หลังจากเสียงดังปัง หน้าผากของผู้หญิงคนนั้น ก็ปรากฏรูโหวเท่านิ้วมือในทันที
ต่อมา ร่างกายของเธอก็หงายหลังตึงทั้งๆที่ตายังเบิกโพลงอยู่อย่างนั้น
บนพื้นมีเลือดไหลอาบเป็นวงกว้าง ใครก็คิดไม่ถึง ว่าหลิวจ้านจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้
แค่ผู้หญิงคนนั้นพูดมาก เขาถึงกับยิงหัวอีกฝ่ายจนตาย!
อันที่จริง เหตุผลที่หลิวจ้านฆ่าผู้หญิงคนนี้ ไม่ใช่เพราะเธอน่ารำคาญ แต่เพื่อข่มขู่ตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูต่างหาก
เขาจำเป็นต้องเชือดไก่ให้ลิงดู เพื่อให้สองแม่ลูกยอมเชื่อฟัง
มีแค่อย่างนี้เท่านั้น เขาถึงจะสามารถพาตัวพวกเธอสองคนไปด้วยตามแผนที่วางเอาไว้
ดังนั้น เขาจึงหันมามองตู้ไห่ชิง แล้วเอ่ยถามอย่างสนใจ “เป็นไงเจ้คนสวย ยังจะต่อรองอะไรอยู่อีกไหม?”
ตู้ไห่ชิงส่ายหัวทันที
เธอรู้ว่าผู้ชายโหดเหี้ยมตรงหน้า เป็นปีศาจที่สามารถฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา เธอทำได้เพียงทำตามคำสั่งของเขา ปฏิเสธไม่ได้ และห้ามแม้แต่สงสัย
เธอคิดในใจว่า “ถ้าฉันยังต่อรองกับเขาต่อ อาจจะเป็นการยั่วโมโหให้เขาฆ่าฉัน…”
“ฉันตายก็ไม่เป็นไร แต่ประเด็นอยู่ที่ถ้าฉันตาย ไอ้หมอนี้ก็คงไม่ยอมปล่อยจือหยูไป แบบนั้นทุกอย่างคงจบเห่แน่ๆ!”
ในตอนนี้เอง ประตูบานใหญ่ของหอเพชรนิลจินดาก็เปิดออกอย่างกะทันหัน ทุกคนต่างฮึดรวบรวมกำลังในทันที
หวังไห่ซินที่เป็นรองผู้บังคับบัญชาของทีมตำรวจ ออกคำสั่งกับส่วนในผ่านวิทยุสื่อสารว่า “พลซุ่มยิงทุกคนเตรียมตัว! ทันทีที่เป้าหมายปรากฏตัว ให้รีบล็อกเป้าจากทุกทิศทางทันที!”
ในตอนนี้เองหัวหน้าผู้บังคับบัญชาก็เอ่ยขึ้นมาว่า “หัวหน้าหวัง เป้าหมายถือระเบิดอยู่ในมือ เราต้องรอบคอบให้มากๆ! ถ้าความมั่นใจมีไม่ถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็ห้ามยิงเด็ดขาด!”
สีหน้าของหวังไห่ซินพลันนิ่งไป จากนั้นก็ถอนหายใจ ขณะที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงสองคนเดินออกมาจากข้างใหอเพชรนิลจินดา!
ตอนนี้เอง เฉินจื๋อข่ายที่อยู่ด้านหลังหวังไห่ซินในระยะไม่เกินห้าเมตร ก็ส่งเสียงอุทานออกมาอย่างตกใจว่า “คุณชาย! นั่นมันตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูนี่!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...