริงๆ! ว่าแต่จะให้ผมเตรียมคนไปส่งคุณกับคุณผู้ชายท่านนี้ไหม?”
เฉินจื๋อข่ายโบกมือ เอ่ยพูดเสียงเบาว่า “เหล่าหวัง พวกฉันขออยู่ดูเหตุการณ์ที่นี่ได้ไหม?”
“ดูเหตุการณ์?” หวังไห่ซินเอ่ยพูดอย่างสองจิตสองใจว่า “ผู้จัดการเฉิน สถานการณ์ในตอนนี้อันตรายมากนะ! คุณเองก็รู้ ไอ้หลิวจ้านอะไรนั่น มีวัตถุระเบิดอยู่กับตัว! ถ้าเกิดเขากดระเบิดให้ตายกันไปทั้งสองข้าง ทุกคนก็จะโดนหางเลขไปด้วย….”
เฉินจื๋อข่ายโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันว่าหลิวจ้านก็คงยังอยากมีชีวิตอยู่ ไม่อย่างนั้นคงไม่ลงทุนเสียแรงมากมายเพื่อให้ได้รถโรลด์รอยซ์มาหรอก ในเมื่อเขาอยากมีชีวิต ก็ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะทำอย่างนั้นหรอก”
หวังไห่ซินคิดอยู่สักพัก ก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ก็ได้ครับ ผู้จัดการเฉิน งั้นรบกวนคุณทั้งสองคนไปหลบด้านหลัง ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นจะได้รับมือได้ทัน”
“ได้!” เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ยพูดขึ้นมา “ขอบคุณนะเหล่าหวัง ไม่ต้องห่วง พวกฉันจะไม่สร้างปัญหาอะไรให้นายทั้งนั้น!”
ขณะเดียวกัน
ภายในหอเพชรนิลจินดา
หลิวจ้านมองเวลา และคิดว่าได้เวลาสมควรดำเนินแผนขั้นถัดไปแล้ว ดังนั้นจึงล้วงโทรศัพท์ออกมา เพื่อส่งข้อความ เนื้อหาของข้อความเรียบง่ายเป็นอย่างมาก มีแค่สองคำคือคำว่า “ลาก่อน”
อีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว ด้วยข้อความเรียบง่ายสั้นๆว่า “ไปดีมาดี”
นี่คือการยืนยันจากคุณท่านใหญ่ซู และเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าตกลงกับหลิวจ้านเรียบร้อย
เมื่อใดที่อีกฝ่ายตอบกลับมาว่าไปดีมาดี นั่นก็หมายความว่าพวกเขาเตรียมตัวกันเรียบร้อยแล้ว หลิวจ้านสามารถออกเดินทางได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...