ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2325
วินาทีที่หลิวจ้านประกาศชื่อตู้ไห่ชิงกับซูจือหยู คนอื่นๆก็พากันถอนหายใจอย่างโล่งอก
ในที่สุดก็ปลอดภัย！
แต่ทว่าในใจของซูจือหยูกลับสิ้นหวัง เธอไม่เข้าใจ คนตั้งเยอะตั้งแยะทำไมหลิวจ้านอะไรนี่ต้องมาเลือกแม่กับเธอด้วย
แต่ว่า พอมาคิดดูดีๆ ก็อดทอดถอนหายใจออกมาไม่ได้ “เอาแบบไม่หลงตัวเอง ถ้าพูดถึงรูปลักษณ์ภายนอก ท่ามกลางคนร้อยกว่าคนแม่กับฉันก็โดดเด่นจริงๆนั่นแหละ….”
“หลิวจ้านคนนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่ป่าเถื่อน แต่ยังดูแพรวพราวอีกด้วย การที่เขาเลือกฉันกับแม่ท่ามกลางคนมากมายขนาดนี้ ก็สมกับสันดานของเขาดี….”
“แต่ก็ไม่รู้ว่า นอกจากให้ฉันกับแม่เป็นตัวประกัน คนคนนี้ยังมีจุดประสงค์อะไรอีกหรือเปล่า….”
ดังนั้น เธอจึงหันไปมองแม่ที่อยู่ข้างๆ
เมื่อตู้ไห่ชิงเห็นสายตาของลูกสาว ก็ตบหลังมือของเธอเบาๆ เอ่ยปลอบโยนว่า “จือหยู ไม่ต้องกังวล มีแม่อยู่ด้วย ทุกอย่างมีทางออกเสมอ”
ซูจือหยูพูดเสียงเบาว่า “แม่คะ เราหาทางส่งข่าวให้คุณพ่อไม่ก็คุณปู่ดีกว่า…”
ตู้ไห่ชิงส่ายหัว “คงไม่ทันการณ์หรอก ทุกคนกอดหัวตัวเองอยู่ทั้งนั้น ถ้าแกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเขาเห็นเข้าจะทำยังไง?”
ซูจือหยูเอ่ยพูดด้วยท่าทางร้อนใจ “แต่ว่าเราจะไปกับเขาทั้งอย่างนี้ไม่ได้นะคะ...แบบนี้เท่ากับว่ายอมให้เขาเกินไปหรือเปล่า….”
ขณะที่พูด หลิวจ้านก็เดินมาถึงตรงหน้าของสองแม่ลูก เขายักไหล่แล้วพูดยิ้มๆว่า “ไอหยา คงต้องลำบากสาวสวยสองคนนี้เดินทางไปกับฉันแล้วล่ะ！”
หลิวจ้านมองผู้หญิงคนนั้น แล้วเอ่ยถามยิ้มๆว่า “ทำไมล่ะคนสวย? กลัวว่าจะฉันจะเลือกแกขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นสะดุ้ง รีบโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ๆ พี่หลิว คนต่ำต้อยอย่างฉัน จะไปคู่ควรกับพี่หลิวได้ยังไง? สาวน้อยคนนั้นต่างหาก ถึงจะเหมาะสม…”
หลิวจ้านมองมาที่เธออย่างเย็นชา หัวเราะออกมาอย่างนึกสนุก แล้วเอ่ยพูดว่า “ในเมื่อแกรู้ตัวว่าตัวต่ำต้อย ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องอยู่บนโลกใบหนี้ให้เปือดเปื้อนสายตาคนอื่น！”
พูดจบ หลิวจ้านก็เล็งปืนมาที่ผู้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงคนนั้นตกใจขวัญกระเจิง ส่งเสียงออกมาว่า “พี่หลิวได้โปรดอย่า…”
หลิวจ้านยิ้มออกมาอย่างโหดเหี้ยม ตามมาด้วยลั่นไกปืนในทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...